Hoofdstuk 6 Wil je het eens proberen?
Iedereen aanwezig keek geschokt naar Noah.
Ze dachten, 'Heeft hij echt de sieraden van Tiffany & Co. gekocht?'
"Geen sprake van!" Evelyn schudde haar hoofd, niet in staat te geloven dat een arme sukkel als Noah het zich kon veroorloven.
Maar Amelia had het al bevestigd. Het was inderdaad Noah.
"Noah..."
Lisa sperde haar ogen wijd open en haar mond viel open van verbazing.
"Droom ik? Heeft hij de loterij gewonnen?"
"Misschien. Of hoe anders kwam hij aan zoveel geld?"
De mensen op kantoor fluisterden onderling.
Noah verspilde geen tijd aan hen. Hij overhandigde de sieradendoos aan Lisa en zei glimlachend.
"Lisa, we zijn bijna een jaar getrouwd en ik heb je nog geen cadeau gegeven. Dit is mijn eerste cadeau voor jou."
Hij dacht, 'En natuurlijk komen er nog een tweede, een derde en nog veel meer.'
"Dank je wel, Noah!" Lisa was zo opgewonden dat de tranen in haar ogen sprongen.
Ze spreidde haar armen en omhelsde Noah.
"Wat lief!"
"Ze krijgt zo'n waardevol cadeau voor al onze ogen!"
"Ik ben zo jaloers op Lisa. Ik wil ook een vriendje zoals zij heeft!"
Enkele van haar vrouwelijke collega's keken haar jaloers aan.
"Het is nog steeds werktijd!"
Evelyn fronste en wierp iedereen een strenge blik toe.
Ze was helemaal niet blij, want de manier waarop de dingen zich ontwikkelden voelde als een klap in haar gezicht.
Woedend en ongelovig dacht ze, 'Verassend genoeg heeft Noah inderdaad de sieraden gekocht. Waar haalt hij zoveel geld vandaan?'
Evelyn's woede voelend, keken haar werknemers weg en gingen een beetje bang weer aan het werk.
"Noah, ik ga weer aan het werk." Lisa liet haar armen los.
"Ik blijf bij je," glimlachte Noah.
Lisa was altijd druk op het werk en werkte vaak over. Noah bleef bij haar tot 21.00 uur, en pas toen gingen ze naar huis vanaf Pinnacle Wealth Management.
Met een klik werd de deur geopend.
"Elke dag overwerken put me uit."
Lisa masseerde haar schouders en zag er een beetje vermoeid uit.
Ze leunde met één hand tegen de muur en begon haar schoenen te verwisselen, waardoor Noah haar perfecte figuur kon zien.
Lisa was erg lang, met een lengte van 1 meter 70. Met haar perfecte lichaam, mooie ronde gezicht en zachte temperament, zou elke man door haar aangetrokken worden.
Kijkend naar haar, voelde Noah zijn mond droog worden.
Maar in de volgende seconde herwon hij zijn zelfbeheersing.
Hij zuchtte stilletjes en dacht, 'Toch...'
"Noah?"
Lisa had haar schoenen verwisseld. Toen ze naar Noah's uitdrukking keek, leek ze aan iets te denken.
Ze knipperde met haar ogen en vroeg zachtjes, "Wil je het nog een keer proberen?"
Ondertussen keek ze hem charmant aan.
Hij knikte, hield haar in zijn armen en rook haar zoete geur.
Al snel werd hij weer opgewonden.
Lisa bloosde, en leek het op te merken.
Helaas duurde het gevoel maar een paar seconden, en toen verdween het volledig.
Noah schudde hulpeloos zijn hoofd en zuchtte, "Waarom gebeurt dit met mij? Ik ben een jonge man. Hoe komt het dat ik hier last van heb?"
Sinds zijn tienerjaren was hij impotent.
Voor mannen, vooral degenen met een vrouw, was het verwoestend en een grote bedreiging voor de relaties van koppels.
Een jaar geleden trouwde hij met Lisa. Op een avond had ze te veel gedronken en viel per ongeluk in de rivier. Hij sprong in de rivier en redde haar.
De vriendelijke Lisa trouwde met hem om hem terug te betalen.
"Noah, de medische technologie is tegenwoordig zeer geavanceerd en verbetert snel. Ik weet zeker dat het slechts een kwestie van tijd is voordat je genezen bent," troostte Lisa.
"Bovendien, ik ben toch niet zo geïnteresseerd in seks. Nu moeten we alleen maar hard werken om geld te verdienen. We zullen veel en veel geld sparen."
Ze keek serieus. "Het is de enige manier om je te genezen."
Noah knikte maar was het innerlijk oneens.
Hij dacht, 'Ik ben niet langer beperkt. Ik denk niet dat het een probleem zal zijn om mijn familie om oplossingen voor mijn toestand te vragen. Ja, ik zal hier morgen met Xavier over praten. Gezien de kracht van mijn familie, zal het ontwikkelen van mijn genezing een eitje zijn.'
"Overigens, Noah, hoe kwam je aan al dat geld voor de sieraden?" Lisa bleef erover nadenken.
"Ik liep vandaag langs een loterijwinkel en won toevallig 80 duizend euro," glimlachte Noah. Bang dat dingen ingewikkeld zouden worden, besloot hij Lisa de waarheid niet te vertellen.
"80 duizend euro?"
Lisa sperde haar ogen wijd open. "En je gebruikte het geld om sieraden voor mij te kopen?"
"Ja. Wat is er mis mee?"
"Noah, jij..." Fronsend, klemde Lisa haar tanden op elkaar. Uiteindelijk zuchtte ze.
"Laat maar. Wat gedaan is, is gedaan. Noah, het is gewoon... Het is een beetje zonde van het geld, vind je niet? 80 duizend euro! Ik zal jaren moeten werken voor dat soort geld!"
Ze keek verdrietig.
Toen smeekte ze, "Noah, waarom brengen we de sieraden niet terug? Misschien kunnen we het grootste deel van het geld terugkrijgen. Je weet hoe het met ons gaat. Als we de sieraden terugbrengen, kunnen we het geld gebruiken om meer dokters voor jou te vinden."
Geraakt dacht Noah, 'Lisa is zo'n geweldige vrouw. Ik heb geluk met haar.'
Hij streelde haar haar teder en zei zachtjes, "Lisa, ik heb je geen ring gegeven toen we trouwden. Beschouw de sieraden als mijn excuses. Het betekent veel, en natuurlijk moeten we het niet terugbrengen. We kunnen altijd geld verdienen. Maar we kunnen nooit sieraden terugkrijgen die iets voor ons betekenen, toch?"
Toen ze zag hoe vastberaden hij was, knikte Lisa na een moment van aarzeling. "Oké dan. Maar beloof me dat we vanaf nu elke cent zullen sparen. We staan onder zoveel druk, en alles kost geld."
"Natuurlijk. Je hebt mijn woord," glimlachte Noah.
De volgende ochtend, nadat Lisa naar haar werk was vertrokken, draaide Noah een nummer. De laatste keer dat hij het belde, was eeuwen geleden.
De oproep werd beantwoord.
"Hallo, Xavier," zei Noah kalm.
"Meneer Anderson? Bent u het echt?" Een oudere stem klonk door de telefoon, vol opwinding en ongeloof.