Hoofdstuk 3
Bij het horen van Simons woorden voelde Aria eindelijk een golf van opluchting over zich heen spoelen.
Het leek erop dat hij de gebeurtenissen van gisteravond niet was vergeten.
Ze deed alsof ze kalm was en schonk hem een charmante glimlach, haar ogen twinkelend. "Meneer Windsor, u heeft me gisteravond twee keer geholpen. Hoe kan ik u bedanken? Is er iets wat ik voor u kan doen?"
De balzaal was verlicht als een kerstboom, overal klonken glazen tegen elkaar.
Billy stond niet ver weg, zijn gezicht leek op een naderende onweersbui.
Hij kon niet geloven dat Simon, die altijd zo afstandelijk was en hem zo vaak had afgewezen, niet alleen Aria niet wegstuurde maar zelfs met haar stond te praten.
Zijn plan was volledig in het water gevallen!
Laura, die naast Billy stond, stampte gefrustreerd met haar voet, jaloezie brandde in haar ogen. "Verdomme Aria!" mompelde ze onder haar adem, en wierp een blik op een man in een pak die in de hoek stond.
Duke Collins, een beruchte rokkenjager, had haar als een gek achterna gezeten, wat zelfs tot nare geruchten had geleid.
Maar sinds Aria in beeld was gekomen, was Duke Aria's vermeende vriendje geworden.
Geen haar op haar hoofd die eraan dacht om Aria in de buurt van iemand als Simon te laten komen.
Simon luisterde naar Aria, een speelse glimlach speelde om zijn lippen, zijn ogen glinsterden met iets onleesbaars. "Dankbaarheid tonen?"
Aria's glimlach was betoverend onder de lichten, haar ogen sprankelend, haar toon zacht. "Natuurlijk, ik betaal vriendelijkheid altijd terug."
Simons ogen waren diep, en hij wilde geen eer opeisen voor iets wat Lewis had gedaan. Hij probeerde uit te zoeken hoe hij deze mooie misvatting kon ophelderen.
Plotseling sneed een stem door de lucht. "Aria, trut! Je lag een paar dagen geleden nog in mijn bed, en nu verleid je een andere man?"
Duke stormde naar voren, wijzend naar Aria, praktisch schuimbekkend van woede.
Zijn stem was zo luid dat iedereen in de balzaal het hoorde.
Fluisteringen verspreidden zich als een lopend vuurtje, Aria omringend.
"Ik had niet verwacht dat Aria niet alleen lelijk was, maar ook zo'n wild privéleven had."
"Met haar uiterlijk denkt ze dat ze Simon kan verleiden? Ze moet eens in de spiegel kijken; die litteken op haar gezicht maakt me misselijk."
Aria lachte zachtjes, een vleugje sarcasme in haar stem. "Meneer Collins, weet u zeker dat de vrouw in uw bed ik was?"
Duke was woedend om haar kalme houding. Hij haalde een stapel foto's uit zijn zak en gooide ze op de grond.
De foto's verspreidden zich, met expliciete en provocerende beelden van een man en een vrouw in bed. De hoek was vreemd, maar Aria's gezicht was duidelijk zichtbaar.
De fluisteringen om hen heen werden luider, gevuld met beschuldigingen en verwensingen.
Simon zat rustig op de bank, handen gevouwen, nieuwsgierig om te zien hoe Aria, die zijn oom had geïmponeerd, dit zou aanpakken.
Aria glimlachte flauwtjes, en keek naar de menigte. "Iedereen, wacht even alstublieft."
Ze haalde haar laptop tevoorschijn, haar vingers vlogen behendig over het toetsenbord.
Binnen de kortste keren vond ze enkele afbeeldingen op haar computer en projecteerde ze op het scherm in de zaal.
De hoeken en achtergronden van de foto's waren identiek aan die van Duke. Het enige verschil was dat de vrouw op de foto's Laura was.
De zaal barstte los, fluisteringen stegen en daalden.
Alle ogen richtten zich op Laura, als spotlights die haar aan ieders blik blootstelden.
Laura's gezicht werd lijkbleek, haar lippen trilden terwijl ze wanhopig probeerde uit te leggen. "Deze foto's zijn nep! Ze zijn gefotoshopt! Aria probeert me erin te luizen!"
Laura snauwde: "Aria, ik heb geen ruzie met jou, dus waarom doe je dit?"
Aria grijnsde: "Laura, als je de moed had om het te doen, moet je ook de moed hebben om ervoor uit te komen. Je werd door de paparazzi betrapt terwijl je het gezellig had met Duke, en de foto's gingen viraal. Om je brandschone imago te behouden, aarzelde je niet om mij erin te slepen. Door de jaren heen heb ik zoveel voor jou en het bedrijf gedaan, dat weet je! Maar hoe bedankte je mij? Door mijn verloofde te verleiden? Ik heb geen wrok tegen jou, dus waarom deed je dit?"
Elke woord van Aria was als een bom die afging, wat een enorme commotie veroorzaakte.
Niemand kon geloven dat Laura, de rijzende ster, zo'n schaamteloos persoon kon zijn!
Simon, die met een koude blik had staan kijken, kreeg nu een speelse glimlach op zijn gezicht.
Aria was echt de vrouw die zijn oom bewonderde; ze was gedurfd.
"Hou je mond!" Billy sprong plotseling naar voren.
Hij greep Aria's pols zo hard dat het leek alsof hij haar botten zou verpletteren, zijn gezicht verwrongen van woede, aderen die op zijn voorhoofd uitpuilden. "Hoe durf je Laura te belasteren? Als je niet wilt dat ik de verloving verbreek, leg dan nu alles uit aan iedereen."
Wist Billy echt niet of Aria Laura had belasterd?
Aria sneerde, probeerde Billy's hand los te schudden, maar het lukte niet.
Plotseling werd Billy met zo'n kracht weggeduwd dat hij bijna viel. Een lange en imposante figuur stond voor Aria, haar beschermend.
Billy's gezicht verwrongen van woede, klaar om te schelden, maar toen hij herkende dat het Simon was, durfde hij niets te zeggen.
Simon keek hem kil aan, "Een vrouw in het openbaar pesten? Dat is laag, zelfs voor jou."
Billy raakte in paniek, "Nee, het is een misverstand."
Simon onderbrak hem, "Ik kondig aan dat ik, en alle bedrijven onder de Windsor Group, elke vorm van samenwerking met de Fisher Group en haar beroemdheden zullen weigeren."
De vrouw van zijn oom kon door niemand gepest worden.
Als Lewis hier was, zou hij waarschijnlijk nog beslister zijn.
Binnen een week zou de Fisher Group geschiedenis zijn.
Bij het horen hiervan leek Billy alsof hij door de bliksem was getroffen, zijn gezicht werd bleek.
Hoe kon dit?
Simon ging tot zulke lengtes voor Aria, wat was hun relatie?
Billy wilde naar voren stormen en vragen stellen, maar Simon's lijfwachten blokkeerden hem.
Simon negeerde hem en draaide zich om om met Aria te vertrekken.
Aria bedankte hem, "Dank je, je hebt me weer geholpen."
Hij glimlachte mysterieus, "Nog niet bedanken, er wacht een grotere verrassing op je, juffrouw York."
Toen hij ontdekte dat Aria degene was die een eenmalige ontmoeting had gehad met de koude en onthoudende Lewis afgelopen nacht, had hij al een bericht gestuurd om hem te informeren.
Lewis was waarschijnlijk nu onderweg.
Aria was verward. Nadat het feest was afgelopen, vertrok Simon met een veelbetekenende glimlach.
De gasten verspreidden zich naar de lounge.
Aria ging ook naar haar kamer, maar rook een vreemde geur toen ze de deur opendeed. In het schemerige licht van de kamer zat een lange figuur in een rolstoel, met zijn gezicht naar het raam.
Hoewel ze zijn gezicht niet duidelijk kon zien, sloeg Aria's hart een slag over.
De aura van deze man was krachtig, zelfs terwijl hij in een rolstoel zat, was hij intimiderend.
Bovendien leek het deel van zijn gezicht dat ze kon zien opvallend veel op Simon, maar hij was volwassener en straalde een sterke seksuele spanning uit.
Tegelijkertijd zag ze Duke op de grond liggen, vastgebonden en met een prop in zijn mond, worstelend.
Aria's ogen werden groot van schok, wat was hier aan de hand?