Hoofdstuk 8 The Gift
Gabriel had altijd gedacht dat Wendy en Natalie dikke vrienden waren.
Blijkbaar had hij het mis.
Was Natalie's scheiding deels vanwege Wendy?
Gefrustreerd snauwde Gabriel: "Ze heeft niets meegenomen. Dit huis is voor haar gekocht toen we trouwden, en alles hier is van haar."
Ze had niets anders gevraagd dan een scheiding. Als ze die ketting echt had meegenomen, kon dat als een vorm van compensatie worden beschouwd. Tien miljoen euro betekende niets voor hem.
Toen Wendy zag dat Gabriel Natalie niet zou achternagaan, werd ze nerveus. "Hoe kun je die trut onze familiebezittingen laten meenemen..."
"Genóeg!" Gabriel keek haar woedend aan. "Ze was mijn vrouw. Waarom noem je haar een trut?"
Wendy werd stil van angst. Ze wist dat Gabriel niemand zou toestaan zijn vrouw zwart te maken, zelfs als hij niet van haar hield.
Wendy hield haar mond, en Gabriel verloor zijn geduld. Hij ging naar de kamer om te kijken, en Natalie had geen van haar bezittingen achtergelaten.
Had ze echt helemaal geen gehechtheid?
Gabriel realiseerde zich plotseling dat hij haar in hun drie jaar huwelijk nooit iets had gegeven.
Nog geïrriteerder draaide Gabriel zich om en vertrok.
Wendy keek Gabriel na terwijl hij weg reed van de villa en knarsetandde. Zelfs haar eigen zoon stond niet voor haar op. Het was allemaal de schuld van Natalie!
Wendy zwoer dat ze Natalie zou laten boeten voor die klap, en ze wist zeker dat ze genoeg trucs had om Natalie alles terug te laten geven wat van de Kensingtons was.
Pas toen ze terug was in de Clark Villa ontspande Natalie eindelijk.
Kelly bleef maar doorratelen over Wendy's schandalige gedrag. Natalie reikte uit en trok haar mee, en Kelly, verbaasd, draaide haar hoofd om een man in de woonkamer te zien zitten. Ze hield snel haar mond.
Victor keek op naar de twee en fronste. "Waren jullie niet aan het winkelen?"
Natalie en Kelly wisselden een blik, en Natalie stapte snel naar voren, lachend. "Victor, waarom ben je nog thuis? Je zou toch in een vergadering zitten?"
"Online vergadering, die is al voorbij." Victor legde de documenten weg en keek naar Kelly. "Waar hadden jullie het daarnet over?"
Kelly wierp een blik op Natalie en zei ongemakkelijk: "We lazen een roman! De personages waren zo schandalig, we waren gewoon aan het klagen over hen!"
Natalie knikte. "Ja, je hebt geen idee hoe gek dat personage was. Ik wilde haar gewoon een klap geven."
Ze maakte een gebaar van het knijpen van haar hand. De klap die ze Wendy eerder had gegeven voelde steeds bevredigender, en ze wenste dat ze haar nog een paar keer had kunnen slaan.
Victor tikte hulpeloos op Natalie's voorhoofd. "Je bent volwassen en houdt nog steeds van dit soort dingen!"
Hij draaide zich om, pakte een geschenkdoos van de zijkant en gaf die aan Natalie. "Hier, ik heb gisteren een cadeautje voor je meegenomen."
Victor had de gewoonte om Natalie een cadeau mee te brengen wanneer hij op zakenreis ging. In de afgelopen drie jaar had Natalie's kamer een behoorlijke verzameling cadeaus opgebouwd.
Natalie had eindelijk de banden met de familie Kensington verbroken, wat een reden was voor een feestje. Natuurlijk verdiende ze een cadeau om haar op te vrolijken.
Natalie pakte het cadeau blij uit. Het was een limited edition tas, precies het merk dat ze leuk vond. Ze omhelsde de tas en keek Victor blij aan. "Dank je, Victor! Je bent de beste!"
Victor werd ook blij van haar geluk. Hij haalde nog een geschenkdoos tevoorschijn en gaf die aan Kelly. "Deze is voor jou."
Kelly had niet verwacht ook een cadeau te krijgen. Ze wierp een blik op Victor, haar gezicht licht rood, en nam het met een zachte stem aan, "Dank je."
Victor merkte haar reactie niet op, maar Natalie zag het duidelijk. Ze trok haar wenkbrauwen op naar de twee, een veelbetekenende glimlach verspreidde zich over haar gezicht.
Laat op de avond, net toen Natalie op het punt stond te gaan slapen, kwam Kelly's telefoontje binnen.