02 - Ik wil een herhaling.
POV ISABELA
Wat waren de kansen dat ik die man weer zou tegenkomen?
Ik had gezworen dat ik hem nooit meer zou zien. Ik had gezworen dat het gewoon een wilde nacht was, en dat ik nooit meer de man zou zien die verantwoordelijk was voor het beste orgasme van mijn leven.
Ik kon me niet alle details herinneren en wist zijn gezicht niet meer, maar ik herinnerde me perfect de emoties die hij me liet voelen...
Ik hoorde iemand zijn keel schrapen en kwam uit mijn gedachten, me realiserend dat ik te lang naar mijn geïnterviewde had gestaard.
Voor het eerst in mijn hele carrière wist ik niet wat ik moest doen of hoe ik dit interview moest beginnen terwijl ik terugdacht aan zijn mond die me sterren liet zien...
Focus, Isabela. Focus!
Ik herhaalde dat mantra in mijn hoofd. Ik moest professioneel zijn!
"Welkom, Noah," zei ik, terwijl ik de moed verzamelde om te beginnen met wat ik hier kwam doen. "Dank je wel dat je akkoord bent gegaan met dit interview," voegde ik eraan toe, glimlachend, terwijl ik probeerde te verbergen hoezeer zijn aanwezigheid me had geraakt.
"Dank je," glimlachte hij, en bij God, wat een perfecte glimlach was dat! "Als ik had geweten dat jij me zou interviewen, had ik eerder toegezegd," knipoogde hij.
De meisjes in de studio vielen bijna flauw en maakten zelfs domme zuchten. Aan de andere kant voelde ik me beschaamd. Wat als iemand doorhad dat ik hem kende?
"Laten we gaan zitten om te beginnen," zei ik, wijzend naar de stoelen achter ons.
Zijn ogen verlieten de mijne geen moment; hij leek mijn ziel te doorgronden met zijn intense blik.
Gelukkig verliep het interview heel goed. Ik vroeg wat op de papieren voor ons stond, en hij antwoordde altijd kort en bondig. Ik denk dat hij niet van interviews hield.
"Nou, Twitter gaat los over dit interview. Laten we lezen wat onze kijkers daar zeggen."
Op het paneel voor ons verschenen enkele berichten, de meeste van vrouwen die vroegen of hij single was, of zijn hart aan iemand toebehoorde, en die zeiden hoe knap hij was.
"De kijkers vragen, en wij leveren." Ik glimlachte. "De mensen thuis willen weten, Noah, ben je single? Behoort je hart aan iemand?" vroeg ik, terwijl ik hem in de ogen keek. Hij hield mijn blik vast en deed er langer over dan verwacht om te antwoorden.
"Ik ben single," zei hij zonder ons oogcontact te verbreken, terwijl hij zijn tong over zijn lippen liet gaan om ze te bevochtigen. Er was een grote spanning tussen ons.
"PAUZE!" riep de regisseur, en al snel vulde de kamer zich met stemmen en mensen die heen en weer liepen. Maar wij bleven op dezelfde manier, elkaar aankijkend. Hij had iets in zijn blik dat me een moment betoverde. De studio was vol, maar het voelde alsof we er alleen met z'n tweeën waren.
"Wil je je make-up bijwerken, Isa?" vroeg Mayara, terwijl ze naar me toe kwam. Met tegenzin keek ik weg om haar aan te kijken.
“Nee. Staat de airconditioning aan?" vroeg ik, terwijl ik een ongebruikelijke hitte voelde en mezelf met de papieren in de buurt koelde.
"Ja," zei ze, terwijl ze me met een verbaasde uitdrukking aankeek. "Je hebt het warm. Ik zal vragen of ze een ventilator naast je zetten."
Ik knikte dankbaar.
"Kleine wereld, nietwaar?" zei hij, een gesprek beginnend. Ik probeerde hem niet aan te kijken om te voorkomen dat ik weer onder zijn betovering zou vallen. Hij herinnert zich gisteravond; het is duidelijk.
"Kunnen we doen alsof dat niet is gebeurd?" sprak ik zacht, terwijl ik om me heen keek om te zien of iemand aandacht aan ons schonk.
"Waarom?" wilde hij weten. "Ben je bang dat iemand erachter komt dat we gisteravond samen hebben doorgebracht?"
Hij sprak op een normale toon, maar voor mij voelde het alsof hij had geschreeuwd en iemand het had gehoord. Ik draaide mijn gezicht naar hem toe, hem aankijkend.
De brutale vent zat nonchalant in de stoel met een stomme grijns op zijn lippen.
"Wat is het probleem, Isa? Elke vrouw zou alles doen om met mij uit te gaan en zou willen dat iedereen het wist..."
"Ik ben niet zomaar een vrouw," zei ik tussen mijn tanden door.
"En dat weet ik, net zoals ik weet..." zuchtte hij.
"Wat bedoel je daarmee?" vroeg ik.
"WE ZIJN OVER 5 MINUTEN TERUG!" hoorde ik de regisseur roepen. Verdorie, ik wilde zijn antwoord horen...
(…)
Ik rende praktisch door de studio gangen om zo snel mogelijk bij mijn kleedkamer te komen.
Ik zuchtte van opluchting zodra ik de deur opende, stapte naar binnen en sloot deze achter me.
Ik trok snel mijn jurk uit en deed mijn witte badjas aan, die mijn naam op de rug geborduurd had. Ik ging voor mijn kaptafel zitten en begon mijn make-up te verwijderen met een watje.
Ik hoorde de deur opengaan, maar ik had nu geen zin om met Mayara te praten, dus ik negeerde haar aanwezigheid en ging door met het verwijderen van mijn make-up.
Ik stond op uit de stoel, en toen ik me omdraaide, schrok ik. Ik onderdrukte een gil en legde mijn handen op mijn borst.
"Wil je me doodschrikken?" vroeg ik, "Verdorie, dat deed me schrikken." Ik vloekte.
Noah leunde tegen de deur en keek naar me. Zijn gekruiste armen benadrukten de spieren van zijn sterke armen nog meer.
Zijn ogen verlieten mijn decolleté niet, en ik herinnerde me snel dat ik alleen een badjas aan had met niets eronder.
"Wat wil je?" vroeg ik, terwijl ik ongemakkelijk mijn lichaam omhelsde onder zijn blik.
"Ik wil een herhaling," zei hij, zoals altijd direct.
"Een herhaling?" vroeg ik, verward.
"Ja. Ik wil gisteravond herhalen."
Ik lachte ironisch.
"Sorry dat ik je teleurstel, maar dat zal niet mogelijk zijn," zei ik, serieus wordend.
"Waarom?" Natuurlijk wilde hij dat weten.
"Die nacht was een vergissing."
"Een zeer aangename vergissing," onderbrak hij.
"Weet je hoe oud ik ben?" vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op alsof het hem niets kon schelen. "Maar ik wel! Ik ben 35 jaar oud, tien jaar ouder dan jij."
"En waarom maakt dat uit?" vroeg hij, langzaam zijn armen losmakend en naar me toe lopend zonder zijn ogen van de mijne af te halen. "Het zijn slechts nummers voor mij, en ik geef daar helemaal niets om."
"Ik geef er wel om..." mompelde ik. "Waarom blijf je hierop aandringen? Heb je niet de vrouw die je wilt wanneer je wilt?" Ik kruiste mijn armen.
Hij kwam dichtbij—te dichtbij, zou ik zeggen. Hij hief zijn rechterhand op en streek een lok van mijn haar achter mijn oor.
"Ik begrijp je weerstand niet toen je me gisteren vertelde dat je net gescheiden was, wat betekent dat je single bent. Ik vraag je niet om met me te trouwen of een relatie aan te gaan; ik wilde gewoon gisteravond herhalen," pauzeerde hij, diep ademhalend. "Ik ben met veel vrouwen geweest, Isa, maar ik heb nog nooit zo'n intense seks gehad als gisteravond."
Ik voelde mijn gezicht warm worden. Ik ben 10 jaar ouder dan hij, en ik bloos als een tiener. Wat is er mis met mij?
"Het spijt me, maar er zal niets meer gebeuren," zei ik, me terugtrekkend van zijn aanraking. Waar hij me aanraakte, voelde het als vuur.
Hij zuchtte en knikte, zich omdraaiend om te vertrekken.
"Als je van gedachten verandert, wacht ik op je," zei hij met een ondeugende glimlach.
Het was duidelijk dat ik van gedachten niet zou veranderen.
Mijn telefoon ging, waardoor ik uit mijn overpeinzingen werd gehaald. Ik pakte hem van mijn kaptafel, en de naam van mijn dochter Isis verscheen op het scherm. Ik glimlachte terwijl ik opnam.
"Dochter!" Ik zette de telefoon op luidspreker en ging op de kleine bank daar zitten.
"Mama!" riep ze opgewonden. "Ik keek naar je interview met Noah; oh mijn God, mam, vertel hem over mij!"
Oh nee...
"Mam, ik ben verliefd op die man!" riep ze.
Ik voelde een lichte ongemakkelijkheid bij haar woorden.
"Isis, je bent nog niet oud genoeg om zulke dingen te zeggen en te denken!" zei ik op een strenge toon. "Je bent nog een kind."
"Ik ben een tiener, mam. Wat een kinderachtig gepraat is dat? Ik ben al 15!" zei ze boos.
"Oke, tiener. Ik ken Noah niet; ik werd gewoon op het laatste moment gevraagd om hem te interviewen."
"Vertel me alles!" riep ze opgewonden. "Is hij knapper in het echt? Hoe ruikt hij? Oh mijn God, ik kan niet geloven dat mijn moeder mijn crush heeft geïnterviewd!"
Ik haalde diep adem om mezelf psychologisch voor te bereiden om alle vragen van mijn dochter te beantwoorden.