Hoofdstuk 4 Een dief?
Ze fluisterden, maar Noah en Lisa hoorden hen nog steeds.
Noah glimlachte, het kon hem niets schelen. Waarom zou het hem iets kunnen schelen? Hij had genoeg geld.
Lisa daarentegen werd rood. Noah was haar man, en ze wist precies hoeveel geld hij had.
Ze dacht, 'Ik weet dat Noah niet meer dan een paar honderd euro heeft. Hij zou nooit iets van Tiffany & Co. kunnen betalen. Op het eerste gezicht wist ik dat wat erin zat nep was.
'Maar wat dan nog?
'Ik ben blij met elk cadeau van hem.'
"Dank je, Noah!"
Lisa's gezicht straalde toen ze het cadeau aannam, en de glimlach op haar gezicht was oprecht.
Noah glimlachte ook. Hij dacht, 'Ik ben de gelukkigste man op aarde met Lisa als mijn vrouw.'
"Lisa, wees niet zo naïef!"
Evelyn kon het niet langer verdragen. Ze liep naar Lisa toe en snauwde, "Het is duidelijk nep! Hij probeert je hart te winnen met iets neps!
"Word wakker, Lisa! Zie je het niet? Hij heeft geen geld en is in feite een leugenaar! Scheid van hem! Je verdient zoveel beter!"
"Wat maakt het uit of het nep is?" Lisa hief haar hoofd op. "Het is nog steeds een cadeau, toch? Wat ik ook van Noah krijg, maakt me blij!
"Bovendien, jij hebt geen recht om over hem te oordelen. Hij is mijn man." Haar ogen werden een beetje koud. "Evelyn, zeg nog één keer het woord 'scheiden', en ik vertrek meteen. Dan zijn we geen vrienden meer!"
Ze klonk vastberaden.
Woedend klemde Evelyn haar tanden op elkaar. Ze had niet verwacht dat Lisa de kant van Noah, een liegende armoedzaaier, zou kiezen.
Ze zuchtte, "Lisa, je bent zo naïef. Ik weet dat je met hem bent getrouwd omdat hij je leven heeft gered.
"Maar je moet nooit met iemand trouwen uit dankbaarheid. Je verspilt je tijd met hem..."
Ze pauzeerde en zuchtte opnieuw, niet in staat om verder te gaan.
"Hij heeft haar leven gered?"
De anderen die aanwezig waren, wisten eindelijk waarom Lisa met Noah was getrouwd.
Ze dachten, 'Wat een geluk heeft Noah om met haar te trouwen!'
Tegelijkertijd fronste Noah en keek naar Evelyn. "Nep? Waarom zeg je dat?"
Evelyn was een seconde verbluft en keek toen terug naar hem, spottend, "Dus, je kunt praten. Ik dacht dat je te beschaamd was om iets te zeggen nadat je ontmaskerd was. Nou, ik denk dat je toch wat lef hebt.
"Kom op, Noah. Zelfs het goedkoopste Tiffany & Co. sieraad kost minstens 10 duizend euro. Ik heb zelf meerdere sets thuis. En jij? Ik denk niet dat je meer dan duizend euro bij je hebt, toch? Denk je echt dat we geloven dat je dat kunt betalen?
"Vertel me. Als het niet nep is, wat is het dan?" vroeg ze kil.
Iedereen keek naar Noah, benieuwd hoe hij zichzelf zou verdedigen.
Zonder de moeite te nemen om uit te leggen, glimlachte Noah, "Maak het zelf open."
"Dat zal ik doen!"
Evelyn's ogen lichtten op terwijl ze de doos pakte en behendig opende.
"Noah..." Lisa keek nerveus naar Noah, haar handpalmen zweterig.
Ze dacht, 'Het maakt me niet uit of het nep is of niet. Het belangrijkste is dat Noah wil dat ik gelukkig ben. Maar ... ik wil niet dat hij ontmaskerd wordt voor zoveel mensen.'
Toch merkte ze dat Noah kalm en beheerst leek. Hij leek zich helemaal geen zorgen te maken.
Op de een of andere manier stelde de blik in zijn ogen haar gerust.
"Hé, laten wij ook eens kijken!" De anderen verzamelden zich.
Evelyn glimlachte toen ze de doos opende, denkend: 'Vandaag ga ik Noah ontmaskeren. Daarna, hoe veel Lisa ook van hem houdt, zal ze onbewust twijfels hebben. Laat dat zaadje maar groeien. Met mijn overtuigingskracht en de grote druk die ze ervaart, weet ik zeker dat ze hem vroeg of laat zal verlaten! Uiteindelijk is de menselijke natuur te kwetsbaar om getest te worden. Lisa, ik kijk uit voor jou. Je bent veel te goed voor Noah. Je zult me dankbaar zijn wanneer je met iemand trouwt die veel rijker is dan Noah.'
De volgende seconde opende ze de doos, en iedereen zag wat erin zat.
De oorbellen waren delicaat en verfijnd, met een levendig patroon.
De puur-witte platina ketting was prachtig vervaardigd, bescheiden luxe.
De armband was glad en gepolijst, waardoor degene die hem droeg charmant werd.
En de blauwe diamanten ring in het midden trok hun aandacht.
Hij was netjes geslepen, elke kant schitterde in het licht, nobel en elegant als een traan van een engel. Niemand kon wegkijken.
Het hele kantoor viel onmiddellijk stil.
Na een tijdje slaakte iemand een zucht.
"Het is inderdaad van Tiffany & Co., toch?"
Degenen die bij Pinnacle Wealth Management werkten, hadden de wereld gezien en konden daarom meteen zien dat de sieraden niet nep waren.
Evelyn was ook verbaasd.
In feite had ze de ring een paar dagen geleden in de winkel gezien. Ze wilde hem toen kopen.
Maar hij kostte 50 duizend dollar, omdat hij van blauwe diamant was gemaakt en geslepen was met de beste technologie uit de Stad van Technologie.
Ze kon het zich veroorloven, maar vond het niet nodig om het te kopen.
Plotseling voelde ze iets vreemds, denkend: 'Noah is blut. Hoe kon hij dat betalen? Ik schat dat de set sieraden minstens 60 duizend dollar kost.
'Zelfs Lisa heeft na jaren werken niet zoveel geld. En Noah wel? Geen sprake van!
'Misschien...'
Evelyns hart sloeg een slag over, en ze werd serieus bij die gedachte. Ze sloot de doos en keek naar Noah.
Met een koude blik siste ze: "Noah, ga je gang als je een dief wilt zijn.
"Maar ik heb één verzoek. Scheid van Lisa voordat je achter de tralies belandt!
"Niemand geeft erom of je in de gevangenis zit of niet. Zorg er gewoon voor dat je Lisa niet meesleurt!"
In haar gedachten kon Noah zich nooit zulke waardevolle sieraden veroorloven.
De enige verklaring voor hem die met authentieke sieraden van Tiffany & Co. verscheen, zou zijn dat hij ze gestolen had.
Haar woorden verlichtten Lisa's collega's. Ze dachten: 'Mevrouw Crowe heeft gelijk! Het antwoord is zo simpel. Noah heeft de sieraden gestolen!'
"Is hij echt een dief?"
"Misschien moeten de politie erbij worden gehaald. Dit is tegen de wet! Hij gaat de gevangenis in!"
"De sieraden zijn minstens 60 duizend dollar waard. Hij zal lang opgesloten worden. Waarschijnlijk 20 jaar!"
"Nou, Lisa zou van hem moeten scheiden voordat dat gebeurt, anders wordt haar leven geruïneerd. Niemand wil een man die in de gevangenis zit, toch?"
"Ik wed dat hij de sieraden heeft gestolen!"
Noah hoorde wat de mensen zeiden, maar hij weerlegde hen niet meteen. Hij had de certificering van de sieraden en het aankoopbewijs; alles wat hij hoefde te doen was het aankoopbewijs te tonen en hij kon iedereen de mond snoeren.
Echter, Noah was dat niet van plan.
Evelyn had hem altijd neergekeken, vaak slecht over hem gesproken tegen Lisa en zelfs Lisa aangespoord om van hem te scheiden. Voor zo'n verachtelijk persoon was Noah vastbesloten om haar een lesje te leren, haar te laten boeten voor haar dwaasheid.
Noah zou Evelyn eerst vals laten beschuldigen, en dan zou hij bewijs leveren, Evelyns laster onthullen, en Lisa Evelyns gemene hart laten zien.
Daarom, hoe meer Evelyn sprak, hoe voordeliger het voor Noah was.