Hoofdstuk 8 ICU
Sarah richtte onmiddellijk haar blik op Noah, haar stem koud en spottend, "Jij, Noah, bent getrouwd in de familie Wilson, mijn vader is nu jouw vader! Nu mijn vader kritiek ziek is, is het tijd voor jou om je eerbied te tonen, en jij negeert gewoon of hij leeft of sterft? Ben je wel menselijk?"
"Sarah..." Lisa's gezicht werd rood van woede door Sarah's woorden.
Larry daarentegen stond erbij met een speelse glimlach, de hoeken van zijn mond omhoog gekruld in amusement.
"Maar kijk naar Larry, zo genereus, hij geeft 200.000 euro uit zonder met zijn ogen te knipperen!"
"Het verschil tussen de twee schoonzonen, hoe kan het zo groot zijn!"
"Van Noah verwachten dat hij 100.000 euro geeft? Deze mislukkeling, het zou verrassend zijn als hij zelfs maar 10.000 euro kan ophoesten!"
"Larry is rijk; hoe kan deze nietsnut Noah zich met Larry meten?"
De familieleden begonnen opnieuw te discussiëren.
"Schat, laten we even naar buiten gaan." Lisa stak haar hand uit en trok Noah uit de kamer.
Zodra ze de kamer verlieten, kon Lisa zich niet langer inhouden en barstte ze in luid snikken uit.
"Waarom moet de familie van mijn zus ons zo behandelen!" Haar tranen stroomden vrij, "Zijn ze vergeten dat ik hen elke maand geld gaf toen ze niets hadden?"
"Nu ze het goed hebben, richten ze zich op ons en maken ze ons het leven moeilijk, waarom?"
Lisa huilde nog harder, haar fragiele lichaam schudde.
Noah zuchtte diep; misschien kunnen sommige mensen het gewoon niet verdragen om anderen beter te zien leven, daarom blijven ze het moeilijk maken.
"Waarom doen ze alsof we zo makkelijk te pesten zijn? Praten over eerbied, zulke hypocrisie!"
Lisa stopte plotseling met huilen, ze keek met vastberaden ogen naar Noah, "Ga nu naar huis, breng die sieraden terug, gebruik het geld van de retouren om de kosten van de IC-kamer te betalen!"
"Zo veel voor eerbied, toch? Nou, laten we zelf voor de ziekenhuisopname van papa betalen. We laten mijn zus geen cent betalen!"
Noah was niet verrast; hij wist dat Lisa een vrouw was die van buiten zacht maar van binnen sterk was.
"Dat is niet nodig." Noah glimlachte en zei, "Ik heb nu 100.000 euro bij me. Ik zal het naar jou overmaken, en jij geeft het aan Larry. Aangezien ze zo graag het grootste deel willen betalen, laat ze maar, er is geen reden om met hen te ruziën."
Noah, in zijn huidige toestand, hoefde niet te vechten over een paar honderdduizend euro met Larry voor superioriteit.
"Wat?" Lisa was verbluft, "Waarom heb jij zoveel geld bij je?"
"Ik won de loterij van 500.000 euro, en de sieraden waren samen slechts 400.000 euro waard, dus natuurlijk heb ik nog 100.000 euro over."
"Ik snap het." Lisa, die het meteen begreep, vervolgde, "Maak die 100.000 euro niet naar mij over, geef het zelf aan Larry."
"Hij kijkt op je neer, denkend dat je geen 100.000 euro kunt ophoesten, laat hem het geld zien!"
Noah knikte, "Schat, ga jij maar terug naar binnen, ik ga naar het toilet."
"Oke."
Noah ging naar het toilet en haalde zijn telefoon tevoorschijn om Xavier te bellen.
"Hallo, Jonge Meester." Xavier's stem klonk door de telefoon.
"Doe iets voor me." zei Noah direct.
"Wat u ook beveelt, Jonge Meester, ik zorg ervoor dat het goed wordt gedaan," antwoordde Xavier onmiddellijk.
"Mm, verplaats een patiënt genaamd Daniel in het Royal Hospital van Oceanbridge City zo snel mogelijk naar de beste kamer," instrueerde Noah ondubbelzinnig.
Voor Noah was het vrij eenvoudig om dit probleem op te lossen met zijn middelen en status.
Noah kon niet anders dan denken dat nadat hij deze zaak had opgelost, zijn vrouw en schoonfamilie hem zeker anders zouden bekijken, en hij had lang op deze dag gewacht.
Omdat hij zijn identiteit als erfgenaam van een miljardairsfamilie niet had onthuld, werd hij sinds de dag dat hij bij zijn vrouw thuis aankwam, minachtend behandeld door zijn schoonmoeder, schoonvader en schoonzusje.
Nu wilde hij dat zijn schoonfamilie eens goed keek, en tegelijkertijd een beter leven bieden voor zijn geliefde vrouw. Of het nu de villa's of luxe auto's waren waar zijn vrouw naar verlangde, hij zou ze vervullen.
Hij wilde zijn geliefde vrouw de gelukkigste vrouw ter wereld maken en aan degenen die op hem neerkeken laten zien waartoe hij in staat was.
Xavier’s stem klonk opgewekt, "Oké, ik ga bellen, het is binnen tien minuten geregeld!"
"Prima."
Na het ophangen van de telefoon, ging Noah terug naar de ziekenhuiskamer.
"Larry, ik maak de 100.000 euro naar je over," zei Noah onverschillig terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde.
"Wat?" Zowel Larry als Sarah waren verbaasd. Zou het kunnen dat Noah, deze nietsnut, echt 100.000 euro had?
Noah verspilde geen tijd aan koetjes en kalfjes. Hij maakte de 100.000 euro over naar Larry; zijn kaart zonder bestedingslimiet had gewoon een opnamelimiet van 50 miljoen euro.
Een schamele 100.000 euro was voor hem een peulenschil.
Binnen korte tijd ontving Larry de bankoverschrijving.
"Deze Noah kan echt 100.000 euro ophoesten?" Larry keek naar het bericht, denkend dat zijn ogen hem bedrogen.
"Haha, heb je Noah en Lisa niet net naar buiten zien gaan?" Noah’s tante lachte kil:
"Het is duidelijk, Lisa heeft het geld net naar Noah overgemaakt, zodat hij het naar Larry kon overmaken om hem van schaamte te redden!"
"Ja, dat moet het zijn!"
"Hoe anders zou Noah, deze niemand, ooit 100.000 euro kunnen hebben!"
Sarah fronste haar wenkbrauwen, kijkend naar Lisa, "Lisa, ik had niet verwacht dat je 100.000 euro kon regelen. Je verdient 8.000 euro per maand. Na uitgaven en het ondersteunen van Noah, deze nietsnut, duurt het waarschijnlijk twee tot drie jaar om 100.000 euro te sparen, toch?"
"Toen je me destijds hielp, zei je dat je geen geld meer had, niet eens de bus naar je werk kon betalen, lijkt erop dat dat allemaal een leugen was!"
Lisa stond versteld, ze had niet verwacht dat haar eigen zus zulke woorden zou zeggen.
Toen Lisa Sarah destijds hielp, kon ze inderdaad bijna de bus niet betalen.
De 100.000 euro was niet van haar; het was van Noah.
Sarah vervolgde, "Leugenaar, en ik was toen echt ontroerd. Ik kan niet geloven dat je stiekem geld aan het sparen was, terwijl je tegen me loog dat je niets had!"
"Het is niet zo..."
Lisa trilde van woede en voelde zich ondragelijk koud van binnen.
Liefdadigheid is een kwestie van bereidwilligheid, geen verplichting!
En Lisa had niet tegen Sarah gelogen!
Lisa kon niet geloven dat haar hulp resulteerde in het creëren van een vijand, en dat ze een leugenaar werd genoemd.
"Stop, hou op met praten!" Sarah onderbrak Lisa, koud zeggend:
"Tijden zijn veranderd. Ik heb nu geld. Jouw hulp destijds, nu zie ik dat het gewoon was omdat je medelijden met me had, slechts een daad van liefdadigheid! Ik zal het onthouden!"
Lisa klemde haar tanden op elkaar maar kon geen woorden vinden om iets te zeggen, ze wist niet hoe ze het moest uitleggen.
Ze had nooit verwacht dat het helpen van iemand zou resulteren in zo'n uitkomst, dat ze een leugenaar werd genoemd.
"Nu het geld is verzameld, zal ik mijn vriend bellen om de verhuizing van papa's kamer te regelen," zei Larry, terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde en een nummer draaide.
"Hallo, Larry." De stem aan de telefoon klonk emotieloos.
"Directeur." Larry begon met een onderdanige glimlach.
"Directeur..."
De familieleden spitsten hun oren, de titel trok hun aandacht met een lichte verandering van uitdrukking.
"Zou het iemand van een overheidsinstantie kunnen zijn?"
"Dat zou kunnen. Het is normaal voor Larry, die de laatste tijd overheidsprojecten heeft behandeld, om contacten te hebben in de overheid."
"Niet slecht, Larry, om iemand op directieniveau te kennen!"
"Vergelijk dat met Noah, het is als hemel en aarde!"
"Sst! Stilte! Stoor Larry niet terwijl hij zaken bespreekt met de gemeentelijke ambtenaren!"
De familieleden keken Larry meteen met verbazing en respect aan.
Larry kon hun blikken zeker voelen; zijn gezicht vol trots terwijl hij Noah zijdelings aankeek en vervolgde:
"Directeur, ik had het eerder met u over de kamer verhuizing, hoe staat het daarmee?"
Noah glimlachte oprecht en zei, "De kamer verhuizing is door mij geregeld."
"Wat?"
"Was jij het die het geregeld heeft?"
"Mijn hemel, ik kan het niet geloven."
Noah's schoonvader, grote zus, en zwager waren enorm geschokt toen ze Noah's woorden hoorden!!!