Biegnąc przez ciemną dżunglę, upewniała się, że nikt jej nie śledzi, ale nagle coś dużego przeskoczyło nad nią i zatrzymała się, łapiąc głęboki oddech, aby uspokoić swoje bijące serce po całym tym biegu.
Brązowy wilk z zakrwawioną twarzą i rozdartym uchem spojrzał na nią i warknął, zanim odwrócił się i pobiegł głębiej w las, znikając z jej pola widzenia. Odetchnęła z ulgą, myśląc, że dzikie zwierzę uciekło, prawdopodobnie przestraszone nią, ale wtedy usłyszała niski warkot za sobą. Zaniepokojona powoli się odwróciła, tylko po to, by zobaczyć wilka dwa razy większego od poprzedniego, który wpatrywał się w nią.

Ważne**
Ta historia została napisana, gdy miałam 16 lub 17 lat. Nigdy nie była edytowana. Zawiera błędy gramatyczne i niedojrzałe pisanie. Czytasz na własne ryzyko!! Pod koniec można zauważyć stopniową zmianę stylu pisania.


Pocałowałeś Moja Duszę

Cisza spowiła miejsce, nie było słychać nawet szeptu. Jakby upadła szpilka, można by ją było usłyszeć, a najbardziej zdumiewające było to, że na rozległej łące stały tysiące wilkołaków, patrząc w kierunku, z którego spodziewali się ataku wroga. Tysiące wilków, a nie było słychać ani jednego dźwięku....

Rozdział 1

Rozdział 2

Rozdział 3

Rozdział 4

Rozdział 5

Rozdział 6

Rozdział 7

Rozdział 8

Rozdział 9

Rozdział 10

Rozdział 11

Rozdział 12

Rozdział 13

Rozdział 14

Rozdział 15

Rozdział 16

Rozdział 17

Rozdział 18

Rozdział 19

Rozdział 20

Rozdział 21

Rozdział 22

Rozdział 23

Rozdział 24

Rozdział 25

Rozdział 26

Rozdział 27

Rozdział 28

Rozdział 29

Rozdział 30

Rozdział 31

Rozdział 32

Rozdział 33

Rozdział 34

Rozdział 35

Rozdział 36

Rozdział 37

Rozdział 38

Rozdział 39

Rozdział 40

Rozdział 41

Rozdział 42

Rozdział 43

Rozdział 44

Rozdział 45

Rozdział 46

Rozdział 47

Rozdział 48

Rozdział 49

Rozdział 50

Rozdział 51

Rozdział 52

Rozdział 53

Rozdział 54

Rozdział 55

Rozdział 56

Rozdział 57

Rozdział 58

Rozdział 59

Epilog