Hoofdstuk drie
Myra
"Wat een dag! En vreemd genoeg heb ik de hele dag golven van opvliegers gevoeld." dacht Myra terwijl ze een paar boodschappentassen naar de voordeur van het huis van haar tweelingzus sjouwde, met zweet dat over haar rug liep.
Myra had eerder op de dag haar vest uitgetrokken, terwijl ze de drang weerstond om te hijgen als haar vosgeest.
“Gelukkig, een ander wezen... alsjeblieft, vertel me dat je bent gekomen om me van mezelf te redden.” riep Myrielle toen ze de voordeur opendeed en Myra in een stevige omhelzing trok. Het was enigszins ongemakkelijk en moeilijk te doen met haar enorme zwangere buik in de weg.
“Waarom sta je op je benen? Je zou bedrust moeten hebben, lieve zus.”
Myrielle pruilde terwijl Myra lachte en knikte dat ze naar binnen moesten gaan.
“Vertel het alsjeblieft niet aan Benji. Eh, waar is je jeep? Je ziet eruit als een verzopen hondje.”
“Bedankt voor het vertrouwen, zus. Wat betreft mijn jeep, die staat nog in de garage. Ik wou dat Megan zou stoppen met Baron te versieren zodat hij zijn werk kan doen.” Myra glimlachte terwijl ze de boodschappentassen op het aanrecht in de keuken zette. Ze ging toen meteen naar de koelkast en haalde een fles ijskoud water eruit.
“Ik hoop dat ik alles heb wat je wilde... denk je erover om een taart te bakken in jouw toestand?” vroeg Myra haar.
“Uhm...” Myrielle stotterde. Ze keek schuldig voordat ze gilde terwijl ze een pot vanilleglazuur en Nutella uitpakte. “Je bent een geschenk uit de hemel... geef me die pot augurken alsjeblieft terwijl je in de koelkast staat?”
“Wat ben je?” begon Myra te vragen terwijl ze Myrielle de pot aangaf en de koele fles tegen haar hete huid hield.
Myrielle haalde een augurk eruit, zoog het sap ervan af en doopte het toen in de Nutella en het vanilleglazuur.
“Dat meen je niet?? Oh God, je deed het.” Myra kokhalsde terwijl Myrielle’s ogen naar achteren rolden terwijl ze langzaam de vreemde combinatie kauwde. “Jouw zwangerschapshunkeringen zijn walgelijk.”
“Beoordeel het niet voordat je het probeert... trouwens, wat is er met jou aan de hand?”
“Ik weet het niet... ik voelde me prima net voordat de school vanochtend begon. Maar ongeveer twintig minuten in mijn eerste les begon ik me ongemakkelijk te voelen. Het is alsof ik opvliegers had.”
“Opvliegers??” Myrielle keek haar verward aan, toen verscheen er langzaam een glimlach op haar gezicht. “Zoals in golven? Bijna tot het punt waarop je de behoefte voelt om je kleren uit te rukken en elke volwassen man in zicht te bespringen?”
“J-ja? Ik stond in het vriesvak van de supermarkt, gewoon genietend van de koude lucht voor een solide tien minuten, terwijl ik probeerde en faalde om de hitte die van mijn lichaam straalde onder controle te houden.”
Myrielle liet de augurk vallen en begon te lachen. In het begin staarde Myra haar tweelingzus verward aan, maar hoe langer, luider en harder Myrielle lachte; veranderde haar verwarring in paniek.
“Hé, je lacht die pup zo uit je. Stop ermee.”
“Het zijn geen opvliegers, dommerik. Je bent krols.”
Myra staarde naar haar tweelingzus voordat ze zelf begon te lachen.
Nu was het haar beurt om zo’n buikpijn van het lachen te hebben. Ze greep naar haar buik terwijl ze dubbelklapte, proberend te ademen en zichzelf onder controle te houden.
“Ik? Krols? Afgezien van rare zwangerschapshunkeringen, heb je ook zwangerschapsbrein.” zei Myra terwijl de tranen over haar wangen stroomden.
“Geloof me. Ik herinner me de eerste keer dat ik krols werd. Het was net voordat Benji en ik elkaar ontmoetten...” Myrielle stopte plotseling en greep Myra’s schouders. “Oh mijn God, je partner! Ze zijn in de buurt.”
“Ik ben niet krols... ik moet iets onder de leden hebben. Stop met al die gekke onzin over partners. Jeetje, ellende houdt echt van gezelschap.”
“Ik ben zo blij voor je... je gaat gekoppeld worden.”
“Nee, ik word ziek... en misschien dronken... Megan dwingt me vanavond naar de club te gaan, en ik heb een paar schoenen nodig om mijn outfit te complementeren.”
"In de hitte en het stappen... zorg voor een voorraad condooms!" riep Myrielle naar Myra's rug toe terwijl ze de keuken verliet.
"Drankjes, jij hitsige zwangere gek... alleen drankjes en misschien veel dirty dancing... dus hou alsjeblieft je mond." Myra rolde met haar ogen terwijl ze Myrielle en Benji's slaapkamer binnenliep en rechtstreeks naar de kast ging. Myrielle had een muur vol schoenen in verschillende hoogtes en kleuren.
"Zeker... drankjes."
"Je weet dat je zwanger bent, toch? Sommige van deze schoenen zouden illegaal moeten zijn voor iemand in jouw toestand." zei Myra, terwijl ze haar hoofd schudde.
"Wil je echt een paar lenen?? Ze zijn de reden dat ik in deze toestand ben."
Myrielle glimlachte stralend terwijl ze in bed klom, haar uitstekende buik wrijvend terwijl ze iemand aan het sms'en was.
Sloan
Sloan stond onder de douche en liet het koude water over zijn lichaam stromen terwijl hij probeerde deze vreemde dag te vergeten. Vooral zijn korte gesprek met zijn vader die ochtend.
~Herinnering~
"Wat bedoel je met 'het begint'?" vroeg Sloan aan zijn vader.
"Je zult het zien..." Theo lachte naar zijn zoon terwijl hij wegliep, schaterend van het lachen.
~Einde van herinnering~
"De hele dag ben ik seksueel gefrustreerd geweest, en mijn wolf was net zo onrustig en rusteloos. Ik dacht dat zitten in een vergadering met een kamer vol Ouderen zou helpen om de opwelling van seksuele honger die ik voelde te stoppen of te verminderen. Ik probeerde zelfs me voor te stellen dat de kamer bezig was met een massale orgie, maar mijn erectie weigerde weg te gaan." Hij dacht aan zijn dag.
Hij keek naar beneden, en daar was het, zijn voortdurende erectie, hard als een verdomde rots.
"Misschien moet ik Eliz bellen..." Voordat de gedachte voltooid kon worden, verslapte zijn erectie, en zijn wolf gromde ontevreden en met afkeer.
"Wat wil je van me?" gromde hij, terwijl hij gefrustreerd tegen de douchemuur sloeg. Zijn knokkels begonnen meteen te bloeden voordat het genezingsproces het stopte. Hij spoelde het bloed van zijn handen en keek naar de rode kneuzingen voordat ze verdwenen.
"WAT?!" riep hij boos toen iemand kort op zijn badkamerdeur klopte.
"Kleed je aan, Prinses... we gaan stappen," riep Tristan vanuit de slaapkamer.
"Ja, mijn Koningin!" antwoordde hij, terwijl hij het water uitzette. "Willekeurige seks, precies wat ik nodig heb."
Zijn wolf gromde opnieuw met afkeer bij de gedachte. "Hou je bek... heb jij een beter idee?"
Vijfenveertig minuten later ontmoette Sloan Tristan en Declan in de foyer. Ze waren allemaal gekleed in designerpakken. Sloan droeg een donkergrijs pak met een wit overhemd dat bij de hals openstond. Tristan koos voor een bruin pak en een Frans blauw overhemd. Declan droeg zoals gebruikelijk een volledig zwart pak en overhemd.
Declan gaf bevelen aan een groep Pack-leden, allemaal shifters van verschillende soorten. Elk had de taak om de perimeter van het territorium te bewaken en moesten alles verdachts rapporteren.
"Afgedaan..." De groep groette hem en splitste zich op in paren terwijl ze het huis verlieten.
"Waar is je cockblocker?" vroeg Declan liefjes, en Tristan schoot in de lach.
"Komt niet..." Sloan haalde zijn schouders op, terwijl hij de spiegel in de gang gebruikte om zijn haar in een rommelige man bun te binden. Tristan sloeg zijn arm om zijn broer’s schouder.
"Hij heeft eindelijk het licht gezien... en is teruggekeerd naar de andere kant."
"Hoog tijd, de eerste ronde is op mij," grijnsde Declan, waardoor Sloan met zijn ogen rolde.
"Ik weet dat jullie haar niet mochten, maar je hoeft niet zo verdomd blij te zijn."
Declan ging door alsof Sloan niet had gesproken. "Dolblij! Die wolf is net zo giftig als de radioactieve fallout in Tsjernobyl. Ik ben gewoon blij dat je eindelijk vrij bent van haar gif, en ik hoop dat je je ballen krachtig hebt verwelkomd."
"Rot op."
"Kinderen, zullen we gaan jagen." juichte Tristan.