




Początek
„Przez całe moje życie nie zostałam dotknięta przez mężczyznę. Pozostałam czysta i niewinna” – Ava Goodchild
Prolog
„Rozsuń nogi, mała Avo. Otwórz je i pozwól mi cię pożreć.”
Zadrżałam na dźwięk jego słów, ściskając mocno swoje ubranie.
Jego głos brzmiał jak sam grzech, a jego oczy miały pożądliwe spojrzenie, ciemne od pragnienia.
„P-Proszę, nie musimy tego robić w ten sposób.” powiedziałam.
„I-Inseminacja byłaby w-zupełnie wystarczająca—”
Wściekły ryk wypełnił cały pokój. Skoczył w moją stronę, zmiatając wszystko na swojej drodze.
Moje oczy zatrzymały się na jego futrze wyrastającym z ramion. Przełknęłam ślinę, czując narastający niepokój.
„Zrób to, albo moi strażnicy zrobią to za ciebie. Nie chcesz wystawiać bestii na próbę!!”
Zaryczał potężnie. Jego aura niosła ze sobą niebezpieczną obecność.
Pierwszą rzeczą, którą zobaczyłam po przebudzeniu, była stara skrzynia. Brązowa, z pasami zardzewiałego złota wyrytymi na jej powierzchni.
Pokój wyglądał jak mała klitka. Na ścianach było wiele wyrytych wzorów i malowideł. Miał tajemniczy i starożytny wygląd.
Wstałam, delikatnie pocierając tył czoła.
„Gdzie ja jestem?”
Te słowa zadałam sobie. W słabo oświetlonym pokoju miałam trudności z wyraźnym widzeniem.
Nagle drzwi zaskrzypiały.
Na progu drzwi pojawił się duży cień.
Ponieważ było ciemno, naprawdę trudno było mi zobaczyć, kto to był.
„Widzę, że się obudziłaś, mała Avo.”
Ciężkie kroki zaczęły zbliżać się w moją stronę.
Czułam się jak zwierzyna ścigana przez drapieżnika.
„K-Kim jesteś? I-Gdzie ja jestem?”
Jąkałam się, mój głos łamał się przy każdym zdaniu.
Ręce niespodziewanie objęły moją talię, przyciągając mnie bliżej.
Moje uda się zacisnęły, a pomiędzy nogami poczułam lekko wilgoć. Coś twardego dotknęło mnie, dając mi zupełnie dziwne uczucie, które mnie zdezorientowało.
„Wygląda na to, że niczego nie pamiętasz.” Jego szorstki i chrapliwy ton zbudował zdanie.
„N-nie w s-szczegółach. Małe przypomnienie mogłoby p-pomóc, proszę,”
Wciąż w jego ramionach, ogarnęło mnie uczucie lęku.
„Jako moja nosicielka, będziemy chrzcić każdą część tego zamku, mała.”
Moje oczy rozszerzyły się w szoku.
„C-co??”
Moja głowa natychmiast przypomniała sobie pewne sceny. Wspomnienia zaczęły powracać z poprzedniego dnia...
Flashback
„Panie i panowie, jak wszyscy wiecie, raz na 200 lat, dziewica wyrzutek jest składana w ofierze bestii.”
Głos mówcy rozbrzmiewał przez naszą społeczność.
Był to mężczyzna o klaunowskim wyrazie twarzy. Ubrany elegancko w jeden z najpiękniejszych szat, jakie nasza wioska miała do zaoferowania.
Moje oczy przeszukiwały tłum, szukając Mojżesza. Podziwiałam go, bo nie traktował mnie jak dziwoląga, jak większość mieszkańców wioski.
Zastanawiałam się, co mu chodziło po głowie.
Aby uniknąć wyboru, planowaliśmy ucieczkę dziś. Miałam na myśli, że ogłoszono, że to będzie jutro.
Ale wydawało się, że zagrali na naszej inteligencji. To było dziś.
I w pewien sposób, byliśmy skazani.
„Lily, Tabitha, Rose…Czarodziejka…” Różne imiona dziewcząt, które były oznaczone jako dziwne, były wymieniane.
Wiedziałam, że to działało na różne sposoby.
W naszej wiosce dziewczyny z ekscentrycznymi poglądami były oznaczane jako czarownice.
Anomalia.
Były jak plaga. Wyrzutek, którego należy unikać.
I ja byłam jedną z nich.
„Ava Goodchild,”
W końcu ogłosił. Wydawało się, że byłam ostatnia na liście. Nie znaczyło to, że byłam inna od reszty.
Trzymałam brzegi mojej sukni, kierując się w stronę obrzeży, gdzie kazano dziewczętom czekać.
„NIE!! NIE!!! Ava, kochanie!!”
Głos błagał z tłumu. Spojrzałam bezradnie wstecz, tylko po to, aby zobaczyć kobietę, która mnie wychowała, biegnącą w moją stronę.
„WRÓĆ, AVA!! To nie jest dla ciebie!”
Natychmiast została powstrzymana przez strażników, ale nadal walczyła zaciekle.
Podchodząc do niej, objęłam jej twarz obiema dłońmi.
„Będę w porządku, mamo.”
Powiedziałam jej.
„O, KOCHANIE. To wszystko moja wina. Powinnam była cię lepiej wychować,” wykrztusiła gorzko.
Jej twarz była cała czerwona, a łzy płynęły jakby właśnie straciła kogoś na polu bitwy.
„Obiecaj mi, że zaopiekujesz się mamą,” zwróciłam się do Mojżesza, który próbował ją uspokoić.
„Jeśli coś pójdzie nie tak, obiecaj, że zawsze będziesz przy niej.”
Spojrzał na mnie z zapewnieniem, a ja powoli odsunęłam ręce od twarzy mamy. Jej oczy, zamglone, wydawały się zagubione. Została powoli odciągnięta.
Szybko ruszyłam w stronę schodów na scenę, wspinając się tam, gdzie były inne dziewczęta.
„Cóż, to było dość niepokojące przedstawienie,” skomentował ogłaszający.
Pstryknął palcami.
„Przynieście skrzynkę szczęścia,”
Wiedząc dokładnie, co robić, każda z nas wybrała literę.
I jedna po drugiej, podchodziłyśmy, przekazując ją wyznaczonemu mówcy, aby ją przeczytał.
„Jesteś bezpieczna,”
To wszystko, co musiał powiedzieć każdej dziewczynie po obejrzeniu jej litery.
Robił to po kolei, a z tłumu słychać było liczne gwizdy.
„Bezpieczna… Bezpieczna… Jesteś bezpieczna,”
Po kolei ogłaszał dziewczętom.
Aby być bezpieczną przed wyborem, trzeba było mieć liczbę parzystą. Gdy miałaś nieparzystą, byłaś wybrana na hodowcę bestii.
„Wybrana,”
Rozległ się krzyk, a jedna z dziewcząt drżała ze strachu. Z tłumu słychać było westchnienie, gdy dziewczyna próbowała uciec przed wyborem.
Rozpoznałam ją z biblioteki.
„Złapcie ją!!”
Padł strzał. Patrzyłam w szoku, jak dziewczyna upadła pod wpływem uderzenia.
Karmazynowa krew płynęła z jej bezwładnego ciała. Natychmiast, padła martwa tuż przed nami.
„To jest lekcja dla każdego, kto próbuje uciec przed swoim losem!”
Głośno ogłosił mówca.
„Usuńcie jej szczątki,” rozkazał dzikim strażnikom.
Zrobili, co powiedział, a on kontynuował.
„Bezpieczna, bezpieczna, bezpieczna, wybrana,”
Kilka rund do końca. Ziewnęłam ze zmęczenia, przekazując swoją literę. Było zabronione zaglądać do środka bez mówcy, dlatego nie zajrzałam.
„Wybrana,”
Jedno słowo, którego nie mogłam uwierzyć, że usłyszałam.
„NIEEE!!! Nie moja Ava? Nie moja śliczna mała Ava! Ona jest tylko dzieckiem! Ona jest tylko małym dzieckiem!!”
Mama krzyczała przez tłum.
Mojżesz odciągnął ją w bezpieczne miejsce, wiedząc, że mogłaby zostać zastrzelona w każdej chwili.
„Bądź bezpieczna, kochanie. Rób, co ci powie, abyś została uwolniona,”
Wszyscy patrzyli na nas beznadziejnie, gdy nas zabierano.
Żadna dziewczyna nigdy nie przeżyła w rękach bestii.
Po drodze, niektóre dziewczyny próbowały uciec, ale to tylko zakończyło ich życie.
Ostatecznie zostałyśmy tylko dwie.
Tajemniczo, zostałyśmy przywiązane do drzewa, pośród lasu z dużymi i wysokimi drzewami. Pozostawione na niebezpieczeństwa, które mogły nadejść z każdej strony.
A przede wszystkim, aby zostać pożartymi przez bestię.