Read with BonusRead with Bonus

143. Porselein

De thee is waarschijnlijk al koud, zo lang als ik naar het kopje heb zitten staren, verloren in gedachten die alleen maar lijken te straffen.

Zoals altijd, ondanks dat het vol is, is het landhuis stil, die drukkende, zware stilte waar ik zo aan gewend ben geraakt.

Ik had nooit gedacht dat ik dit zou...