HOOFDSTUK 4
Ze hoopte dat ze net zo dapper en moedig zou kunnen zijn en ook iets zou beginnen.
Hij kleedde zich uit en ze keek weg, hem voor het eerst volledig naakt zien was zo moeilijk dat ze hem niet in de ogen kon kijken.
“Kijk naar me, lieverd,” drong hij aan terwijl hij haar gezicht naar het zijne draaide.
“Ik…,” ze kreeg niet de kans om te praten, want hij leunde weer naar voren voor een kus.
Ze sloot haar ogen opnieuw en liet deze man van haar haar meenemen naar plaatsen waar ze nog nooit was geweest. Ze was druk bezig met de kus toen ze een scherpe pijn tussen haar benen voelde en het uitschreeuwde. Wanneer had hij dat gedaan?
“Het is oké, adem gewoon,” zei hij en ze deed wat hij haar vertelde.
Hij plaatste zich boven haar en ze kon hem in haar voelen. Hij had die barrière doorbroken en ze was niet langer een maagdelijke echtgenote, ze was zo opgewonden dat ze alle pijn vergat en haar man naar beneden trok voor nog een kus.
Hij begreep het zonder dat ze iets hoefde te zeggen en begon te bewegen. Ze kon de pijn verdragen zolang hij bij haar was. Ze hield zich aan hem vast terwijl hij haar meenam naar plaatsen, de pijn begon te vervagen en alleen het genot bleef over. Hij maakte dat ze hem aankeek terwijl hij diep in haar bleef stoten.
Keer op keer bracht hij haar tot een climax, hij stelde haar behoeften voorop, maar ze wilde dat hij ook zijn eigen ontlading had, wat hij deed terwijl zijn hele lichaam zweetdruppels stortte toen hij op haar viel.
Ze legde haar hoofd op zijn borst en voelde zijn hartslag, het voelde zo goed om zo bij hem te zijn. Al meer dan een maand deelden ze hetzelfde bed en ze waren nog nooit zo intiem geweest.
Ze was gelukkig en dolblij terwijl ze zich alles herinnerde wat hen was overkomen. Hij had haar tot een vrouw gemaakt, hij had de hele nacht met haar gevreeën en ze vond het niet erg dat ze zich 's ochtends zo zou voelen.
Hij streelde haar haar terwijl ze beiden wakker waren.
“Gaat het met je?” vroeg hij en ze giechelde.
“Ik denk het niet,” antwoordde ze, het ging helemaal niet goed met haar. Ze kon de pijn door haar benen voelen steken en het voelde alsof haar hele lichaam zwaar was.
“Dat is normaal, vooral na wat er is gebeurd. Vandaag blijf je gewoon in bed liggen en ik zal voor je zorgen,” zei hij en kuste de bovenkant van haar hoofd.
“Mag ik dat doen?” vroeg ze hem.
“Ja, dat kan, tenzij je iets anders moest doen.”
“Ik moet een opdracht schrijven,” vertelde ze hem.
“Dat kun je in bed doen. Ik ga het bad voorbereiden, jij wacht hier op me,” zei hij terwijl hij het bed verliet.
Ze keek naar hem terwijl hij naar de badkamer liep, gekleed in niets anders dan een paar boxershorts. Hij was een knappe man en hij was helemaal van haar. Ze stond op uit bed en verzamelde al haar kracht om naar beneden te komen. Ze keek naar het bed en zag dat ze de lakens had bevuild. Dit was gênant en aangezien het personeel er niet was, verwijderde ze de lakens van het bed. Ze was bezig met de lakens toen hij achter haar verscheen. Hij sloeg zijn armen om haar middel en gaf een kus op haar schouder.
“Ik zal ze wel verzorgen, ga jij maar lekker een warm bad nemen,” zei hij. Ze draaide zich om naar hem en schudde haar hoofd.
“Ik kan je dat niet laten doen. Ik kan het zelf wel,” drong ze aan, maar hij gaf haar die blik.
“Verzet je je nu tegen de wens van je man?”
“Nee, ik….”
Hij tilde haar in zijn armen en bracht haar naar de badkamer. Ze hield zich stevig aan hem vast terwijl hij haar voorzichtig neerzette. Hij kleedde haar uit voordat hij haar in het bad liet zakken.
“Neem je tijd, ik maak ontbijt voor je,” zei hij terwijl hij haar een kus op de wang gaf.
Ze keek toe hoe hij de badkamer verliet en begon met het water te spelen. Ze kon haar vreugde niet verbergen. Wanneer was deze kille man zo'n warmhartig persoon geworden?
Als Wendy hier was om dit te zien, zou ze blij zijn. Ze zou alles vergeten wat ze had gezegd en zich concentreren op haar geluk.
Hij keek toe hoe ze de kom met cornflakes verslond die hij voor haar had gemaakt. Ze had honger, gisteren waren ze vergeten te eten en vandaag zou hij haar voeden.
Hij wilde de dag met haar doorbrengen en haar gelukkig maken zodat ze alles wat er tot nu toe was gebeurd zou vergeten. Ze was goed in het verbergen ervan, hij had nooit vermoed dat ze zoveel doormaakte.
“Wat ga je doen als je klaar bent met je opdracht?” vroeg hij haar.
“Ik weet het niet, maar ik was van plan om achter het huis te gaan graven,” zei ze en hij keek haar ongelovig aan.
“Wil je graven? Hoe kun je graven als je de dame van dit landhuis bent?” vroeg hij geschokt door wat hij hoorde.
“Ik vergeet dat soms, ik zal iemand anders laten graven,” corrigeerde ze zichzelf.
“Wat ben je van plan daar te doen?” vroeg hij nu nieuwsgierig naar wat ze van plan was.
“Ik wil een moestuin aanleggen, dat kan me bezig houden als ik thuis ben,” antwoordde ze.
“We kunnen ze gewoon kopen zoals we altijd doen,” zei hij tegen haar, maar ze gaf hem weer die blik.
“Ik weet het, maar ik wil het doen,” zei ze serieus en hij gaf toe.
“Ik zal de beste tuinmannen voor je vinden. Ik wil niet dat je jezelf inspant,” zei hij terwijl hij opstond.