DRIE
De hele BTC had al gepland om na deze eerste schooldag naar mijn huis te komen. Het weer was heet, het zwembad wachtte, en ik was van plan om het avondeten te grillen. Dus nadat ik ons naar huis had gereden, parkeerde ik in mijn garage, Belle liep naar haar huis om haar rugzak af te zetten en zich om te kleden, en ik ging naar binnen om me voor te bereiden op de komst van de meiden.
Ik moet duidelijk maken dat er veel was veranderd sinds het tweede jaar. We waren allemaal opgegroeid, dichter naar elkaar toe gegroeid, en daardoor voelden we ons veel meer op ons gemak bij elkaar. Met andere woorden, de dingen waren serieus geëscaleerd.
Ik heb al gezegd dat de meiden me altijd plaagden. Ik was hun proefkonijn voor flirten, voor het tonen van een beetje extra huid, en alle andere dingen die meiden deden om de aandacht van een jongen te krijgen.
Twee jaar geleden betekende plagen het openen van een extra knoop van een blouse en voorover buigen om te zien of zich ontwikkelende borsten mijn ogen als een magneet aantrokken. Dat deden ze vaak, en ik zou net zo vaak mijn blik afwenden en blozen terwijl ik probeerde te doen alsof ik niet had gekeken. Twee jaar geleden betekende plagen tegen me aankruipen op de bank en haar hoofd op mijn schouder leggen tijdens het kijken van een film, zodat ik mijn arm om haar heen zou slaan en dan haar been wrijven, steeds dichterbij totdat ik een tent in mijn shorts kreeg en ongemakkelijk probeerde het te verbergen door mijn benen over elkaar te slaan of zoiets. Twee jaar geleden betekende plagen me vragen om me om te draaien terwijl ze van shirt wisselden en dan hun tijd nemen om te zien of ik me zou omdraaien of stiekem zou gluren.
Twee jaar geleden was ik te druk bezig om een heer te zijn.
Het was niet meer twee jaar geleden.
Tegenwoordig was ik nog steeds een heer in de zin dat ik nooit iets initieerde en ik zou nooit een van de meiden aanraken tenzij zij mij eerst aanraakten, maar dat was de mate van mijn terughoudendheid. Voorover buigen om me je decolleté te laten zien? Ik staar graag en sla het beeld op in mijn geheugen voor later gebruik. Tegen me aankruipen op de bank en mijn been beginnen te wrijven? Ik omhels je dicht en wrijf ook over jouw been. Je geweldige lichaam tonen in een piepkleine bikini bij het zwembad en jezelf blijven poseren voor mijn kijkplezier totdat ik een stijve krijg? Ik leun achterover, geniet van het uitzicht, en word zelfs een beetje harder terwijl ik je zie kijken naar de tent in mijn zwembroek. Ik was allang gestopt met me te schamen voor mijn erecties. Alle zes meiden wisten dat ik ze kreeg, en ze vonden het leuk om ze te zien, dus waarom zou ik ze verbergen?
De regel "Niemand date Matty" was nog steeds van kracht, maar daarnaast gebruikten de meiden De Regel ook als een soort bewegend doelwit van beperkingen op hun fysieke activiteiten met mij. Meiden zaten graag op mijn schoot en wreven zich tegen mijn bobbel (maar ik had altijd mijn shorts of zwembroek aan). Ik was al heel wat keren geflitst (kijken, maar niet aanraken). En ik genoot enorm van de zeldzame gelegenheden wanneer een van hen me haar zeer mooie borsten liet vasthouden (strikt buiten haar kleding). Geen van hen had de grens overschreden van het plaatsen van blote huid op iemands intieme delen, hoewel we er behoorlijk dicht bij waren gekomen.
Het mooiste wat ik ooit had gezien was de eerste die arriveerde. Naimh kwam rechtstreeks door de zijtuinpoort de achtertuin in en begroette me bij de barbecue met een kus op de wang. Het was nog te vroeg om daadwerkelijk met het diner te beginnen, maar ik was bezig de roosters schoon te maken en de propaanniveaus te controleren. Ze droeg een sporttas met haar badpak en handdoek en ging naar binnen om zich om te kleden. Nog geen drie minuten later kwam ze weer naar buiten, met een stralende glimlach op haar gezicht.
Er was een specifieke ligstoel die door iedereen bekend stond als "Matty's Stoel". Deze was beschermd tegen de middagzon, maar belangrijker nog, ik had hem zo geplaatst dat ik een goed uitzicht had op zowel het zwembad als de schuifdeur. Toen Naimh naar binnen ging om zich om te kleden, opende ik snel een biertje en nestelde me in de ligstoel in afwachting van haar terugkeer. En toen ik het geluid van de schuifdeur hoorde, zette ik snel mijn biertje neer en richtte mijn aandacht in die richting.
Hoe vaak ik ook een van de meisjes in een badpak uit het huis zag komen, ik genoot er altijd van. Zij leken het ook te waarderen. Naimh droeg een kobaltblauwe bikini die de kleur van haar rode haar en bleke huid echt accentueerde. Ze was een vrij lang meisje met haar 1,73 meter, de op een na langste na Zofi's modelachtige 1,78 meter, terwijl de rest van de meisjes rond de gemiddelde lengte zaten, behalve Belle's kleine 1,55 meter. Naimh’s 75E borsten waren stevig en fantastisch, bij elkaar gehouden en omhoog geduwd voor mijn kijkplezier door het haltertopje dat eigenlijk het grootste deel van haar huid bedekte maar doorschijnend genoeg was om de contouren van haar tepels duidelijk te maken. De onderkant was niet helemaal een string aan de achterkant, maar kwam er verdomd dichtbij, waardoor ik een ongestoord uitzicht had op haar perfecte perzikvormige kont. Over het algemeen was het heel gemakkelijk voor mij om me precies voor te stellen hoe de prachtige tiener eruitzag zonder kleren, en ik had me haar de afgelopen maanden vaak naakt voorgesteld.
Naimh's felgroene ogen glinsterden terwijl ze over het terras naar mijn stoel liep. Met een ondeugende giechel nestelde ze zich zijwaarts op mijn schoot terwijl ze beide armen om mijn nek sloeg.
"Ik ben zo blij dat ik als eerste hier ben," zei ze met dat heerlijke Ierse accent. Het had een paar maanden geduurd om aan haar accent te wennen, maar inmiddels kon ik vrijwel alles begrijpen wat ze zei alsof het helemaal ‘Nederlands’ was. Ze vervolgde giechelend: "Het is niet vaak dat ik je voor mezelf heb."
"Evenzo," antwoordde ik warm, terwijl ik mijn linkerarm achter haar langs liet glijden zodat mijn hand rustte op de blote huid van haar dij net voorbij haar sappige bil. Mijn rechterarm streelde haar been tot aan de knie waar het van de stoel afstak, voordat ik terugkeerde in een zachte, masserende beweging. Ik was me oh-zo-bewust van haar grote borsten net onder mijn kin, en wierp een stiekeme blik voordat ik mijn ogen weer richtte op die elektrische groene ogen die zich slechts enkele centimeters van de mijne boorden.
Ze merkte de blik natuurlijk op. Ze ging wat rechterop zitten zodat de bovenkant van haar decolleté me daadwerkelijk in de kin raakte, en ik voelde mijn hart iets sneller kloppen dan normaal.
"Zie je iets wat je bevalt?" vroeg ze zachtjes, met een wereld van dubbelzinnigheid in haar stem.
"Ik zie twee dingen die me bevallen," antwoordde ik met een brede glimlach. "Je ogen zijn geweldig. Ik ben altijd een zwak geweest voor groene ogen."
Naimh's briljante groene ogen vernauwden zich een beetje. "Dat komt omdat Belle groene ogen heeft... EN roodachtig haar."
Ik dacht daar even over na. "Waar, maar het zijn verschillende tinten. Jouw haar is VEEL roder, en jouw ogen hebben meer een smaragdgroene kleur."
"Is dat een Ierse grap?"
Ik lachte en wreef met mijn neus tegen de hare. "Niet opzettelijk. En alleen omdat Belle groene ogen heeft, betekent dat niet dat ik die van jou minder waardeer."
"Misschien. Maar ik denk nog steeds dat je deze van dichterbij wilt bekijken. Laat me je helpen." En daarmee trok ze mijn hoofd daadwerkelijk een paar seconden in haar decolleté.
Naimh was niet het eerste meisje dat haar borsten in mijn gezicht duwde (of in dit geval, mijn gezicht in haar borsten). Alle BTC-meiden deden dat af en toe, zelfs Belle – het was onderdeel van het plagen. Maar er was altijd iets een beetje... anders... aan de manier waarop Naimh me plaagde in vergelijking met de anderen. Ten eerste had ik de andere vijf langzaam hun plagerijen zien opvoeren in de afgelopen tweeënhalf jaar. We hadden dit kat-en-muis-spel van aanvallen en terugtrekken, aanvallen en terugtrekken lang genoeg gespeeld voor iedereen om zich comfortabel te voelen met het spel en te begrijpen dat de regels altijd zouden worden nageleefd. Beide kanten wisten altijd dat het gewoon een plagerij was, en niets meer. Dus of het nu Sam, Zofi, Alice, Mari, of Belle was, ik wist altijd in mijn achterhoofd dat alle flirtaties zouden stoppen voordat er daadwerkelijk iets zou gebeuren.
Maar ik had Naimh pas vijf maanden geleden ontmoet. Waar, ze had snel door na haar toetreding tot de BTC dat "plagen met Matty" niet alleen toegestaan was, maar aangemoedigd werd. Maar er was altijd een klein beetje een scherp randje in de manier waarop ze met me flirtte dat me deed afvragen... Zou dit ergens heen kunnen gaan? Ik bedoel, ze wist van en stemde in met de "Niemand date Matty" regel. En toch, we hadden nooit die eerste verkennende flirtaties doorgemaakt toen de meiden duidelijk maakten dat ze me gebruikten als oefenobject en niet echt van plan waren om ergens op in te gaan.
Naimh had geen oefenpop nodig, begrijp je. Ze wist al hoe ze een man moest verleiden.
Dus op een middag zoals vandaag, toen de prachtige roodharige haar voorhoofd tegen het mijne zette, haar perfecte kont tegen de groeiende bult onder haar wreef en zuchtte met een gemengde seksuele hitte en berusting, vroeg ik me (niet voor de eerste keer) af hoe anders dingen zouden zijn geweest als Sam de nieuwe Ierse uitwisselingsstudent niet had gegrepen, haar de bijnaam "Neevie" had gegeven en haar meteen in de BTC had gebracht.
"Hoe was school?" vroeg ik, de stille spanning tussen ons doorbrekend terwijl ik mijn hoofd achterover leunde tegen de rugleuning van de ligstoel.
Naimh haalde haar schouders op en ging ook rechter zitten, strekte haar armen uit totdat haar ellebogen op slot zaten en er een paar meter ruimte tussen ons was. "Zelfde gezeik, andere dag."
"Je pikt Amerikaanse uitdrukkingen snel op. Toch is dat een beetje cynisch voor de eerste schooldag. Het wordt een lange weg als je zo cynisch begint."
"De middelbare school is anders in de Verenigde Staten. In Ierland zouden we allemaal in de stress zitten over het eindexamen, dat je hele carrière kan maken of breken voordat die überhaupt is begonnen. Hier moeten Amerikanen studeren voor SAT's en AP-examens, maar het is niet het einde van de wereld als je het goed doet of niet. Hoe je het op de universiteit doet, is wat echt telt."
"Dat klopt wel. Reken er alleen niet op dat dit jaar alleen maar leuk en spelletjes zal zijn. Wat er de komende maanden gebeurt, zal bepalen naar welke universiteit we gaan, jij inbegrepen."
"Mag ik zeggen dat ik blij zal zijn met elke universiteit, zolang jij er maar bij bent?" Ze gaf me een ondeugende knipoog en wreef haar kont weer tegen mijn bult.
De opmerking deed mijn wenkbrauw fronsen. Ik wist niet zeker of ze het echt meende of gewoon aan het plagen was. Waarschijnlijk plagen. Maar de onzekerheid zorgde ervoor dat mijn hart weer een beetje sneller ging kloppen. Ik was nog aan het nadenken over een gevatte reactie toen de bel aan de tuinpoort afging en onze aandacht trok. "Hey jongens," begroette Alice ons terwijl ze naar mijn ligstoel liep en haar hand uitstak voor onze gebruikelijke vuistboks. Mijn knappe maar jongensachtige Koreaanse beste vriendin keek om zich heen. "Is er verder nog iemand?"
Ik schudde mijn hoofd. "Nog niet."
Alsof het afgesproken was, klonk een moment later het geluid van een grote vrachtwagenmotor aan de andere kant van het huis. Het was Sam's gebruikelijke manier om haar aanwezigheid van tevoren aan te kondigen. Een minuut later kwam de volle blonde met platinahaar door de poort, gevolgd door haar beste vriendin Zofi, de lange en slanke brunette. Sam stak haar handen in de lucht en juichte: "Laten we dit feest beginnen!"