Hoofdstuk 6 A Slap
Wetende dat Natalie niet van plan was Gabriel te zien, stemde Kelly ermee in haar te laten gaan, maar besloot om voor de zekerheid mee te gaan.
Kelly was bang dat als Natalie Gabriel tegenkwam, ze het niet aankon.
Natalie had geen andere keuze dan Kelly mee te laten gaan, en ze gingen rechtstreeks naar de Kensington Villa.
De Kensingtons hadden geen idee dat Natalie en Gabriel al gescheiden waren. Toen Wendy Kensington Natalie zag binnenkomen, sneerde ze: "Waar ben je geweest? Kom je nu pas terug? Wist je niet dat ik vandaag zou komen? De hulp is er niet, dus ga de keuken in en kook!"
Wendy keek haar boos aan. Voordat Natalie iets kon zeggen, plofte Wendy op de bank neer en blafte: "Schiet op en maak deze plek schoon. Je bent absoluut nutteloos! Ik begrijp niet wat mijn zoon in jou ziet."
Wendy bleef zeuren, en Natalie keek haar alleen maar koud aan. Ze was hier alleen om wat papieren op te halen en wilde geen drama met Wendy.
Natalie kon het wel aan, maar Kelly pikte het niet.
De erfgename van de familie Clark werd zo rondgebazuind, en gezien Natalie's reactie was het niet de eerste keer dat ze als een tweederangs burger werd behandeld!!
Kelly ontplofte: "Beter dan jij. Kijk eens naar jezelf—overgewicht en elke dag lui. Denk je echt dat je iets bijzonders bent?"
Kelly's woorden lieten Wendy sprakeloos achter, wijzend naar haar in woede.
Wendy schreeuwde: "Het gaat je niets aan! Wie ben jij?"
Kelly ging voor Natalie staan, en Wendy bekeek haar van top tot teen, en lachte toen.
"Dus je hebt iemand gevonden om je te steunen? Soort zoekt soort. Jullie twee trutten zijn helemaal opgedirkt, maar het enige wat jullie kunnen is rondneuken! Natalie, zet haar eruit, of ik laat Gabriel van je scheiden!"
Wendy lachte zelfvoldaan, denkend dat Natalie, een arm meisje dat in een rijke familie was getrouwd, doodsbang was voor een scheiding. Ze dacht dat ze Natalie daarmee kon commanderen.
Onverwacht keek Natalie haar koud aan. "Wat zei je?"
In het verleden was Natalie altijd timide en had ze nooit zo'n koude uitdrukking getoond. Wendy was even geïntimideerd maar verhief toen weer haar stem.
"Ik zei, jullie twee trutten..."
Plotseling landde er een klap, en Wendy's gezicht draaide opzij. Ze keek Natalie ongelovig aan, terwijl ze haar gezicht vasthield.
Wendy schreeuwde: "Durf jij mij te slaan! Ik laat Gabriel meteen van je scheiden!"
Wendy pakte haar telefoon om Gabriel te bellen, en Natalie sneerde. "Ja, wat jij wil. Ik ben al van hem gescheiden. Je kunt zeggen wat je wilt over mij, maar mijn vriendin beledigen, daar trek ik de grens. Wendy, ik ben al die jaren niets dan aardig voor je geweest!"
Drie jaar aan grieven kwamen samen in die klap, en Natalie voelde zich ongelooflijk opgelucht. Dit was de echte zij. Ze kon niet geloven hoe ze het had volgehouden om zo onderdanig te zijn!
Wendy was even verdoofd. Natalie durfde echt van Gabriel te scheiden? Ze geloofde het niet. Aan de andere kant van de telefoon klonk Gabriel's koude stem.
"Wat is er aan de hand?"
"Gabriel, kom snel terug! Natalie is terug, en ze heeft me net geslagen!"
Gabriel was al geïrriteerd. Toen hij hoorde dat Natalie terug was, spande hij zich meteen aan.
Sinds ze het ziekenhuis had verlaten, hadden de mensen die hij had gestuurd geen nieuws over Natalie, en de bewakingsbeelden van het ziekenhuis waren gemanipuleerd. Het was alsof Natalie van de wereld was verdwenen.
Nu, met nieuws over Natalie, kon hij niet wachten om haar te zien.
Hoewel ze gescheiden waren, wilde hij de zaken niet op slechte voet achterlaten. Hij vond dat hij haar de afgelopen drie jaar goed had behandeld, en er was geen reden voor hen om vijanden te zijn.
Toen de assistent binnenkwam, stelde Gabriel de aankomende vergadering uit en stond meteen op om te vertrekken.