Hoofdstuk 2 De verleiding van genade
Grace was al achter me aan gelopen en toen ze me wat verdwaasd bij de deur zag staan, stak ze snel haar hand uit en gaf me een duwtje.
Grace grapte, "Chloe, hou op met hem plagen. Dit is Dylan's jongere broer die net van het platteland komt. Maak hem niet bang."
Later kwam ik erachter dat zij de vrouw van de adjunct-directeur was, Chloe. Ze was in de dertig, maar ze zag eruit alsof ze in de twintig was. Ze was vroeger solo-zangeres en werkt nu als muziekredacteur bij de televisie. Ze was mooi en elegant.
Haar huis was direct naast het onze. Er was slechts een bakstenen muur tussen onze balkons.
"Hé, is dit Dylan's jongere broer? Zijn jullie biologisch?" vroeg Chloe.
Grace antwoordde, "Natuurlijk is hij dat. Hij is dit jaar net toegelaten tot onze school."
Chloe keek me van top tot teen aan, ook al praatte ze tegen Grace. Haar ogen waren op mij gericht. "Waarom heb ik het gevoel dat jullie een affaire hebben?"
"Wat bedoel je?" kaatste Grace terug.
"Nou, hoewel Dylan niet klein is, is hij zo dun als een lat. En zijn jongere broer is zo sterk. Lijkt het niet op een geheime affaire?" plaagde Chloe.
Grace gaf haar een blik. "Chloe, dat is niet iets wat een adjunct-directeur's vrouw zou moeten zeggen. Behandel hem niet als een kind. Hij zit al op de universiteit. Is er iets wat hij niet zou begrijpen?"
Chloe lachte. "Oké, genoeg onzin. Is alles geregeld? We moeten gaan. De anderen wachten nog!"
"Laten we gaan!" Grace draaide zich naar mij om en zei, "Doe wat je wilt na het ontbijt. Ik kom terug om de spullen op tafel op te ruimen."
"Oké." Ik knikte respectvol naar haar.
Toen Chloe zich omdraaide om te vertrekken, keek ze naar mij en fluisterde tegen Grace, "Deze jongen lijkt vrij verlegen. Laat je niet misleiden door het feit dat hij van het platteland komt. Tegenwoordig zijn zelfs de plattelandskinderen sterk in sommige opzichten, weet je."
"Nu genoeg. Jij bent de waardige vrouw van de adjunct-directeur. Kun je waardiger zijn? Degenen die niets van je acteercarrière weten, zouden denken dat de adjunct-directeur ook een flirt was." herinnerde Grace.
"Ik mag dan niet fatsoenlijk zijn, maar jij bent ook niet normaal." antwoordde Chloe.
De twee plaagden elkaar terwijl ze naar buiten liepen. Ik keek hen van een afstand na terwijl ze in een kleine auto stapten.
Toen Chloe de autodeur opende, draaide ze zich plotseling om en keek naar mij, wat me deed schrikken. Ik sloot snel de deur, mijn hart bonzend.
Ik voelde dat er achter haar heldere ogen een nog diepere blik schuilging.
Wat seksuele relaties betreft, wist ik maar weinig. Ik wist niet hoe ik met vrouwen moest omgaan, vooral met zulke mooie vrouwen als Chloe, die leek te zijn getrouwd. Vroeger zou ik haar geen tweede blik hebben gegund.
Ik was al lang aangetrokken tot Grace, maar omdat ik mijn principes had, moest ik mijn verliefdheid richten op Chloe.
Als ik moest vergelijken, zou ik eigenlijk de voorkeur geven aan vrouwen zoals Grace. Ze was verleidelijker, met een lang en slank figuur.
Maar tussen mij en Grace stond altijd de hindernis van Dylan, iets wat ik niet kon overwinnen. Met Chloe was het echter anders.
Haar aanwezigheid gaf me het gevoel dat alles mogelijk was.
Vooral toen ze me bleef aankijken, die laatste blik die ze me gaf toen ze in de auto stapte, gaf me een electriserend gevoel.
De hele ochtend voelde ik me als een mier op een hete plaat, met gedachten aan Grace en Chloe die voortdurend door mijn hoofd spookten. Zelfs toen ik op de bank zat en tv keek, kon mijn opgewonden stemming niet kalmeren.
Toen de middag naderde, hoorde ik gelach buiten de deur.
Ik kon duidelijk Grace en Chloe horen praten, en ik hoopte dat Chloe met Grace naar binnen zou komen.
Nadat de deur openging, nam Grace afscheid van Chloe bij de ingang, wat me een beetje teleurstelde.
"Nolan, kom eens kijken wat ik voor je heb gekocht." zei Grace terwijl ze naar de bank liep en een stapel plastic zakken erop legde.
Ik was verbaasd toen ik ontdekte dat ze meerdere sets T-shirts en casual broeken voor me had gekocht, allemaal met duidelijk gemarkeerde prijzen. De goedkoopste kostte tientallen euro's, en de duurste T-shirt was honderden euro's waard.
Ik was met stomheid geslagen!
Al mijn kleren kwamen van marktkraampjes, en geen enkel stuk kostte meer dan tien euro. Toen ik deze stapel luxe kleding zag, vroeg ik me af of het bedoeld was om te dragen of te verzamelen.
"Waarom sta je daar maar? Schiet op en probeer een set aan om te zien of het past," zei Grace.
"Het past wel, maar het is gewoon te duur," antwoordde ik.
"Hoe weet je of het past als je het nog niet hebt geprobeerd? Kom op, trek snel een set aan en laat me zien," drong Grace aan.
Ze wast al mijn kleren, dus ze kent mijn maat. Als ze volgens mijn maat koopt, kan het niet misgaan.
Maar ze was bang dat sommige kleren misschien niet de juiste maat zouden hebben, dus Grace stond erop dat ik een andere set zou proberen.
Na dat gezegd te hebben, opende ze direct de duurste set T-shirts en casual broeken, en stond toen opzij om naar me te kijken.
Ik ben tenslotte ook negentien jaar oud, en ik ben meer dan tien centimeter langer dan Grace. Ik voelde me beschaamd om mijn jas uit te trekken in haar bijzijn.
Grace reageerde eerst niet, maar later, na erover nagedacht te hebben, pakte ze mijn T-shirt vast en tilde het op, zeggend: "Waarom zou je verlegen zijn voor mij? Schiet op en trek het aan!"
Toen ze mijn T-shirt optilde en de dichte borsthaar op mijn borst zag, was ze geschokt.
Om eerlijk te zijn, op dat moment voelde ik me extreem ongemakkelijk!
Ik ben anders dan anderen. Ik had al borsthaar sinds de middelbare school. Mijn klasgenoten wisten ervan omdat ik vaak basketbal en voetbal speelde met blote armen.
De mannelijke klasgenoten maken me hier vaak belachelijk om, en geen enkel meisje wil naast me zitten.
Vanwege dit borsthaar heb ik me altijd minderwaardig gevoeld.
Ik had nooit verwacht dat Grace het nu zou zien. Ik wilde echt een hoekje vinden en erin verdwijnen.
Wat me verraste, was dat Grace na een moment van verbijstering een vreemde blik in haar ogen kreeg, zonder enige afkeer of afschuw, maar eerder een gevoel van vreugde.
Ik pakte snel het T-shirt van Grace en trok het aan. Het was precies de juiste maat.
Toen vroeg Grace me om de broek te proberen, maar zodra ik mijn riem losmaakte, realiseerde ik me dat er iets mis was.
Omdat ik de hele ochtend op de bank had gezeten en aan Grace en Chloe had gedacht, had mijn lichaam een grote verandering ondergaan, en mijn penis was hard, voortdurend in een erecte staat. Ik was bang dat mijn schoonzus me zo zou zien.
Ik moest me omdraaien en mijn broek uittrekken, toen pakte ik de nieuwe broek van haar en trok die aan.
Grace glimlachte en zei niets.
Toen ik me omdraaide, ontdekte ik dat mijn penis nog steeds erect was. Net toen ik weer wilde omdraaien, greep Grace mijn arm en zei: "Wat ben je aan het doen? Laat me zien of het past of niet."
Na dat gezegd te hebben, raakte ze het echt aan.
Toen haar slanke vingers mijn penis aanraakten, rilde ik over mijn hele lichaam, instinctief mijn billen aanspannend, hopend dat ze haar hand zou weghalen.
Maar Grace leek zich nergens van bewust en bleef aan mijn broek trekken, af en toe mijn gevoelige gebied aanrakend, terwijl ze deed alsof ze zei: "Het is goed, niet te groot, precies de juiste maat."
Ze bekeek me van top tot teen opnieuw, alsof het vorige incident niet opzettelijk was en dat ik haar verkeerd had begrepen.
Ik glimlachte ongemakkelijk en stamelde: "Dank je, Grace."
Grace staarde in mijn ogen zonder een woord te zeggen en vroeg plotseling: "Nolan, ben je verliefd op Chloe?"
Ik was zo bang dat mijn gezicht rood werd. "Nee, nee..."
"Je liegt nog steeds tegen me. Denk eraan dat ik ervaring heb. Kijk eens hoe het overeind staat. Weet je zeker dat je niet aan haar dacht?" vroeg Grace.