Hoofdstuk 9 De slechteriken straffen
James was een arrogante eikel, en Adeline? Zij was nog meer een badass. Maar hier komt het: James vond gewone mensen beneden zijn niveau, terwijl Adeline totaal geen respect had voor de zogenaamde grote meneren.
Adeline beet van zich af: "Je zegt dat je Sara's student bent, maar als dokter heb je niet eens de basisethiek. Leven en dood zijn voor iedereen hetzelfde, en een dokter mag geen voorkeuren hebben. Je schept op over je dure diploma, maar je kunt een zonnesteek niet onderscheiden van een hartaanval. En als mens heb je niet eens het fatsoen om een kind in nood te helpen. Iemand zoals jij, zonder moraal of vaardigheden, zou geen dokter moeten zijn!"
James was met stomheid geslagen, en de menigte voelde dat gerechtigheid was geschied!
Adeline pakte nonchalant een steen op en speelde ermee.
Uit het niets schoot ze de steen als een kogel, precies tegen James' knie.
James' knie begaf het, en hij stortte ter aarde!
Hij slaakte een kreet van pijn. Plotseling realiseerde hij zich dat hij niet kon bewegen, alsof hij onder een soort betovering stond.
James keek Adeline met pure haat aan, zijn ogen bloeddoorlopen. Als hij kon bewegen, zou hij haar zeker een lesje willen leren.
Bij het zien van zijn woede, werd Adeline alleen maar zelfvoldaner en zei: "Waarom ben je gevallen? Sta op."
Maar hoe hard hij ook probeerde, James kon niet opstaan.
Doen alsof ze onschuldig was, zei ze: "Oh, je wilt niet opstaan? Blijf dan maar even op straat liggen, als je excuses aan iedereen."
James, die de controle over zijn lichaam verloor, schreeuwde: "Wat heb je met me gedaan? Ik bel de politie; je hebt me aangevallen!"
Adeline stapte achteruit en zei: "Meneer Rodriguez, iedereen heeft het gezien. Je viel uit jezelf; niemand heeft je geduwd."
"Ja, je verdiende het!" riep de menigte.
"Ze heeft je niet eens aangeraakt!"
Hij was tenslotte degene die weigerde te helpen en daarna vuil sprak nadat Adeline het kind had gered.
Als iemand zoals hij dokter zou worden, hoe konden gewone mensen dan nog vertrouwen hebben in het systeem?
Nu wilde hij Adeline de schuld geven! Dacht hij dat iedereen blind was?
Een oudere vrouw riep: "Kijk, een geneeskundestudent van de Zelphoria Medische School kan zijn werk niet eens doen en kleineert gewone mensen!"
James' gezicht werd vuurrood.
De mensen van Eldoria waren niet voor de poes.
James betreurde het dat hij hier een scène had veroorzaakt. Maar met iedereen die toekeek, was hij bang om herkend te worden.
Hij wierp een gemene blik op Adeline.
Ze waren allemaal geneeskundestudenten, dus ze zouden elkaar weer zien. James zwoer dat hij haar de volgende keer zou laten boeten.
Adeline gaf niets om zijn dreigementen, niet van plan om nog meer tijd aan hem te verspillen. Wie wist wie de volgende keer de ongelukkige zou zijn als ze elkaar weer tegenkwamen?
James' reputatie was aan diggelen, en de mensen om hem heen wilden graag Adeline's contactgegevens. Een goede genezer was tenslotte moeilijk te vinden, en ze konden zien dat Adeline haar vak verstond.
Adeline was dit gewend, en deelde kalm haar contactgegevens zonder er verder bij stil te staan.
Het jongetje, Ian Livingston, keek stilletjes toe, zijn ogen helder en schattig.
Nadat alles was afgerond, vroeg Adeline aan Ian: "Voel je je nog duizelig?"
Ian schudde zijn hoofd en knipperde met zijn grote ogen naar Adeline. "Dank je dat je me hebt gered. Zonder jou was ik misschien dood."
Ian's stem was helder en lief, en hij boog beleefd.
Adeline trok een wenkbrauw op en vroeg: "Jongen, waar is je familie?"
Ian wees naar het Caesar Hotel. "Ze zijn allemaal binnen."
Ze had vandaag echt een connectie met het Caesar Hotel.