"Cześć. Nazywam się Serene Ochoa. Chciałbym spróbować swoich sił na stanowisku twojego osobistego asystenta. Uzyskałem tytuł magistra literatury i-"

"Czy przeczytałeś wymagania potrzebne do zostania moim asystentem, panie Serene?"
Serene odchrząknął, "Pan."

"Przepraszam?"

"Proszę pana, to pan Serene."

"Mężczyzna?"

"Przepraszam. Czy zapisałem się na pracę dla kobiet?"

Usta CEO ułożyły się w delikatny uśmiech, a on pokręcił głową, nieco zainteresowany odpowiedzią Serene, "Przepraszam. Twój głos wcale nie brzmi jak mężczyzny. Jednak, jak mówiłem...czy przeczytałeś wymagania, aby zostać moim asystentem?"

"Tak, proszę pana."

"Uważasz, że jesteś odpowiednio wykwalifikowany?"

"Tak, proszę pana. Mam cierpliwość, pewność siebie, czujność i potrafię wykonywać wiele zadań jednocześnie."

"Jesteś świadomy, że konkurujesz z wieloma kobietami?"

"Panie Anderson, zauważyłem liczbę kobiet, które są na zewnątrz tego pokoju, ale jestem również świadomy, że ta praca nie wymaga żeńskich narządów płciowych."

CEO parsknął, "Jesteś bardzo bezpośredni, panie Ochoa. Chociaż rozmowa z tobą była bardzo przyjemna, obawiam się, że nasz czas się skończył. Proszę opuścić mój pokój." Spojrzał z powrotem na dokumenty na swoim biurku, unikając dalszego kontaktu wzrokowego z Serene.

"Przepraszam? Nie zakończyłem przedstawiania swoich kwalifikacji, proszę pana."

"Jestem tego świadomy, panie Ochoa, ale jest dla mnie również jasne, że przegapiłeś część na stronie internetowej, która wspomina, że jesteś mierzony czasem od momentu wejścia do pokoju."

"Zakładam, że jeśli nie dostanę telefonu zwrotnego, nie dostałem pracy."

"To prawda, więc dlaczego nie użyjesz swojej umiejętności cierpliwości przez resztę dnia, aby zobaczyć, czy dostałeś pracę, czy nie."


Asystent Osobisty

Seven usiadł z powrotem na sofie w biurze, czując na sobie wzrok Nicolasa. Jego gardło było zdrętwiałe, nie mogąc przełknąć swojego smutku. Asystent mrugnął kilkakrotnie, osuszając łzy, które chciały spłynąć po jego twarzy.
Nicolas nie usłyszał, co Seven powiedział, kiedy się odwrócił, więc było oc...

Rozdział 1: Wywiad

Rozdział 2: Gratulacje

Rozdział 3: Nie spóźniłem się!

Rozdział 4: Kogo zaprosiłeś?

Rozdział 5: Poznanie Marcela

Rozdział 6: Legenda czasu

Rozdział 7: Niepokój w łazience

Rozdział 8: Jest siedem.

Rozdział 9: Wrap n' Go

Rozdział 10: Z całym szacunkiem.

Rozdział 11: Mówiłem ci, że pożałujesz.

Rozdział 12: Wiązanie krawata

Rozdział 13: Wiadomości

Rozdział 14: Klucze

Rozdział 15: Impreza

Rozdział 16: Czerwone policzki

Rozdział 17: Następnego ranka

Rozdział 18: Zapomniałeś o czymś?

Rozdział 19: Wtajemniczenie

Rozdział 20: Dlaczego asystent?

Rozdział 21: Wiadomości od „bezsenności”

Rozdział 22: Każde działanie ma reakcję. pt. i

Rozdział 23: Każde działanie ma reakcję. pt. ii

Rozdział 24: Odrzucenie.

Rozdział 25: Eksperyment.

Rozdział 26: Victoria Henderson

Rozdział 27: Bliżej niż myślisz pt. i

Rozdział 28: Bliżej niż myślisz pt. ii

Rozdział 29: Bezradny.

Rozdział 30: Drugi dowódca

Rozdział 31: Toczeń

Rozdział 32: Uważaj.

Rozdział 33: Spokojny.

Rozdział 34: Liceum

Rozdział 35: Spowiedź pt.i

Rozdział 36: Spowiedź pt. ii

Rozdział 37: Spowiedź pt. iii

Rozdział 38: Wątpliwości.

Rozdział 39: Dziękuję.

Rozdział 40: Zbawienie pt. i

Rozdział 41: Zbawienie pt. ii

Rozdział 42: Asystent.

Rozdział 43: Złamana obietnica.

Rozdział 44: Dyrektor Generalny.

Epilog