Hoofdstuk vijf
Sloan
Sloan zat in een donkere hoek van de VIP-lounge, wat hem het perfecte uitkijkpunt gaf over alle verschillende activiteiten in de club. Tristan had al zes drankjes op en was aan het kletsen met de barman, terwijl Declan op de dansvloer stond met meerdere menselijke vrouwen die om hem heen dansten.
De bas van het geluidssysteem bracht weinig troost aan Sloan, omdat het hem slechts kort afleidde van zijn seksuele ongemak.
Het ongemak kwam plotseling in volle kracht terug, waardoor zijn hele lichaam oververhit raakte en hij naar adem hapte. Hij trok aan zijn kraag, proberend zijn hete lichaam af te koelen. Zelfs zijn wolf jankte van de pijn. Maar het gejank veranderde in een grom, en de haren op zijn lichaam rezen in alertheid.
“Uitgaan zonder mij?” kirde Elizabeth.
Haar stem klonk echter alsof iemand een zak vol spijkers in een draaiende vuilnisvermaler gooide. Haar loutere aanwezigheid voelde als een emmer ijskoud water over zich heen krijgen.
“Je kunt een hint niet oppikken, hè?” gromden Sloan en zijn wolf.
“Een jaar en een half samen, en dan geef je me de koude schouder in plaats van een man te zijn en het gewoon te zeggen?” snauwde ze.
“Prima, we zijn klaar... blij?”
Ze hapte naar adem en klemde haar drankje in haar hand. “Nee, dat ben ik niet. Wat heb ik verkeerd gedaan?” Sloan wierp een blik op haar beker voordat hij Elizabeth recht in haar ogen aankeek.
“Denk er niet eens aan iets te doen waar je spijt van krijgt. En om je vraag te beantwoorden, je hebt helemaal niets verkeerd gedaan; ik ben gewoon moe van je.” Sloan hoopte dat liegen een beter alternatief was dan de waarheid.
“Moe van mij??? Dat is onzin! Gisteravond had ik je nog...”
“Elizabeth, verwar mijn seksuele verlangens naar jou niet met iets meer dan dat.” begon Sloan.
Hij greep snel haar hand voordat ze haar drankje over hem kon gooien. Net zo snel hield hij haar andere hand vast toen ze probeerde hem te slaan.
“Loop weg.” zei hij stil maar dodelijk.
“Je ZULT hier spijt van krijgen.” gromde ze, terwijl ze zijn greep van zich afschudde.
“Je hoorde hem... loop weg,” waarschuwde Declan terwijl hij naast hen verscheen en zijn lichaam tussen hen plaatste. Elizabeth stak haar borst naar voren en draaide zich om. “Ik zei het je, ze is giftig.”
“Ik heb...”
“Een drankje?” voltooide Tristan zijn zin terwijl hij Sloan een glas whisky aanreikte. “Maak je geen zorgen. Ik zal haar voor je aanpakken.”
Voordat Sloan hem kon antwoorden, veranderde de muziek en riep de DJ uit: “Geef een applaus voor Trouble en haar vriendin, Mouse.”
De drie draaiden zich als één om naar de hoofd dansvloer te kijken, waar twee vrouwen op een van de verhoogde danstafels stonden en het publiek een zeer erotische dansshow gaven. Sloan keek naar het kleine engeltje gekleed in wit, en zijn wolf gromde van waardering en obsessie.
Alsof ze hem voelde, keek ze omhoog, en haar ogen ontmoetten de zijne. Terwijl hij naar haar keek, voelde hij zijn lid verharden, verlangend naar seksuele bevrijding met haar.
"Vind je het leuk wat je ziet?" hoorde hij haar zoete stem duidelijk in zijn gedachten, en hij glimlachte.
"Ja, dat doe ik." antwoordde hij.
Zelfs vanaf de korte afstand zag hij haar ogen wijd worden, en ze draaide zich snel om naar haar vriendin en fluisterde iets in haar oor.
"Hallo, lieve Engel." glimlachte Sloan.
Myra
Drie rondes regenboog-jelloshots, vier tequila shots en twee long island iced teas later leidde Megan hen naar het midden van de dansvloer. Ze liep naar een danseres toe en tikte haar op de kuit.
“Zegen je hart, Trouble... Ik heb een pauze van vijftien minuten nodig.”
“Perfect... want dat is precies de tijd die ik nodig heb.” Megan glimlachte ondeugend terwijl het meisje naar beneden klom. “Kom op Myra, jouw beurt.”
“Wacht wat? Meg...”
“Kom op.” Megan lachte terwijl ze Myra op het platform trok. Ze maakte een teken naar de DJ en de muziek veranderde.
“Geef een applaus voor Trouble en haar vriendin, Mouse.” De DJ kondigde aan via het geluidssysteem.
Megan greep een handvol van Myra’s haar en fluisterde in haar oor.
“Laten we ze een show geven, knapperd.”
Myra glimlachte terwijl de alcohol eindelijk haar oordeel begon te beïnvloeden.
De eerste maten van het nummer begonnen te spelen en Myra voelde zich plotseling dapper en nam de controle. Ze duwde Megan’s hand uit haar haar en draaide haar om. Ze boog haar toen voorover en hield haar heupen vast terwijl Megan haar billen tegen Myra’s voorkant schuurde.
Het publiek om hen heen werd wild, vooral toen ze naar de grond zakten en langzaam weer omhoog dansten.
"Gelukkig staat Ivy geen telefoons of camera's toe." Dacht Myra terwijl ze zich omdraaide om haar billen tegen Megan’s te schuren.
Plots voelde ze een golf van pure seksuele energie door haar lichaam schieten. Ze bleef dansen maar keek om zich heen, op zoek naar de bron. Haar blik kruiste kort met iemand in de VIP-lounge, en haar lichaamstemperatuur steeg.
"Vind je het leuk wat je ziet?" Ze bloosde, wetende dat haar gedachten van haarzelf waren.
"Ja, dat doe ik." Zijn soepele antwoord echode in haar door alcohol benevelde gedachten.
“Shit.” Mompelde ze terwijl haar ogen van schrik wijd opengingen. Ze draaide zich snel van hem weg en sloeg haar armen om Megan’s schouders om in haar oor te fluisteren.
“Het is een beetje warm hier; ik ga even buiten een luchtje scheppen.”
“Wil je?” Begon Megan, maar Myra legde een vinger op haar lippen om haar te stoppen.
“Nee, jij blijft hier... have fun... ik ben zo terug.”
“Weet je het zeker?” Drong Megan aan.
“Zeker... jij blijft dansen, schat.”
Megan knikte. Myra klom van het platform af. Ze vocht zich een weg door de dansende menigte, terwijl ze aanbiedingen om te dansen afwees. Af en toe voelde ze de ogen van de vreemdeling haar volgen totdat ze door de ingang verdween.
“Hé Billy, ik ga even een luchtje scheppen,” zei Myra tegen de uitsmijter terwijl ze de hoofdingang verliet. Billy knikte en plaatste een stempel op haar hand.
“Voor het geval ik er niet ben om je weer binnen te laten.”
Myra knikte en liep naar de zijkant van het gebouw. De koele nachtelijke lucht voelde heerlijk tegen haar verhitte huid. Ze had haar mobiele telefoon verwijderd, die ze aan haar bovenbeen had bevestigd.
"2 uur... alleen Megan kan..." Myra dacht. Maar haar gedachten werden onderbroken door het geluid van een dier dat huilde. Ze keek de donkere steeg in en schakelde over naar haar nachtzicht.
“Wat een mooie ogen.” Gromde iemand toen een dier op haar afsprong. Myra’s dierlijke instinct nam het over en ze veranderde voordat het dier met haar kon botsen.