Read with BonusRead with Bonus

Vierenzeventig

POV Amelia

De kleine kamer waar ik zat, voelde alsof hij op me afkwam. De muren waren kaal, de lucht muf, en het enkele licht boven mijn hoofd wierp lange, scherpe schaduwen. Voor me stond een camera op een statief, de lens staarde terug als een onknipperend oog. Raul's stem klonk vanaf de andere k...