Odrzucona Ciężarna Partnerka Alfy

„Już czuję zapach wydobywający się z twoich ud.” Alfa Ragnar przycisnął mnie do ściany. „Przestań udawać, że nie lubisz, gdy cię dotykam.”
Zbliżył się, nie zostawiając mi miejsca na ucieczkę. „Ja... ja nie udaję. Mylisz się, alfa. Proszę, puść mnie.” Błagałam go, unikając jego pożądliwego spojrzenia.
„Naprawdę? Zobaczymy, jak długo wytrzymasz ten ból.” Złapał mnie za kucyk i rzucił na łóżko. Byłam jego partnerką, ale mnie nie kochał, mogłam być jego przyjemnością, ale nie tą, która rządziła sercem Ragnara.
Uciekając od niego dla dobra mojego nienarodzonego dziecka, miałam nadzieję, że nigdy nie będzie mnie szukał, aż do momentu, gdy jego wściekły głos dotarł do moich uszu. „Czuję zapach mojego szczeniaka!”