Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Negentien

Ik opende mijn ogen langzaam en hapte naar adem. "Wauw!" zei ik.

Het was een daktuin en het was prachtig, de bloemen waren fel en het leek wel lente. Voor me stond een tafel, vol met eten.

"Waar ben ik?" vroeg ik.

"De daktuin van de school."

"En wat is dit?" vroeg ik, wijzend naar het eten.

"Je...