Hoofdstuk 7
3 jaar geleden
Faith's POV
Ik stormde Melissa's kamer binnen, die ze had overgenomen... met andere woorden, Atlas's kamer. Ik keek haar boos aan en greep haar arm vast. "Wat is dit in godsnaam, Mel?..." siste ik van woede. Ze rukte haar arm uit mijn greep en keek me boos aan. "Raak me niet aan, Faith, en over wat er gaande is... ik zal het je vertellen," zei ze en kwam dichter naar me toe. "Ik ben nu Atlas's vrouw, wat betekent dat jij buitenspel staat," zei ze met een kwaadaardige glinstering in haar ogen. Ik was verbaasd over deze verandering in haar. "Mel... Mel, alsjeblieft, zeg me dat je een grapje maakt. Ik heb jullie allebei zo gemist en nu komen jullie terug... getrouwd," zei ik met tranen die over mijn wangen stroomden. "Vertel me, Mel... waarom?" huilde ik.
"Ik zal je vertellen waarom," zei een stem die ik graag hoorde. Mijn hartslag versnelde toen ik me omdraaide naar de man die ik meer liefhad dan mijn eigen leven. "A-atlas," fluisterde ik. Ik pakte zijn wangen vast en staarde naar zijn knappe gezicht. Hij duwde mijn armen met afschuw weg en keek me boos aan, wat me schokte. "Raak me niet aan, trut," spuugde hij, waardoor mijn ogen wijd opengingen van schrik. 'Trut?... hij noemde me een trut?.....'
"Dat klopt. Ik noemde je een trut omdat je er een bent. Denk je dat je, alleen omdat ik in een ander deel van de wereld ben, het fatsoen hebt om met mijn gevoelens te spelen?" siste hij, waardoor ik verward fronste. "A-a-atlas, waar heb je het over?"
Hij keek me boos aan en duwde me opzij terwijl hij naar Mel liep. Hij pakte haar gezicht vast en drukte zijn lippen op die van haar, beiden schaamteloos zoenend voor mijn ogen. Ik voelde mijn hart in stukken breken toen ik hem met Mel zag. Ik rende naar hen toe en duwde Mel van hem af. "HOE KUN JE DIT DOEN, MEL?... JE WAS ALS EEN ZUS VOOR MIJ... HOE KUN JE MIJN VRIENDJE VAN ME STELEN?" schreeuwde ik terwijl ik ineenstortte van verraad. "HOE KUN JE DIT DOEN, MEL... WAAROM?!" huilde ik. De man die nooit een ander meisje had aangeraakt behalve mij, kuste mijn beste vriendin. De gedachte eraan... de aanblik ervan doodde me.
Ik voelde mijn lichaam met kracht opzij geduwd worden. "Waag het niet om je stem te verheffen tegen mijn vrouw," spuugde een diepe stem, waardoor ik verdoofd raakte. "Waarom, Atlas... waarom?...... je..... je zei dat je voor mij zou terugkomen..... je zei..... je zei dat je met me zou trouwen... en toen..." fluisterde ik terwijl ik naar beneden keek, me zwak voelend.
Langzaam keek ik naar hem op en zag hem naar me kijken met een geschokte uitdrukking, die hij verving door woede. "Je verdient het niet om mijn vrouw te zijn," zei hij koud en pakte Mel's hand vast. "Nu, ga uit onze kamer... ik wil wat tijd doorbrengen met mijn vrouw," grijnsde hij terwijl hij naar Mel keek en haar nek kuste. Ik was geschokt, verraden, gebruikt. Mijn hart werd herhaaldelijk verbrijzeld door zijn acties.
"Waarom, Atlas, wa-" "JE WEET WAAROM," schreeuwde hij, waardoor ik schrok. "Doe niet alsof je niet weet wat je gedaan hebt... nu, ga weg," snauwde hij. "Wat heb ik gedaan?... Wat heb ik gedaan, Atlas?" huilde ik, smekend. "GA UIT ONZE KAMER, HOER," schreeuwde hij, waardoor mijn ogen wijd opengingen. Wat is er met mijn Atlas gebeurd?.... nooit... nooit heeft hij me vernederd.... me vervloekt. Een holle lach verliet mijn lippen. "Ohhh.... dus dit is waarom je me de afgelopen jaren hebt vermeden, omdat je te druk was met haar," ik wees naar Melissa, "dat je vergat dat er iemand op je wachtte thuis. Schaam je, Atlas... schaam je dat ik eigenlijk hoopte dat je niet zoals andere mannen zou worden," siste ik met rode ogen. Hij lachte spottend en rolde met zijn ogen. "Ik zou hetzelfde kunnen zeggen," zei hij koud, waardoor ik fronste. "Wat bedoel je?"
"GA WEG VOORDAT IK JE ER ZELF UIT SLEEP. Ik wil tijd doorbrengen met mijn vrouw. Kan niet wachten om je te verslinden, mijn lief," zei hij nu, kijkend naar Melissa met een grijns terwijl hij zijn arm om haar middel sloeg, waardoor ze bloosde.
Ik huilde de hele nacht, hun kreten horend vanuit de kamer ernaast. Ik rende snel zijn huis uit en rende mijn huis binnen, naast de deur, en sloot mezelf op in mijn kamer. Ik vernielde de plek, gooide de kussens, boeken, cd's en wat er ook maar voor me lag op de grond. Hij brak al zijn beloften... ze speelden me allebei. Waarom?..... gewoon waarom?...