Hoofdstuk 6
Lucian
Leeftijd 19
Er hangt iets anders in de lucht. Het is meer dan alleen de gretigheid die van alle eerstejaarsstudenten lijkt af te stralen die naar de universiteit komen. Ik leun achterover tegen mijn auto en kijk nonchalant rond, maar ik zie niemand nieuws. Maar ik voel het. Mijn alpha spant zich onder mijn huid, alsof hij zich op iets voorbereidt. Het gevoel dat iemand me nauwlettend in de gaten houdt. Ik neem een trekje van een sigaret en laat de rook langzaam los in de lucht terwijl ik nonchalant om me heen kijk.
Ik weet niet wie denkt dat hij me kan intimideren, maar ik weiger te laten zien dat het werkt. Ik heb dit gevoel niet meer gehad sinds die dag zes jaar geleden toen Karas zus me aansprak omdat ik de remleidingen van hun auto had doorgesneden voordat haar vader wegreed.
Mijn broers leunden tegen de auto met hun armen over hun borst gekruist.
"Voel jij het ook?" vraag ik nonchalant.
Nash knikt terwijl Knight antwoordt: "iemand houdt ons in de gaten."
Ik hoor de menigte mompelen terwijl een zwarte Dodge Charger SRT Hellcat het terrein oprijdt. Mijn lichaam trilt van het geluid van de V8-motor. Ik kantel mijn hoofd om de bestuurder door de tint te zien. Niemand die we kennen rijdt in zo'n auto. Het geluid van de motor laat mijn pik verstijven in mijn uniform.
"Wie de fuck is dat?" vraagt Nash subtiel, terwijl hij zichzelf ook in zijn broek aanpast. Het is niet alleen ik die opgewonden raakt van een hete auto.
Ik haal mijn schouders op en kijk hoe iemand die we nog nooit eerder hebben gezien uit het voertuig stapt. Ze heeft lang aardbeiblond haar, haar lichaam vol rondingen. Gevuld. Haar uniformrok reikt tot haar knieën, maar dat verbergt die kont niet. Ze draait zich om en haar borsten spannen tegen de witte blouse die we elke dag moeten dragen.
Maar ze is meer. Haar lichaam is waar dromen van gemaakt zijn. Ik kan mezelf niet in de hand houden en fluit. Ze mag dan heet zijn om naar te kijken, maar mijn lichaam doet niets bij het zien van haar. Ik ruik haar en ben weerzinwekkend door de geur die haar omringt. Nou verdorie, ik had gehoopt dit jaar verse poes te hebben, maar zij deed het niet voor mij.
Ik kijk toe hoe ze naar de passagierskant van de auto loopt wanneer ik iemand anders zie uitstappen. De lelijkste kerel die ik ooit heb gezien, maar mijn pik trilt hard in mijn broek. Wat de fuck? Donker kastanjebruin haar, een bril die te groot is voor zijn gezicht, mager als de pest. Misschien één meter vijfenzestig als hij geluk heeft. Wat was hier aan de hand? Ik kantel mijn hoofd en staar terwijl het meisje haar arm om de zijne slaat en grijnst terwijl ze langs mijn broers en mij lopen. Ik ruik hem en mijn pik en knoop beginnen te zwellen. Omega... niet zomaar een omega. De mijne, onze omega.
Ik denk niet dat mijn lichaam ooit zo verward is geweest in mijn hele leven. Ik ben nog nooit eerder aangetrokken geweest tot een man. Nooit. Ik wrijf met mijn hand over mijn voorhoofd terwijl ik hen weg zie lopen. Wat de fuck is er net gebeurd? vroeg ik mezelf. Dat kan toch niet. En ik kijk naar mijn broers en zie dat ze allebei dezelfde verwarde blik op hun gezicht hebben.
Ik zeg hardop: "Wat de fuck?" Ze kijken allebei naar me. Haalden hun schouders op.
Ik pak mijn tas met één hand. En volg de nieuwe meid wiens hand om zijn arm is gewikkeld. Mijn ogen, in plaats van op haar korte rokje gericht te zijn, zijn op zijn kont gericht. En het is alsof ze vastgeplakt zijn. Er is geen enkele fucking manier dat ik naar de kont van deze kerel aan het staren ben. Maar dat ben ik wel. Mijn andere hand komt naar de achterkant van mijn nek en ik krab. Er is niet veel te zien omdat de broek super wijd is. Maar het is alsof mijn lichaam verlangt om te weten wat er onder zijn kleren zit. Mijn tanden hunkeren om in zijn nek te bijten en hem voor mijn roedel op te eisen.
Ik voel eerder dan dat ik zie dat mijn broers achter me zijn omdat er geen fucking manier is dat mijn ogen hen verlaten, terwijl we hen de school in volgen. Ik voel me als een vlieg gevangen in een web. Totdat ze het kantoor van de decaan ingaan en de deur achter zich sluiten. Ik draai me om naar mijn broers. Ik weet niet wat er net is gebeurd of hoe het is gebeurd, maar onze Partner is hier. Maar we praten hier nu niet over. We praten later. Ik draai me om en loop weg.
De gedachten die door mijn hoofd dwarrelen, ik kon er niet overheen komen. Ik had me nog nooit zo gevoeld over een man. Zeker weten. Ik was toch niet homo. Toch? Misschien was ik biseksueel. Ik kon het niet begrijpen. Ik zou het weten. Er is niets mis met homo zijn. Maar ik ben altijd op vrouwen geweest. Het gevoel van hun kwetsbaarheid onder mijn handen. De rondingen. De natheid tussen hun dijen. Mijn lul begon te stijgen. Ja. Ik was zeker niet homo. Misschien was ik biseksueel, of hoe heette dat? Panseksueel. Waar het om de persoon gaat. Niet hun geslacht. Ik haalde mijn handen door mijn haar. Terwijl ik mijn eerste les van de dag binnenkwam. Mannen en vrouwen zwaaiden en riepen om mijn aandacht. Omdat ik een verdomde Graven was. En ze wilden allemaal mij zijn. Of met me naar bed.
Er klopt gewoon iets niet aan hem. Hij bleef in mijn gedachten sluipen. Ik heb het gevoel dat we worden bespeeld. Alsof er iets was dat ik niet zag. Er is geen enkele manier dat ik homo was. Alles wat ik eerder voelde, bonst nu door mijn lichaam, het onheil, de angst, de spanning. Er is geen enkele manier dat dit gevoel, ditzelfde gevoel dat ik al vijf jaar niet heb gevoeld, nu ineens mijn lichaam binnenkomt bij één blik op hem. Ik zal mijn ogen op de twee nieuwkomers moeten houden. Ik bijt op mijn lip en krab aan de punt van mijn neus terwijl ik door de gang naar de kantine loop. Niets goeds kan komen van nieuwe mensen. Vooral niet hier, Granville Prep.