Deel: 5 Deep Trouble
Anna's P.O.V.
Oh, God! Deze man maakt me gek. Zijn nabijheid nam letterlijk mijn adem weg. Ik begrijp niet wat het was. Maar wat het ook was, het was iets heel sterks en vreemds.
Maar ik moet uit zijn buurt blijven. Ik ken zijn bedoelingen, dus hij moet uit mijn buurt blijven.
Als hij niet geïnteresseerd was in een BDSM-relatie, zou ik misschien overwegen hem een kans te geven, maar nooit voor deze BDSM-relatie.
Ik denk hieraan terwijl ik in het café zit en met een serieuze blik mijn koffie drink.
Eve's P.O.V.
Ik ga Dev bij zijn huis ontmoeten en dan neemt hij me mee op date. Ik ben opgewonden maar een beetje van streek, omdat ik de jurk die Dev me had gegeven niet kon dragen. Tijdens het ontbijt had Anna per ongeluk een glas sap over die jurk laten vallen.
Hij zal ook van streek zijn als hij me niet in die jurk ziet. Ik hoop maar dat hij niet in paniek raakt en onze date afzegt.
Ik stapte zijn huis binnen en zag hem in de woonkamer zitten. Hij moet op me wachten. Hij hief zijn hoofd op en glimlachte naar me. Ik glimlachte terug en liep naar hem toe.
Zijn glimlach vervaagde tot een frons toen hij mijn outfit zag. Hij stond op en keek me streng aan.
"Dev, ik,"
Hij onderbrak me. "Waarom heb je niet aangetrokken wat ik je vanochtend had gegeven?" vroeg hij op een dominante toon.
"Dev, Anna liet het sap op die jurk vallen tijdens het ontbijt. Het spijt me dat je humeur door mij is verpest." Mijn ogen werden vochtig en zijn ogen verzachtten toen hij dit hoorde.
Hij pakte mijn gezicht vast en zei: "Baby Girl, het spijt me. Het was niet jouw schuld."
"Ben je niet boos?" vroeg ik ter bevestiging.
"Ik was boos toen ik de reden niet wist, maar nu niet meer omdat het niet jouw schuld was." Hij legde het me uit en een glimlach verscheen op mijn gezicht.
"Maar je had die bevlekte jurk voor je meester kunnen dragen en hier kunnen omkleden, want ik verlangde ernaar je in die jurk te zien. Ik ben speciaal naar de winkel van mijn vriend gegaan en heb die jurk voor jou uitgezocht." Na het luisteren naar hem, werd ik weer verdrietig.
"Het spijt me." Ik sloeg mijn ogen schuldig neer.
"Het is goed. Maar wees de volgende keer voorzichtiger." Hij kuste mijn voorhoofd.
"En vanavond blijf je bij mij omdat ik je ga straffen voor het niet opvolgen van mijn bevel." Toen hij dat zei met een grijns, werden mijn ogen groot van schrik.
"Dat is niet eerlijk, Dev. Je zei zelf dat het niet mijn schuld was." Ik klaagde.
"Maar toch volgde je mijn bevel niet op. Verdient mijn kleine onderdanige geen straf hiervoor?" Hij grijnsde.
"Ja, Meester." Ik knikte gehoorzaam naar hem.
"Nu gaan we op date, baby girl." Hij stak zijn hand naar me uit. Ik glimlachte en legde mijn hand in de zijne.
Toen leidde hij me het huis uit. Ik ben zo opgewonden voor onze date.
Ethan's P.O.V.
Ik stapte mijn huis binnen en mijn zus, Kaira, botste tegen me aan. Ze is gekleed voor het feest. Mijn zus is zo mooi, lief en zachtaardig en ik hou heel veel van haar. Ze is als mijn pop.
"Ga je ergens heen, pop?" vroeg ik haar.
"Ik ga naar een feest en blijf vanavond bij een vriendin." Ze vertelde het me terwijl ze op haar horloge keek.
"Ik denk dat je te laat bent. Dus ga en geniet, maar drink niet te veel."
Ze glimlachte en knikte naar me voordat ze naar buiten rende.
Ik ging naar mijn kamer en stuurde een bericht naar mijn vrienden in de WhatsApp-groep. Zonder een onderdanige is het leven zo saai, serieus.
Ik: Iemand zin om vanavond af te spreken?
Dev: Nee, bro. Bezig met mijn liefde, ze blijft vanavond bij mij.
Dev antwoordde meteen.
Max: Ik heb geen zin.
Ik: Wat is er met onze feestjongen?
Dev: Is alles goed, Max?
Max: Ik heb het uitgemaakt met Lara.
Stefan: Wat? Waarom?
Alex: Dat is schokkend. Meen je dat serieus?
Dev: Wat is er gebeurd, Max? Waarom ineens uitmaken?
Ik ben ook geschokt na dit te horen. Trouwens, de manier waarop Max Lara gisteravond voor ons strafte, was ook schokkend omdat hij dit nooit eerder deed. Hij strafte Lara nooit openlijk.
Max: Ik wil er nu gewoon niet over praten. Jongens, ik praat later wel.
Ethan: Oké, zorg goed voor jezelf.
Dev: Dude, als je met ons wilt praten, kun je ons altijd bellen.
Alex: Max, ik begrijp je pijn, ik heb dit ook meegemaakt. Het komt goed met je.
Stefan: Bro, zorg goed voor jezelf. Als je je beter voelt, willen we een break-up feestje.
Ik reageerde meteen.
Ethan: Gast, zie je niet dat Max zich niet goed voelt?
Serieus, ik mag Stefan echt niet. Ik weet niet wat hij in onze groep doet. Hij begrijpt niemand's emoties.
Dev: Stefan, ben je gek, dit is niet het moment om grapjes te maken.
Alex: 🤫😡
Stefan: Rustig aan, jongens. Lara was slechts zijn onderdanige, niet zijn vrouw.
Ethan: Stefan, wil je alsjeblieft je mond houden.
Alex: Maar hij had gevoelens voor haar.
Dev: Ja, Alex heeft gelijk.
Max: Nee, ze was alleen mijn onderdanige en ik had geen gevoelens voor haar.
Max kijkt boos. Wat zou er tussen hen gebeurd kunnen zijn? Vroeg ik me af.
Dev: We spreken je later, Max, als je je beter voelt.
Het gesprek eindigde hier.
Ik belde Dev en Alex op WhatsApp om over Max te praten.
Alex en Dev namen samen op, "hallo."
"Weet jullie wat er tussen Lara en Max is gebeurd dat ze uit elkaar zijn gegaan?" vroeg ik.
"Nee, man, ik ben zo geschokt." antwoordde Alex.
"Ik was gisteravond ook geschokt, de manier waarop Max Lara behandelde." zei Dev.
"Ja, ik twijfelde ook al dat er iets mis was tussen hen," zei ik.
"Ik maak me zorgen om Max, jongens," zei Alex angstig.
"Alex, rustig aan. We zullen alles uitzoeken en proberen hen weer bij elkaar te brengen als het mogelijk is." zei ik, omdat ik mijn vriend niet wil zien lijden.
"Je hebt gelijk, Ethan." zei Dev.
Ik draaide me plotseling om omdat ik dacht dat ik Kaira's stem hoorde. Ik schudde mijn hoofd en negeerde het.
"Nou Dev, nu doei. Geniet van je tijd met je liefde." zei ik.
"Ja, jullie beiden gaan door, doei." Dev verbrak de verbinding.
Alex en ik praatten nog een tijdje, toen hing hij op, zeggend dat hij belangrijk werk had.
Als Eve bij Dev blijft, dan moet Anna alleen thuis zijn.
"Ik denk dat ik mijn toekomstige onderdanige maar eens moet bezoeken," mompelde ik en glimlachte ondeugend.
Anna's P.O.V.
Vandaag ben ik ook alleen thuis. Eve belde me op en vertelde me dat ze bij Dev blijft. Soms haat ik Dev omdat hij mijn vriendin van me afpakt.
Nu draag ik een losse top en shorts. Ik verveel me zo. Ik scroll gewoon door Instagram reels.
Toen hoorde ik de deurbel en mijn ogen begonnen te glinsteren.
"Ik denk dat God iemand heeft gestuurd voor mijn vermaak." gilde ik voordat ik de kamer uit rende.
Ik opende enthousiast de deur en mijn ogen werden groot van schrik toen ik de persoon zag.
Wat doet hij in godsnaam bij mij thuis?
"Waarom staar je naar me alsof je een geest hebt gezien?" vroeg hij, terwijl hij zijn armen over zijn brede borst vouwde en ik rolde met mijn ogen.
"Je bent niet minder dan een geest." Toen ik dat zei, trok hij zijn wenkbrauwen op van verbazing. "Je klampt je aan me vast als een geest aan iemand. Waar ik ook ga, je volgt me als een geest. Nee, nee, een geest zou beter zijn dan jij. Jij bent erger dan een geest." begon ik te ratelen.
"Wil je alsjeblieft je mond houden?" schreeuwde hij gefrustreerd.
"Nee, ik zal spreken. Het is mijn huis, ik kan zoveel praten als ik wil. Wie ben jij om," hij suste me door zijn vinger op mijn lippen te leggen en me dichter naar zich toe te trekken door mijn middel met zijn andere hand vast te pakken.
Ik raakte verdwaald in zijn zwarte betoverende en bedwelmende ogen. Hij hypnotiseert me met zijn ogen en onze nabijheid beneemt me de adem. Waarom beïnvloedt zijn nabijheid me zo erg?
Hij bewoog dichter naar mijn oor en blies zijn warme adem op mijn wang, wat rillingen langs mijn ruggengraat stuurde.
"Ga je je gast niet binnen uitnodigen, Vlinder?" vroeg hij met een hese stem en zijn adem streek langs mijn nek.
Oh, God! Oh, God! Ik voelde letterlijk een sterke sensatie tussen mijn benen toen zijn lippen mijn nek raakten. Hij streelde zijn lippen zachtjes langs mijn nek voordat hij weer van me wegging.
Ik weet niet waarom, maar ik voelde me geïrriteerd toen hij wegging.
Ik wil dat hij dicht bij me blijft en me daar en elke centimeter van mijn lichaam kust.
Nee, nee, wat denk ik? Waarom zou ik dit willen?
Verdorie! Ik zit in diepe problemen omdat de aanraking en nabijheid van een dom me zo erg beïnvloeden.