Trouwklokken
Eternity's perspectief
Ik wierp een blik op haar, en haar gezicht miste de glans die elk meisje op haar trouwdag heeft; haar hoop was vernietigd. Ik keek naar mezelf.
Ik draag een prachtige kanten strapless trouwjurk. Maar mijn ogen zijn nog steeds gezwollen van het hele nacht huilen. Ik heb veel bb-crème, concealer en foundation gebruikt om mijn vermoeide gezicht te verbergen, maar ik zie er nog steeds uit als een huilende puinhoop.
Sinds mijn jeugd heb ik veel trouwfantasieën gehad, zoals mijn oma van moederskant altijd zei.
Een huwelijk is niet iets dat je aan je vinger draagt of op een stuk papier tekent. Het moet genoten worden in plaats van verdragen. Het is het samenkomen van twee harten die als één kloppen, elk bereid om offers te brengen voor het geluk en welzijn van de ander. Een huwelijk is zo mooi dat het een bloeiende roos in de natuur zou zijn, met zijn schitterende bloemblaadjes die zich mogen ontvouwen in het warme zonlicht. Misschien is dat de reden waarom we rozen aanbieden aan de mensen om wie we geven en ze zo vaak opnemen in onze heilige verbintenissen. Een huwelijk is een geschenk dat we elkaar aanbieden, een levenslange band tussen zielsverwanten.
Maar in mijn geval is het anders. Mijn zielsverwant trouwt niet met mij. Ik trouw met Aaron Knight, de Duivel, en we zullen nooit één zijn omdat ik altijd een eenling ben geweest.
Hij veracht me omdat hij alleen om zijn succes geeft, zijn naam en roem, en de winsten van zijn miljardenbedrijf, omdat hij denkt dat ik een verrader ben die zijn bedrijf en reputatie in gevaar zou kunnen brengen.
Flashback
"Jij," schreeuwde hij, en ik schrok een beetje terug bij het geluid van zijn stem.
"Ik wil alleen met haar praten," zei hij, en iedereen begon te vertrekken.
Nu zijn het alleen hij en ik.
Hij komt nu naar me toe. Ik boog mijn hoofd omdat ik de kracht miste om in zijn woeste boze ogen te kijken, die me lijken te verbranden.
"Alsjeblieft, geloof me als ik zeg dat ik niets verkeerds heb gedaan en dat ik die man niet eens ken," zei ze. Tranen stonden op het punt uit mijn ogen te stromen, maar ik liet ze niet komen omdat ik niets verkeerds had gedaan, fluisterde ik zachtjes. Ik heb nog nooit een vriend of familielid bedrogen.
"Je weet dat je schuldig bevonden kunt worden en jaren in de gevangenis kunt doorbrengen," zei hij bitter.
"Maar ik ken die man niet. Hij komt en geeft me dat dossier voordat ik iets kon vragen. Hij was al weg," zei ik, voelend alsof ik aan de grond genageld stond.
"Stop met liegen." Ik ken mensen zoals jij die niets anders weten dan mensen verraden en zwart geld pakken," zei hij tegen mij en mijn hart brak bij zijn woorden.
Hoe kan hij mij beoordelen zonder de waarheid te kennen? Woede borrelde in mij op.
Ik weet dat je boos bent vanwege dit dataschandaal en het lekken van persoonlijke informatie, maar niemand geeft je het recht om zo tegen mij te praten. Ik waardeer de toon waarin je tegen me praat niet. Ik kan mijn ader voelen die pulseert, die opgezwollen raakt.
Nadat hij mijn woorden had gehoord, balde hij zijn handen tot vuisten en vernauwde zijn ogen naar mij. Plotseling kwam hij dicht bij me. Hij greep mijn pols, draaide mijn arm op mijn rug en verdraaide hem.
"Ah," riep ik uit, door het gebrek aan energie dat door mijn zenuwen schoot.
"Waag het niet om je verdomde stem tegen mij te verheffen, anders doe ik iets nog erger dan je je kunt voorstellen," gromde hij tegen me.
Een traan rolde over mijn wang.
Na enige tijd duwde hij me abrupt weg en ik struikelde en sloeg tegen de muur, waarna ik op de grond viel.
"Ik ben bereid om mijn klacht en onderzoek tegen jou in te trekken," zei hij, waardoor ik hem met een kleine zucht aankeek.
"W... Wat?" fluisterde ik.
"Maar ik heb een voorwaarde," zei hij tegen me.
"W.. Wat is de voorwaarde?" fluisterde ik, me afvragend wat het zou kunnen zijn.
"Trouw met me," zei hij, en mijn lichaam verstijfde, alsof ik op het punt stond flauw te vallen van duizeligheid.
"Sorry, ik kan niet met je trouwen," zei ik snel tegen hem.
"Nou, denk goed na voordat je me afwijst. Ik weet alles over jou." Je ouders zijn gescheiden; je moeder is met een andere man getrouwd en heeft haar eigen gezin, net als je vader. Hij is ook met een andere vrouw getrouwd en heeft zijn eigen gezin, en jij woont bij je grootmoeder van moederskant, die er nu niet meer is, maar het huis van je grootmoeder van moederskant is de enige plek die je hebt als laatste herinnering aan haar. "Wat als ik dat huis afbrand en dat land veiling?" zei hij tegen me, met een blik van "Probeer me maar".
Mijn bloed kookte na het horen van zijn woorden.
Ik voelde een toename van mijn bloedstroom naar mijn ledematen.
Mijn handen balden zich tot vuisten en ik sloeg hem zo hard als ik kon.
"Jij. Hoe durf je?" zei hij gevaarlijk en greep mijn armen zo stevig dat het zeker blauwe plekken zou achterlaten omdat het zoveel pijn deed en sloeg me zo hard tegen de muur dat ik op de harde vloer viel, huilend van de pijn.
"Waag het nooit meer om je handen op mij te leggen," snauwde hij naar me, terwijl hij eruitzag alsof hij me elk moment zou kunnen doden.
"Luister nu heel goed naar me. Jij gaat met me trouwen en zelfs de hemel kan me niet stoppen." beval hij terwijl zijn borst snel op en neer ging en zijn handen tot vuisten gebald waren.
"Waarom wil je met me trouwen?" vroeg ik, nog steeds een huilende puinhoop.
"Omdat ik je in de gaten wil houden totdat het onderzoek naar de gemaskerde man die je die map gaf, is afgerond, en ik wil je straffen. Ik weet dat je vertrouwelijke informatie over mijn bedrijf wilt stelen, maar bereid je nu voor op de hel," zei hij, terwijl zijn spieren en aderen tegen zijn huid spanden.
Flashback voorbij
De deur sloeg toen dicht. Wilber, mijn jongere neef die negen maanden jonger is dan ik, en Olivia, de zoon van mijn oom van moederskant, bezoeken me.
Ook Olivia's ogen zijn opgezwollen van het huilen, zoals ik kan zien.
Ze omhelsde me en sloot mijn luchttoevoer af met haar armen.
"Ik ga je zo missen, Eter," fluisterde ze, terwijl haar waterige ogen onophoudelijk knipperden.
Ik keek naar mijn handen en antwoordde: "Ik ook."
"Eter, omdat je met Aaron gaat trouwen, betekent dat dat je "hem" vergeet?" zei ze, en mijn hart sloeg een slag over.
Ik heb al die jaren vermeden om aan hem te denken. Eliot, ik was sinds de middelbare school verliefd op hem, maar na die vreselijke herinnering veranderden de dingen. Toch zal ik hem nooit vergeten; hij was mijn eerste en laatste liefde.
Toen kwam Wilber, de broer van mijn neef, naar me toe en omhelsde me. Hij zei dat hij niets wist van het gedwongen huwelijk en dat hij er alles aan zou hebben gedaan om het te voorkomen, omdat hij mijn overbeschermende broer is. Maar ik heb geen andere keuze dan met Aaron te trouwen om de laatste herinnering aan mijn geliefde grootmoeder te bewaren.
"Ik kan niet geloven dat mijn kleine zusje 21 is geworden en gaat trouwen," zei hij terwijl hij mijn gezicht in zijn handen nam.
Ik voelde een draaiing in mijn maag en het leek alsof mijn ingewanden trilden terwijl ik het boeket stevig vasthield en de arm van mijn broer Wilber stevig vastklemde.
We lopen de eeuwige en kunstzinnig ingerichte gang van de kerk binnen, die versierd is met witte bloemen en lichtroze tulpen en voelt als de hemel.
En toen zag ik hem, mijn aanstaande echtgenoot, die duivel.
Hij ziet er zo knap en mooi uit in zijn kraakheldere blauwe, kreukvrije Armani-pak. Zijn donkere zwarte haar is perfect naar achteren gestyled en zijn krachtige kaak is netjes geschoren. Maar ik ken de realiteit van deze arrogante eikel voor de wereld. Hij is natuurlijk prachtig, hij is een miljardair en de droomman van velen, maar hij is een duivel in vermomming.
Zijn blik ontmoette de mijne, en ik merkte dat mijn mond vochtig werd, dat mijn speeksel toenam en dat mijn ademhaling sneller werd.
Mijn ledematen trilden. Ik voelde een ongewoon gevoel in zijn ogen voor mij toen ik volledig naar hem opkeek, maar hij veegde het snel weg met zijn gebruikelijke kille houding.
Ik sta vlak naast hem.
De priester begon huwelijksliederen te zingen, maar mijn hoofd is te vermoeid om te begrijpen wat ik zeg; ik heb er genoeg van.
De priester begon
"Accepteer je Eternity Granger als je wettige echtgenote, om te hebben en te houden vanaf deze dag, in goede en slechte tijden, in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid, om lief te hebben, te koesteren en te gehoorzamen, totdat de dood ons scheidt, volgens Gods heilige verordening?"
"Ja," zei Aaron, en ik voelde vlinders en zelfs een lichte pijn in mijn borst.
De priester herhaalde het voor mij.
In eerste instantie wilde ik nee zeggen, maar ik besefte al snel dat het huis van mijn grootmoeder haar laatste herinnering was. Ik heb
Mijn ouders zijn nu gescheiden. Ze hebben hun eigen gezin.
Dus woon ik alleen bij mijn grootmoeder en grootvader van moederskant.
Mijn oma is er niet meer, maar mijn opa leeft nog en houdt veel van me. Ik moet dit doen voor hun huis, dat is gebouwd van de besparingen waarvoor ze hard hebben gewerkt, ook al heeft het mijn jeugdherinneringen met hen. De laatste herinnering aan mijn oma.
Ik sluit mijn ogen, blokkeer alle andere gedachten en zeg: "Ja, dat doe ik."
"Nu mag ik jullie man en vrouw verklaren, gefeliciteerd," kondigde de priester aan, stralend naar ons.
"Nu mag je de bruid kussen," zei de priester, en mijn hart begon zo snel te bonzen in mijn borst.
Nee, ik wil hem niet kussen. Ik kneep mijn ogen stevig dicht. Ik was nog nooit eerder gekust. Ik voelde alsof ik elk moment van duizeligheid kon flauwvallen.
Ook zijn ogen zijn hard, met gebalde vuisten en een rood gezicht. Hij wilde me ook niet kussen. Ik voel zijn woeste blik op me, maar er zijn te veel mensen om ons heen. Hij leunde naar voren, en ik sloot mijn ogen van de spanning. Ik voelde zijn lippen als een veer tegen de mijne strijken. Het voelde zo goddelijk. Ik weet niet waarom, maar het vervult mijn hart met vreugde. Hij trok zich van me terug.
Mensen begonnen naar ons toe te komen om ons te feliciteren en te bedanken, maar Aaron stond als een rots.
Een knappe rots, ugh houd je mond stomme innerlijke stem, hij is een duivel.
Nou, na een tijdje realiseerde ik me dat hij niet naast me stond. Ik keek om me heen om hem te vinden, maar hij was nergens te zien.
Hij stelt zichzelf voor als Aarons jeugdvriend, komt naar me toe met een mooie, vrolijke glimlach en noemt me een sissy omdat hij me als zijn zus beschouwt. Hij wilde altijd al een zus.
"Oh, hallo Phil, heb je Aaron ergens gezien?" Ik kon hem niet vinden, "zei ik tegen hem terwijl ik om me heen keek om mijn man te vinden.
"Ja, eigenlijk moest hij weg voor zakelijke doeleinden," zei Phil ongemakkelijk tegen me, terwijl hij aan zijn nek krabde.
"Um, het is oké, ik begrijp het," zei ik tegen hem.
Nou, wat kan ik verwachten van Aaron? Hij haat me zo erg.
"Maar hij vroeg me om je naar het Knight landhuis te brengen," zei Phil vrolijk tegen me.
"Ja, laten we gaan," zei ik.
Na afscheid te hebben genomen van iedereen, ging ik naar buiten de kerk en stond versteld toen ik een Rolls-Royce Phantom zag....auto. "Klaar om naar je huis te gaan, sissy?" duwde Phil me.
Daarna stapten we in die geweldige auto.
"Um, Phil, waar zijn Aarons ouders?" Ik zag ze niet op de bruiloft, "vroeg ik Phil nieuwsgierig.
Phil glimlachte verdrietig naar me en zei: "Ze zijn overleden toen Aaron 11 jaar oud was. Hij hield zoveel van zijn ouders."
Dit maakt me verdrietig voor Aaron. Hij verloor zijn ouders toen hij pas 11 was. Mijn hart doet pijn voor die 11-jarige Aaron.
"Dus sissy, wat is je favoriete kleur?" vroeg Phil me vrolijk.
"Ik geef de voorkeur aan groen en roze," antwoordde ik, zachtjes glimlachend en in zijn ogen starend.
"Wat toevallig! Ik denk dat we broer en zus zijn van andere ouders," zei hij met een brede glimlach naar me.
"Ja," zei ik ook tegen hem met de breedste glimlach.
Phil is een geweldige kerel. Hij is Aarons jeugdvriend. Dat komt omdat hun vaders zakenpartners zijn. Zelfs Phil vertelt me heel hilarische verhalen over Aarons jeugd. Phil heeft een geweldig gevoel voor humor. Ik ben zo blij. Eindelijk heb ik hier een geweldige broer en vriend.