Read with BonusRead with Bonus

1

Ocean City. Hotel.

Clara Ocean is verbluft als ze naar de man naast haar kijkt.

Aaron Willo? Waarom ligt ze in bed met haar toekomstige zwager?

Ze herinnert zich dat zij en haar beste vriendin parttime werkten in een restaurant, en om een of andere reden was ze flauwgevallen. Het volgende wat ze weet, is dat ze hier ligt met Aaron Willo aan haar zijde.

Clara kijkt naar haar strakke minirok, krijgt een slecht voorgevoel en kan haar telefoon niet vinden.

Bang om langer te blijven, trekt Clara haar schoenen aan en wil vertrekken. Zodra ze de deur opent, stapt de verslaggever die bij de deur op de loer lag naar binnen en verrast haar.

"Mevrouw Ocean, belt u ons om uw geheime affaire met uw zwager te onthullen?"

"Ik heb jullie niet gebeld."

De verslaggever haalt zijn mobiele telefoon uit zijn zak en belt het laatste oproeplogboek. Het nummer bovenaan is van Clara.

Clara schudt haar hoofd. Nee, ze heeft de verslaggever niet gebeld, en haar telefoon is nergens te vinden.

Dan wordt Aaron Willo wakker in bed. "Waarom ben ik hier?"

Een verslaggever maakt van de gelegenheid gebruik om dichterbij te komen, "Meneer Willo, dit is het hotel, u en mevrouw Ocean alleen in een kamer, wat doet u hier?"

Aaron Willo gaat zitten met een afkeurende blik in zijn ogen. "Ik zou nooit iets doen met die schaamteloze vrouw."

Geen schaamte? Deze woorden raken Clara hard. Ze herinnert zich dat Aaron haar altijd "Clara liefje" noemde en zo lief voor haar was. Maar sinds ze de titel van dochter van de Ocean-familie had verloren, was ze een schaamteloze vrouw in zijn ogen geworden.

Aaron Willo kijkt naar zijn naakte zelf onder de dekens en lijkt zich iets te herinneren. Hij wordt boos en wijst naar Clara. "Clara Ocean, je stuurde me een sms dat Joy dronken was in het hotel en vroeg me haar op te halen. Wie wist dat ik hier binnen zou komen en flauw zou vallen, vertel me, wat heb je met me gedaan?"

Clara, luisterend naar zijn niet-bestaande beschuldiging, antwoordt: "Ik heb je geen sms gestuurd."

Aaron pakt zijn telefoon, vindt het sms-bericht, en gooit het meedogenloos tegen Clara's voorhoofd.

"Kijk hier eens goed naar."

"Ah --" Een scherpe pijn treft Clara's voorhoofd, en een stroom van warmte kronkelt naar beneden.

Het helderrode vloeistof benevelt Clara's zicht. Clara kijkt naar de harteloze man en haar hart doet veel meer pijn dan haar hoofd.

Ze had moeten weten dat op het moment dat haar leven werd onthuld, de zachtaardige Aaron in haar hart stierf.

De verslaggever pakt de telefoon van de vloer en vergelijkt de telefoonnummers in het adresboek. Hij bevestigt dat zowel het sms-bericht als de oproep van Clara kwamen, dus kijkt hij haar nog nieuwsgieriger aan.

"Mevrouw Ocean, wat bent u van plan met deze scène?"

"Probeert u wraak te nemen op uw zus Joy omdat ze terug is in de Ocean-familie en u haar haat omdat ze u normaal heeft gemaakt, dus wilt u wraak op haar nemen met de man die haar heeft gestolen?" "Ik had nooit gedacht dat u zo'n ondankbaar persoon zou zijn."

Een andere verslaggever zegt ook: "Nu je dat zegt, herinner ik me ineens iets. Vier jaar geleden werd uw valse dochtersschap onthuld. Om in de Ocean-familie te blijven, hebt u zelfs uw biologische ouders uit de stad verdreven."

Clara snauwt, "Nee."

"Als dat niet zo is, waarom bleef u dan bij de Ocean-familie en ging u niet terug naar uw biologische familie?"

Er was iets aan de hand, maar ze had Joy beloofd dat ze het niemand anders zou vertellen.

Terwijl ze spreken, arriveert Joy Ocean.

Clara's ogen lichten op. "Joy, jij..."

Een harde, scherpe klap landt op Clara's mooie gezicht, haar delicate lichaam valt op het bed, haar witte gezicht zwelt snel op en de hoeken van haar mond bloeden.

Ze kijkt ongelovig naar Joy Ocean. "Joy, geloof je me niet?"

Joy kijkt erg verdrietig en zegt: "Zus, ik wil je geloven, maar het bewijs is zo duidelijk, hoe kan ik je vertrouwen?"

Clara probeert verder uit te leggen: "Ik ben erin geluisd."

Clara weet dat iemand achter dit alles zit. Het is zo naadloos ontworpen dat haar uitleg meer op een smoes lijkt.

Joy vraagt: "Je bent erin geluisd? Laat me je iets vragen, hou je echt niet van Aaron?"

"Ik..." Clara is sprakeloos.

De families Ocean en Willo regelden dit huwelijk toen ze beiden jong waren, en ze heeft Aaron altijd als haar toekomstige echtgenoot gezien. Hoe zou ze niet van hem kunnen houden?

Maar vier jaar geleden vertelde de familie Ocean haar plotseling dat ze niet de dochter van Ocean was en dat ze bij de geboorte was verwisseld. Natuurlijk viel de match op Joy Ocean, de echte dochter van de familie Ocean.

Niet durven concurreren met Joy, bood ze aan om het huwelijk op te geven.

Maar ze kan niet stelen, maar wil haar gevoelens niet ontkennen.

"Hehe..." Toen Joy zag dat ze niet antwoordde, nam ze het als een stilzwijgende overeenkomst. Joy glimlachte plotseling met een droevige glimlach, "Zus, meer dan 20 jaar geleden, een ongeluk, liet ons van identiteit wisselen. Toen ik terugkwam, was ik bang dat je misschien moeilijkheden zou hebben, dus tolereerde ik je en vocht ik niet of nam ik niets van je af."

"Je kunt me vertellen dat je van Aaron houdt, en ik laat je hem hebben. Maar waarom zeg je dat je niet van hem houdt, en dan zet je me voor schut door zoiets te doen net nu we verloofd zijn?"

Clara staarde naar Joy. Het was Clara zelf die zich inhield. Waarom zei Joy dat?

Aaron voelde steeds meer medelijden met Joy. Hij hield Joy liefdevol vast, "Joy schatje, ik hou van je. Ik zal de rest van mijn leven alleen bij jou zijn, en ik zal die trut niet eens aanraken."

"Ik neem je nu mee naar de formaliteiten, en we gaan trouwen."

Aaron liep naar de deur en vroeg de verslaggevers, "Rapporteer het nieuws zoals het vandaag is."

Hij wierp Clara een gemene blik toe. "Ik wil dat die trut vernietigd wordt!"

Clara is de hele tijd koud.

Laat op de avond. Clara dwaalde over een lege en eenzame straat.

De familie Ocean heeft aan de pers aangekondigd dat ze de banden met haar verbreken. De verslaggevers onthulden haar slechte daden. Op het grote scherm op straat was de figuur van mevrouw Ocean, haar adoptie moeder, heel duidelijk. Haar gebruikelijke vriendelijkheid was verdwenen, en ze klaagde Clara's "slechte daden" met afschuw aan.

"Een van de dingen die ik het meest betreur in mijn leven is dat ik Clara niet terug naar haar biologische ouders heb gestuurd toen de waarheid vier jaar geleden uitkwam."

"Clara was zo'n lief, lief meisje en ik dacht dat de zussen goed met elkaar zouden opschieten. Maar toen Joy thuiskwam, was Clara anders. Het was een vreemde plek."

Mevrouw Ocean liet haar ogen verdrietig zakken. "Ze duwt Joy uit de familie en steelt haar roem, roem en fortuin buiten. Om voor altijd in de familie Ocean te blijven, drijft ze ook haar biologische ouders op alle mogelijke manieren weg."

"Nu ze heeft geprobeerd het hele leven van geluk van mijn dochter te vernietigen, denk ik niet dat ik het langer kan tolereren."

De volgende seconde --

"Ik zeg officieel dat de familie Ocean en Clara niet langer verbonden zijn."

Een emmer met vuil water die door haar dierbaarste moeder werd gegooid, was als de laatste druppel voor Clara, die als een waanzinnige op straat lachte.

Ha, ha, ha --

Clara's glimlach was verdrietig en hopeloos, en ze lachte terwijl de tranen over haar wangen rolden.

Het kwam nooit bij haar op dat de mensen die haar reputatie hadden geruïneerd de mensen waren die ze altijd had gerespecteerd en geliefd. Wat een stel hypocriete en wrede mensen!

Clara's hartpijn werd tot het uiterste gevoelloos, de pijn in haar ogen werd hard en straalde een koude gloed uit. Ze wil bewijs vinden om haar onschuld te bewijzen!

Clara voelde het naderende gevaar toen de auto achter haar donderde.

Haar bloed stolde toen ze naar de vrouw in de bestuurdersstoel keek.

Joy Ocean liet haar altijd vriendelijke uiterlijk vallen en keek Clara verbitterd aan.

"Clara, ga naar de hel!" Joy trapte het gaspedaal in. De rode auto stond op het punt Clara te verslinden als een beest met een gapende kloof.

Previous ChapterNext Chapter