Chapter
Chapters
Rozdział 1: Ciemność, która go otacza
Rozdział 2: Spotkanie z Arabellą
Rozdział 3: Następnego dnia
Rozdział 4: Nie masz wyboru teraz, kiedy już wiesz
Rozdział 5: Uspokój się
Rozdział 6: Teraz albo nigdy
Rozdział 7: Rzeczy, miejmy nadzieję, będą lepsze
Rozdział 8: Będzie mnie szanować
Rozdział 9: Za każdym razem, gdy się odwracam
Rozdział 10: Gdzie poszła?
Rozdział 11: Co mi robisz
Rozdział 12: Czy ją kocham?
Rozdział 13: Czy ona?
Rozdział 14: Kuszące
Rozdział 15: Czy ona jest tego warta?
Rozdział 16: Następnego ranka
Rozdział 17: Co teraz?
Rozdział 18: Plan
Rozdział 19: Jest słodka jak miód
Rozdział 20: Upadek zmroku
Rozdział 21: Proszę.
Rozdział 22: Nie waż się!
Rozdział 23: Marzenia
Rozdział 24: Kiedy nasz rodzaj oszaleje
Rozdział 25:3 dni później
Rozdział 26: Jej urodziny
Rozdział 27: Przyjęcie urodzinowe
Rozdział 28: Ona ma teraz 18 lat
Rozdział 29: Noc nie jest wystarczająco długa
Rozdział 30: Tak wiele innych
Rozdział 31: Jest w ciąży
Rozdział 32: Co zamierzam zrobić?
Rozdział 33: Wreszcie
Rozdział 34: Mistrz
Rozdział 35: Wszystko będzie dobrze
Rozdział 36: Sprawa zaginionej dziewczyny
Rozdział 37: Po prostu pocałuj dziewczynę
Rozdział 38: Zrobimy to
Rozdział 39: Czy to już naprawdę ma znaczenie?
Rozdział 40: Kabina
Rozdział 41: Eric
Rozdział 42: Od początku
Rozdział 43: Po prostu oszczędzamy nasz czas
Rozdział 44: Czy powrócimy do życia?
Rozdział 45: Alfa John
Rozdział 46: Oto ona
Rozdział 47: Poranne godziny
Rozdział 48: Powrót do domu
Rozdział 49: Czy kiedykolwiek się nauczę?
Rozdział 50: Tak bardzo za nią tęsknię
Rozdział 51: Czy coś się kiedykolwiek zmieni?
Rozdział 52: Czy ona to zrobiła?
Rozdział 53: Szansa na beta
Rozdział 54: Alfa Andrei
Rozdział 55: Szczenięta rosną tak szybko
Rozdział 56: Zaczyna się
Rozdział 57: Prezent dla Arabelli
Rozdział 58: Tatuś
Rozdział 59: Alfa Jason
Rozdział 60: Alfa Jason Część 2
Rozdział 61: Wiedźma nadeszła
Rozdział 62: Co z nimi robimy
Rok Później
Zoom out
Zoom in
Read with Bonus
Read with Bonus
Rozdział 33: Wreszcie
"Arabello, spójrz na to." Mówię entuzjastycznie, wskazując przez okno na majestatycznego jastrzębia, który siedzi na gałęzi.
Jest zaledwie kilka stóp od naszego okna i patrzy na mnie oczami prawdziwego drapieżnika. Skrzydła ma w kolorze piasku, a pierś jasnobiałą. Na pewno musi być młody, bo stars...