Read with BonusRead with Bonus

Honderdtwintig

POV Amelia

Het ritmische gezoem van de helikopterrotors was het enige geluid terwijl we boven het dichte bos zweefden. De chaos die we achter ons hadden gelaten voelde als een verre echo, maar mijn hart bonkte nog steeds, de adrenaline weigerde te verdwijnen. Marcelo zat tegenover me, bleek en stil...