Faith en Atlas waren enorm verliefd op elkaar. Ze waren jeugdgeliefden totdat Atlas naar een ander land moest voor zaken. Hij beloofde zijn liefde dat hij voor haar zou terugkomen en vroeg haar op hem te wachten.

Wat zal er gebeuren als Atlas terugkomt, maar met een verrassing... een verrassing die een hart zal verwonden?..........

"Ik haat je. Je bent een hoer, een manipulatieve trut, verdwijn uit mijn gezicht en blijf weg van mijn vrouw."

*******************

"Ik hou van mijn vrouw en zal alleen van haar houden, de liefde die ik ooit voor jou had is lang geleden gestorven. Je betekent niets voor mij, niets. Je bent alleen maar afval in mijn ogen."

*********************

"Ik... ik loog... ik loog... Het was ik, het was allemaal ik. Zij deed niets. Ik was jaloers op haar... Ik wilde je van haar afpakken... Ik smeek je... alsjeblieft, vind haar voor mij... Ik wil om vergiffenis vragen, zelfs als ik het niet verdien... Ik wil haar zien voordat ik mijn laatste adem uitblaas."

******************

"Het spijt me zo, mijn lief."

*******************

"Ik hou zoveel van je, mijn engel, je betekent de wereld voor me. Kom alsjeblieft terug naar me."

***********************

"Papa, waarom haat mama mij?" huilde hij in de armen van zijn vader. "Ssshhh, ze haat je niet. Mama houdt heel veel van je."

****************************

"Alsjeblieft engel, alsjeblieft... Ik was degene die je pijn deed, die je verried, maar dat kind heeft hier geen schuld aan, hij is onschuldig, hij verlangt naar moederliefde."

"Ik ben niet zijn moeder en zal dat ook nooit zijn. Haal jezelf en dat kind uit mijn leven," zei ze kil met een lege blik.

Een verhaal over een meisje dat het woord Liefde begon te haten.

"Liefde is alleen voor de zwakken," zei ze.

(VERVOLG IS TOEGEVOEGD AAN HET BOEK!)


Gewonde Harten

**Faith's POV**
Ik stond nu voor een meisje. Een meisje met 0% vonk van geluk op haar gezicht. Ze zag er betoverend uit, maar er was geen rust op haar gezicht. Hoewel de make-up haar donkere wallen verborg, kon ik nog steeds zien hoe moe en verdrietig het meisje was. Ik staarde naar mijn eigen refl...

Proloog

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 6

Hoofdstuk 7

Hoofdstuk 8

Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 10

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 12

Hoofdstuk 13

Hoofdstuk 14

Hoofdstuk 15

Hoofdstuk 16

Hoofdstuk 17

Hoofdstuk 18

Hoofdstuk 19

Hoofdstuk 20

Hoofdstuk 21

Hoofdstuk 22

Hoofdstuk 23

Hoofdstuk 24

Hoofdstuk 25

Hoofdstuk 26

Hoofdstuk 27

Hoofdstuk 28

Hoofdstuk 29

Hoofdstuk 30

Hoofdstuk 31

Hoofdstuk 32

Hoofdstuk 33

Hoofdstuk 34

Hoofdstuk 35

Hoofdstuk 36

Bonushoofdstuk

Atlas

Dario

Hoofdstuk 37

Hoofdstuk 38

Hoofdstuk 39

Hoofdstuk 40

Hoofdstuk 41

Hoofdstuk 42

Hoofdstuk 43

Hoofdstuk 44

Hoofdstuk 45