Hoofdstuk 5 Nutteloze mensen
Stella deed haar uiterste best om de perfecte dochter te spelen voor Henry en Angela. Hoewel ze meestal het onderspit delfde, straalde ze altijd een groot hart, vriendelijkheid en schoonheid uit, klaar om te vergeven en te vergeten.
Ze draaide zich naar Adeline en zei: "Adeline, namens mama bied ik mijn excuses aan. Als je het geld niet wilt, hoef je niet bij de Martinez-familie te blijven. Je kunt voor jezelf zorgen, en ik wil niet dat mama's opdringerigheid je trots schaadt."
Haar woorden raakten de juiste snaar, en iedereen knikte instemmend.
Mensen keken afwisselend naar Stella en Adeline, denkend dat ze als dag en nacht waren. Stella leek wel een genereuze, vriendelijke kleine engel.
Adeline daarentegen? Zij kwam over als een beetje verbitterd en humeurig.
Sara's groep schudde alleen maar hun hoofd.
Adeline's lippen krulden een beetje omhoog, haar ogen helder alsof ze dwars door de hele act heen keek.
Zelfs met al het lof voelde Stella zich een beetje ongemakkelijk. 'Houdt Adeline een wrok en plant ze wraak omdat ze uit de Martinez-familie is gezet?'
Drie maanden geleden was Adeline nog heel verlegen. Nu was ze een onvoorspelbare factor, scherp van tong en onbevreesd.
Stella kon er niet bij met haar verstand, maar de Martinez-familie had haar al meer dan tien jaar gesteund. Wat wilde Adeline nog meer? Dacht ze echt dat ze een rijke erfgename was?
Geen sprake van.
Met een mix van schuldgevoel en minachting hield Stella haar koelte en bleef lief praten.
"Stella heeft een punt," zei Sara met een glimlach. "In de psychologieles leerden we over de mentale hiaten bij tieners, vooral die uit kleine steden die te veel geven om wat anderen denken en het verschil tussen goede en slechte bedoelingen niet kunnen zien."
Ze richtte zich tot Adeline. "Nu je in de grote stad bent, zou je de wrok moeten laten varen en meer aandacht moeten besteden aan je omgeving."
Adeline luisterde geamuseerd en gooide toen een willekeurige vraag eruit: "Ben jij de beroemde mevrouw Cooper die beweert alles te kunnen genezen?"
Sara hield niet van haar toon. "Ja, dat ben ik. Waarom?"
"Gewoon een waarschuwing, als dokter gaat het niet alleen om vaardigheden. Goede ethiek is ook belangrijk. Let goed op wie je als studenten aanneemt. Als ze alleen voor het geld gaan, is dat een groot probleem." Adeline eindigde en gaf Stella een veelbetekenende blik.
Sara snoof, "Ik snap het, je hebt geen geweldige opleiding gehad, dus het is makkelijk om jaloers te zijn op iemand zoals Stella. Maar iedereen hier ziet Stella's goede gedrag, en ze zien het jouwe ook. Het verschil is duidelijk. Ik vertrouw op mijn eigen ogen."
Henry en Angela sprongen bij, blij dat Sara Stella nog steeds aardig vond. Ze keken naar Adeline alsof ze een slechte grap was, wensten dat ze hun dochter niet was.
Adeline was gewoon een schande voor de Martinez-familie!
Adeline haalde haar schouders op bij Sara's steken. Ze gaf alleen een professionele waarschuwing aangezien Sara ook een dokter was. Ze had er geen probleem mee dat Stella hetzelfde beroep had, maar Stella's redenen om in de geneeskunde te gaan waren helemaal fout.
Het ontmoeten van Sara vandaag deed haar beseffen dat de Cooper-familie alleen maar om de hype ging, studenten aan het werven links en rechts, bewerend medische grootheden te zijn. Ze behandelden medische hulp als een roemspel, en produceerden een stelletje nobodies.
Zonder haar, pochte de Cooper-familie over haar prestaties. Het was tijd om de boel op te schudden.
De show van de Martinez-familie was helemaal voor Sara. Angela rende achter haar aan, woedend dat Adeline zelfs Sara had boos gemaakt. Ze dacht, 'Adeline begreep niet dat ze zonder de Martinez-familie niets zou zijn. Nu ze de grootheden in Eldoria boos had gemaakt, zou ze er grote spijt van krijgen!'