Hoofdstuk 3 Nagemaakte goederen?
Amelia loog niet. Het vragen naar Noah's nummer was voor de service na verkoop, maar er was meer. Als ze dichter bij een man zoals hij kon komen, zou ze misschien welvarend worden vanaf dat moment.
Ze wist dat vrienden zijn met hem alleen maar voordelig zou zijn voor haar carrière.
En natuurlijk wist Noah wat ze dacht. Met zijn status kon een woord van hem iemand voorgoed settelen.
Natuurlijk konden maar weinigen zo'n verleiding weerstaan.
"Oke." Na te hebben nagedacht, gaf hij haar zijn nummer.
Toen zag hij duidelijk dat Amelia's ademhaling sneller werd en ze bloosde.
Hij dacht, 'Dit is dus wat geld kan doen.'
Hij schudde lichtjes zijn hoofd en vertrok.
Hij ging naar Lisa's bedrijf om haar de sieraden als verrassing te geven.
Lisa werkte als accountant bij een financieel bedrijf in Oceanbridge City en verdiende ongeveer 7000 euro per maand. Hoewel het leek alsof ze veel verdiende, leefden ze tenslotte in Oceanbridge City, en alles kostte geld. Ze kon nauwelijks veel sparen na het betalen van de huishoudelijke uitgaven.
Ze was op haar kantoor bij Pinnacle Wealth Management.
"Lisa, we gingen samen naar de universiteit en kennen elkaar nu bijna 6 jaar. Ik kijk gewoon naar je uit," zei een vrouw die tegenover haar zat.
De vrouw was gekleed in een koffie-kleurig pak met haar zwarte haar zachtjes naar achteren gelegd. Haar lichte make-up sierde haar opvallende gezicht terwijl ze tegelijkertijd een lucht van ingetogen autoriteit uitstraalde.
Ze was Evelyn Crowe, de CFO van Pinnacle Wealth Management, een typisch rijke en mooie vrouw. Hoewel ze van dezelfde leeftijd was als Lisa, was ze een trouwe vrijgezel en had ze niet getrouwd. Desondanks had ze veel bewonderaars die dagelijks langs het kantoor kwamen om haar bloemen te geven.
"Ik begrijp het gewoon niet. Wat zie je in Noah?
"Je bent nu al meer dan een jaar getrouwd en hij heeft je nog niet eens een ring gegeven. Is hij wel een man? Bovendien heeft hij geen baan. Wat een luie nietsnut," zei Evelyn.
"Evelyn, zeg dat niet. Hij houdt van me." Lisa tuitte haar lippen en keek een beetje boos.
"Liefde? Lisa, geloof je daar nog steeds in? Hoe oud ben je? Je bent geen tienermeisje meer," sneerde Evelyn.
"Geld is tegenwoordig alles wat telt. Zonder geld is er geen liefde. Noah is arm. Hoe kan hij je gelukkig maken?"
"Evelyn..." Lisa wilde tegenspreken, maar werd onderbroken door Evelyn.
"Je kent die man die vanmorgen binnenkwam toch? Hij is de zoon van Charles, de vastgoedmagnaat van Oceanbridge City. Hij heeft me een sportauto gegeven alleen om mijn genegenheid te winnen."
"Ik heb geen gevoelens voor hem, maar het is tenslotte een sportauto. Vertel me. Kan Noah je dat geven? Nee. Nooit. Hij verdient je loyaliteit niet."
"Lisa, kom op. Je bent een geweldige vrouw. Waarom moet je bij hem blijven? Je kunt veel beter krijgen."
"Evelyn, ik ben niet geïnteresseerd in die dingen die je noemde, noch in sportauto's noch in iets anders. Ik wil gewoon een gelukkig leven leiden met Noah. Hij is een aardige kerel," zei Lisa serieus.
"Prima. Laten we dan realistisch zijn," zei Evelyn meteen.
"Alles kost geld. Wat ga je doen als je kinderen krijgt? Hoe ga je de ziekenhuiskosten betalen? De flesvoeding voor je baby's? En hun opleiding? Dat gaat minstens tienduizenden euro's kosten, toch?”
"Heeft Noah zoveel geld? Ik denk het niet. Hij zorgt niet eens voor zijn eigen kinderen. Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar hij is niet eens geschikt voor voortplanting."
Hoe meer ze sprak, hoe geagiteerder ze werd. "Hij verspilt je tijd. Als je vriendin raad ik je aan om van hem te scheiden."
"Evelyn." Lisa's stem en ogen werden koud.
"Ik ben getrouwd met Noah, en scheiden is geen optie. Of hij rijk is of niet, doet er niet toe. Wat als we niet rijk zijn? Ik ben gewoon gelukkig om bij hem te zijn.
"Je bent al jaren mijn vriendin, dus ik wil zulke woorden niet meer horen. Breng onze vriendschap alsjeblieft niet in gevaar."
Ze klonk vastberaden, serieus en oprecht.
Evelyn zuchtte, een beetje teleurgesteld.
Ze dacht, 'Wat is er zo goed aan Noah? Waarom is Lisa zo vastbesloten om bij hem te blijven? Het verbaast me echt.'
"Mevrouw Crowe, er staat een man buiten genaamd Noah. Hij zei dat hij Lisa's man was en wilde haar zien." Evelyn's assistent kwam plotseling binnen.
"Noah is hier?" Zowel Lisa als Evelyn waren verbaasd.
"Laat hem binnen," zei Evelyn met tegenzin, vol minachting. Noah irriteerde haar elke keer dat ze elkaar ontmoetten.
Ze dacht, 'De laatste keer dat ik hem zag was op Lisa's bruiloft. Het moment dat ik hem zag, besloot ik meteen na het geven van mijn huwelijkscadeau aan Lisa te vertrekken. Ik bleef niet eens voor de maaltijd.
'De reden is simpel. Lisa verdient beter.'
Al snel kwam Noah Lisa's kantoor binnen met het juwelendoosje.
"Noah. Wat doe je hier?" Lisa stond op en liep blij naar hem toe.
"Ik heb iets voor je gekocht," glimlachte Noah, terwijl hij het doosje in zijn handen omhoog hield. Nu hij niet langer beperkt werd door zijn familie, was hij vastbesloten om Lisa de gelukkigste vrouw ter wereld te maken.
"Tiffany & Co.?" Evelyn's ogen flitsten toen ze het logo op het doosje zag, en ze was verrast.
Ze was geen vreemde voor luxe omdat ze rijk was. De reden dat ze verrast was, was dat het in Noah's handen was.
"Noah, wat is dit?"
Toen Lisa het logo zag, was ze ook met stomheid geslagen.
"Ik heb je niets gegeven toen we trouwden. Het is tijd om dat goed te maken," Noah streelde haar hoofd, glimlachend.
Evelyn snoof en liep naar voren, "Noah, kom op. Denk je dat zulke flauwe trucjes werken? Is Lisa een idioot in jouw ogen?
"Om eerlijk te zijn, het is toch namaak van binnen, nietwaar? Als ik het goed heb, is het niet eens zo duur als het doosje."
Evelyn had een scherp oog en kon daarom meteen zien dat het juwelendoosje echt was, want het was identiek aan de verschillende die ze thuis had.
Ze was er zeker van dat Noah voor het doosje had betaald en er iets namaak in had gestopt om Lisa voor de gek te houden.
"Namaak?" Noah was verbluft en dacht, 'Het kostte me 80 duizend dollar. Het is helemaal geen namaak.'
Enkele van Lisa's collega's die ook in het kantoor waren, keken nieuwsgierig toe.
"Ik heb altijd gehoord dat Lisa's man een armoedzaaier was. Dus, daar is hij."
"Weet je wat? Ze zeggen dat hij een totale mislukkeling is, die niet eens een baan heeft."
"Ik moet huilen voor Lisa. Waarom is ze met hem getrouwd?"
"Armoede is één ding, haar namaak sturen is iets anders. Is hij niet bang dat hij ontmaskerd wordt? Wat een lef."
"Hij is praktisch een bedrieger."
Ze bleven tegen elkaar fluisteren en keken allemaal met minachting, spot en verachting naar Noah.