De Terugkeer van de Ware Erfgename: Haar Verbluffende Comeback

Hoofdstuk 4 Het beeld verbrijzelen

Adeline stond daar gewoon, zo koel als een komkommer, alsof ze de eigenaar van de plek was.

Henry wierp haar een blik toe, probeerde zijn kalmte te bewaren, en overhandigde haar de kaart. "Adeline, neem het geld, zeg dank je wel, en vertrek."

Hij zou vandaag geen drama laten ontstaan.

Adeline's lippen krulden in een grijns.

Vijftig duizend om haar eruit te halen?

Vijftig duizend? Serieus? En ze moest dank je wel zeggen? Wat een grap!

De familie Martinez probeerde haar echt neer te zetten als een berooide profiteur.

Iedereen dacht dat Adeline de kaart gewoon zou aannemen en vertrekken, maar ze gooide hem terug alsof het niets was!

De kamer werd doodstil.

Angela verloor haar geduld en schreeuwde: "Wat ben je aan het doen? We proberen je te helpen, en jij probeert misbruik te maken?"

"Helpen?" Adeline leunde naar voren, grijnzend. "Mevrouw Jones, ik heb uw hulp niet nodig. Maar ik begrijp u wel, het is tenslotte moeilijk om hogerop te komen als minnares."

"Adeline! Jij..." Angela kookte van woede, bijna haar geheim onthullend!

Henry's vuisten waren strak gebald. Als het niet voor de menigte was, had hij misschien zijn kalmte verloren.

Angela was niet Henry's eerste vrouw; ze had hem verleid toen hij voor zaken in Eldoria was, en ze begonnen een affaire.

Henry had zijn eerste vrouw verlaten voor Angela vanwege de invloed van de familie Jones in Eldoria, maar ze hielden het stil.

Adeline's woorden hadden net het perfecte beeld dat Henry en Angela hadden gecreëerd, opgeblazen!

Waarom hadden ze niet eerder door dat Adeline zo'n uitdaging zou zijn?

Iedereen keek super ongemakkelijk.

Sara fronste, duidelijk niet op de hoogte.

Stella, die wel wist hoe het zat, vond dat het tijd was om Adeline de mond te snoeren.

Ze zei liefjes, "Papa, mama, laten we naar binnen gaan voor het diner."

Stella's woorden brachten Henry en Angela weer bij zinnen.

Henry keek Adeline streng aan. "Je bent opgegroeid op het platteland en hebt geen goede opleiding gehad. We zullen het je niet kwalijk nemen."

Hij wendde zich tot Angela. "Wees voorzichtig als je mensen probeert te helpen, anders kunnen je goede bedoelingen verkeerd uitpakken."

Angela bleef Adeline aanstaren, nauwelijks haar wrok verbergend.

Adeline staarde gewoon terug, haar ogen onpeilbaar.

Angela stond op het punt om te ontploffen.

"Mam, kalmeer. Het is het niet waard vanwege een buitenstaander." Stella pakte Angela's arm. "Mevrouw Cooper is slim en zal geen verkeerde indruk krijgen door wat geruchten."

Stella's woorden herinnerden Angela eraan om haar kalmte te bewaren en gaven haar een uitweg om haar gezicht te redden.

Natuurlijk herpakte Angela zich snel en zuchtte. "Ik heb het echt verpest deze keer."

Stella troostte haar, "Mam, je hebt niets verkeerd gedaan. Mensen hebben tegenwoordig grote ego's. Geld uitdelen kan hen beledigd laten voelen."

Adeline dacht, 'Noemde ze me arm en moeilijk? Goede poging, Stella.'