2
Midden in het carbidevuur schoot een Rolls Royce naar voren en botste tegen de rode sportwagen aan, waardoor beide auto's tegen een boom aan de kant van de weg vlogen.
De voorkant van de Rolls-Royce had de boom doormidden gesneden en was zwaar vervormd, met de motorkap omhoog geblazen en rook die uit de auto kwam.
De man op de bestuurdersstoel had een bebloed hoofd en een glimlach in zijn ogen. Gelukkig was hij op tijd gekomen om haar te redden.
Clara barstte in tranen uit en riep: "Tink --" Ze rende naar de man toe.
Ze wist dat ze fout zat. Ze had naar hem moeten luisteren en weg moeten blijven van de familie Ocean.
"Tink, je bent oké! Ik smeek je!" Op dat moment kwam de rode auto weer in beweging.
Bam -
Clara's tengere lichaam werd uiteindelijk door de sportwagen geraakt. Haar witte figuur maakte een parabool in de lucht, raakte de grond en rolde meerdere keren.
Het rode vloeistof stroomde onder haar vandaan en kleurde de witte zoom rood.
Een paar hoge hakken landden naast haar, en Joy hurkte neer en keek met een glinstering van wilde vreugde in haar ogen naar de misvormde Clara.
"Mijn lieve zus, je bent geruïneerd, ik stuur je naar de bevrijding, bedank me niet."
Clara's mond, neus en oren spuwden bloed. Ze probeerde met al haar kracht en wilskracht een antwoord te vragen, "Waarom... Waarom..."
Waarom haar pijn doen? Waarom zou ze haar niet met rust laten nu ze haar alles had teruggegeven?
'Waarom? Joy's ogen kleurden hard, een klap in het gezicht, haatte om te zeggen: "omdat je 18 jaar van mijn dochter van de Ocean familie identiteit hebt gecommandeerd."
"Vanwege de fout van het ziekenhuis, werd jij, de dochter van een visser, een ster aan de hemel. En hier ben ik, een dame van goud, vast in de goot met een lege blik."
"Waarom, waarom zouden ze op me neerkijken? Alles wat jij hebt is door mij, en alles wat ik heb verloren is door jou."
"Ik haat je, dus ik ga alles wat jij hebt stukje bij beetje terugnemen."
Clara's mond spoot bloed als een fontein, "Ik... Alles... Het is allemaal terug naar jou."
"Niet genoeg, lang niet genoeg, ik wil dat je leven betaalt!"
Joy was zo opgelucht dat ze eindelijk haar haat tegen Clara van haar borst had gekregen. Ze haalde diep adem en werd weer haar oude, lieve zelf, maar de woorden uit haar mond waren nog steeds erg gemeen.
"Ik laat je sterven, voor jouw bestwil. Ik heb alles vandaag gepland, en je werd door je beste vriendin naar het hotel gebracht. Ik nam je telefoon en ik bewerkte dat sms-bericht en ik stuurde het naar Aaron, en dat was de scène die je reputatie voor altijd vernietigde."
"Hij wist dat allemaal, en hij was bereid om me te helpen met het toneelstuk."
"Ik heb ook de pers gebeld, om je er slecht uit te laten zien zodat niemand je opmerkt. Zodat ik je kan vermoorden en niemand me verantwoordelijk zal houden."
Clara voelde een brok bloed in haar keel.
Joy keek in Clara's wijde, wanhopige ogen en bleef haar porren.
"Denk je echt dat mama en papa van je houden? Wees niet naïef. Familiale affectie in een rijke familie is een luxe. Ze lieten je de zee niet verlaten, maar omdat je hun hard gecultiveerde pion bent, hoe kunnen ze het risico nemen om jaren van hard werken te verspillen."
"Ze waren van plan om jou te gebruiken om de positie van de familie Ocean veilig te stellen. Helaas ben jij te naïef, als een dwaas speel ik met je, faam en status geef je zonder met je ogen te knipperen aan mij. Denk je dat ze je nu nog willen nu ik het trotse kind van de hemel ben en jij het vuil in de goot?"
Dus, dus dit is de waarheid!
Poef... Een straal bloed spatte op Joy's gezicht en Clara's bewustzijn verdween, maar haar ogen bleven open. Ze leefde haar korte leven in bedrog en valsheid, en ze stierf met een onverdiende beruchtheid.
Ze zou niet verzoend worden. Ze zou sterven met haar ogen open!
————————
Een briesje liet de gordijnen bij het raam golven. Clara lag in haar ziekenhuisbed, haar mooie gezichtje vertrokken van de pijn, haar delicate gelaatstrekken samengeknepen, haar natte wimpers maakten een kristallen traan.
Tranen vielen op het kussen, en Clara opende langzaam haar waterige ogen.
Ze staarde naar het plafond, doodsbang bij de gedachte dat ze weer zou leven.
Een vertrouwde ziekenhuiskamer met haar rechterbeen ingepakt in een zwaar gips. Dit alles vertelde haar dat ze terug was, vier jaar na het ongeluk.
Ze zal het ongeluk dat haar leven voor altijd veranderde nooit vergeten.
Ze was aan het winkelen met haar vrienden toen ze een gangster tegenkwam. Hij was gewapend met een mes, en Clara werd in haar rechterbeen gesneden. Ze verloor zoveel bloed dat ze een bloedtransfusie nodig had. Maar de bloedbank had haar zeldzame RH-negatieve bloed niet, wat niemand in de Ocean-familie heeft.
De mismatch plantte een zaadje van twijfel, en Joy's aanwezigheid hielp het uitgroeien tot een torenhoge boom. De Ocean-familie nam Joy mee voor een vaderschapstest, waaruit bleek dat Joy de echte dochter van de Ocean-familie was.
De plotselinge verandering liet Clara in verwarring achter.
Op dat moment besloten mevrouw Ocean en Joy Ocean, voor de pers, om door te gaan met Clara's adoptie. Hun vrijgevigheid leverde hen een goede reputatie op en bracht Ocean Cooperation naar een nieuw zakelijk niveau.
Clara werd de geadopteerde dochter van de Ocean-familie en begon aan haar volgende vier helse jaren.
Onder de "goede begeleiding" van mevrouw Ocean en Joy Ocean voelde ze dat ze Joy Ocean onrecht had aangedaan. Het was zij die Joy Ocean had verhinderd om in een rijke familie op te groeien, een hogere klasse opleiding te krijgen en een brede visie te hebben.
Ze werd in alles tolerant en gehoorzaam.
Wat Joy Ocean ook wilde, ze gaf het haar.
Alles van slaapkamerzakgeld en sieraden tot roem en fortuin.
Joy Ocean hield van piano, dus werd ze de componist achter haar, en creëerde talloze geweldige werken onder de naam van Joy Ocean. Iedereen prees haar als een getalenteerde componist en niet als een mooi persoon.
Joy Ocean hield van Aaron Willo, dus verstopte ze haar geheime liefde diep in haar hart en deed alsof ze Joy Ocean's kwaadaardige laster over haar om Aaron Willo te krijgen niet opmerkte.
Joy Ocean wilde alle glorie van Miss Ocean familie, ontwierp haar om zichzelf voor schut te zetten in het openbaar en een grap te worden in de hogere kringen. Ze werd volledig verlaten door de Ocean-familie, en ze sprak nooit een woord van verweer.
Joy Ocean liet haar succesvol ten onder gaan, zonder iets, maar had niet verwacht dat ze zelfs haar leven zou verliezen.
Clara Ocean dacht aan haar tragische verleden, en er was een vreselijke haat in haar ogen, een brandend vuur, een soort vernietiging.
Joy Ocean!
Ocean familie!
Ze zal zich niet meer door hen laten betoveren of vergeten hoeveel ze haar pijn hebben gedaan!
Haar schuld aan hen was afbetaald, en nu was ze gekomen om het op te halen!