Prolog
Zbiegłam po schodach w podnieceniu, gotowa spotkać miłość mojego życia, mężczyznę, na którego czekałam całe życie. Obiecał mi, że wróci po mnie, kazał mi na siebie czekać, co robiłam przez 5 lat, i wreszcie nadszedł ten dzień.
Prawie potknęłam się na schodach, ale nie przejmowałam się, czy się zranię, pragnęłam tylko jednego spojrzenia na niego, desperacko chciałam zobaczyć jego twarz po tak długim czasie.
Z szerokim uśmiechem przeszłam przez korytarz, gotowa go przywitać, ale mój uśmiech zgasł na widok tego, co zobaczyłam. Słysząc, jak moje serce pęka na drobne kawałki, następne słowa uderzyły mnie jak ostry strzał.
"Gratulacje z okazji ślubu, synu. Ty i Melissa wyglądacie razem przepięknie" - powiedziała pani Williams, patrząc na parę z uwielbieniem i miłością. Cofnęłam się kilka kroków z szoku, opierając ręce na ścianie, czując się słaba, gdy świeże łzy spływały po moich czerwonych policzkach. 'Ślub? On się ożenił?'. Spojrzałam na niego z ogromnym bólem i zdradą.
Nagle jego oczy spotkały się z moimi, sprawiając, że moje serce zamarło. Zobaczyłam błysk bólu w jego oczach, ale szybko go ukrył, zastępując zimnym wyrazem twarzy. Spojrzał na mnie z obojętnością, jakby nie obchodziło go, co czuję.
Czekałam na niego przez 5 długich lat. Pozostałam wierna, lojalna, czysta dla niego, a on wraca do domu z kobietą, nie byle jaką kobietą, ale moją najlepszą przyjaciółką u boku, twierdząc, że są małżeństwem. Spojrzałam na moją przyjaciółkę z obrzydzeniem i zdradą. Ona spojrzała na mnie i uśmiechnęła się złośliwie.
'Dlaczego?'
"Jestem naprawdę rozczarowany, że nam nie powiedziałeś. Jak mogłeś się ożenić, nie informując nas? Myślałem, że ty i Faith coś mieliście. Naprawdę nas zaskoczyłeś, synu" - powiedział pan Williams z marsową miną. Stałam z tyłu, z łzami płynącymi z moich czerwonych oczu. Moje oczy były utkwione tylko w nim. 'Czy moja miłość była dla niego żartem? Czy moja miłość była dla niego grą?'
'Dlaczego mi to zrobiłeś, Atlas? dlaczego?'