7. Rawrrr
7. Rawrrr
Emara Stone
De volgende dag.
De vergaderruimte op de zevende verdieping is enorm, als twee basketbalvelden in één. In plaats van een kleine sessie, lijkt het meer op een persconferentie. Verslaggevers en mediapersoneel rennen als kippen zonder kop rond, met hun camera's en microfoons.
Ik zit op de laatste rij naast de deur omdat ik niet de aandacht wil trekken.
Gewoon even de show bekijken.
"Is deze stoel bezet?" Ik kijk naar de eigenaar van de stem. Ah! Die receptioniste. Haar lipstick zit vandaag weer buiten haar lippen.
"Ga je gang, wees mijn buur." antwoord ik vriendelijk en ze bloost als reactie. Deze trut! Ik rol mentaal met mijn ogen terwijl ze met haar lange nepwimpers naar me knippert.
"Je bent erg lief, Ethan. Trouwens, mijn naam is Rita." Zegt ze terwijl ze op haar stoel gaat zitten.
Ik heb niet eens naar haar naam gevraagd. Het enige wat ik wil doen is de zakdoek uit mijn zak halen en haar lipstick van haar gezicht vegen. Het irriteert me echt.
"Rita, ik denk dat we goede vrienden zullen worden." Ik grijns. Ja! Friendzone haar.
"Rita, waarom zit je helemaal achterin?" Plotseling komen er twee vrouwen onze rij binnen, kijkend tussen mij en Rita.
"Shelly, dit is Ethan. Vandaag is zijn eerste dag en sessie in ons kantoor." Haar vriendinnen gaan naast haar zitten en sturen hun flirterige glimlachjes naar mij.
Oh, nee... Ik ben al allergisch voor trutten. Niet vandaag Satan. Ik zal je rituelen elk weekend doen, maar niet vandaag, alsjeblieft.
"Hoi Ethan, ik ben-" Haar zachte stem verdwijnt onder het luide geluid van de menigte, alle verslaggevers stormen naar de deur als een orgasme. Ik probeer op te staan van mijn stoel om te zien wie er binnenkomt.
Tussen de verslaggevers en flitsende camera's zie ik een lange man in een zwart pak. Het tafereel lijkt op dat van een gigantisch schip dat kleine bootjes verplettert en verder vaart. Hij loopt recht vooruit als een Egyptische god, zonder zich iets van iemand aan te trekken.
Verslaggevers scanderen zijn naam 'Ryan, een foto. Ryan', maar hij draait zich niet om. Zijn uitstraling is krachtig als een jager, zo dodelijk en gevaarlijk. Hij lijkt de ruimte om hem heen te vullen als een donkere entiteit.
Ik merk niet dat ik op mijn stoel verschuif, de temperatuur van mijn zitplaats wordt automatisch heter, mijn achterste kookt.
Plotseling stopt het scanderen als hij stopt met lopen en zich omdraait om naar mij te kijken. Mijn longen stoppen met werken, mijn ogen worden groter en mijn mond valt open, net als een zombie terwijl ik hem voor de eerste keer zie.
Prachtige klootzak!
Zijn jukbeenderen, kaaklijn zijn scherper dan de randen van meubels. Zijn wenkbrauwen zijn dikker dan de mijne, beide gecombineerd. Zijn volle lippen zijn beter dan die van welk model dan ook en plotseling merk ik dat ik op mijn eigen lippen bijt. Hij is onweerstaanbaar.
"Oh mijn god, hij kijkt naar me," gillen Rita en haar vriendinnen. Ik was deze meisjes en mezelf helemaal vergeten. Ik kan hem niet zo aanstaren. Ik ben een man. Ik ben nu Ethan!
Hij lijkt wel zes voet lang. Als ik dicht bij hem sta, kom ik misschien tot zijn schouders. Misschien tot zijn oren als ik hakken draag.
"Heb je het gezien? Hij glimlachte naar me. Gisteren belde hij me twee keer om koffie voor hem te brengen," zegt Rita met een blos.
"De afgelopen twee dagen gaan we op hetzelfde tijdstip met de lift. We hebben drie keer oogcontact gehad," reageert Shelly gepassioneerd.
"Hij glimlachte ook naar me toen ik voorbij liep."
Deze trutten zien niet dat hij naar mij keek. Of misschien naar de fotografen. Ik kan niet helder nadenken.
Ik negeer deze meisjes en richt mijn aandacht op de hottie. Ik zie dat hij het podium al heeft bereikt en volledig naar het publiek is gekeerd. Zijn schouders zijn breed en scherp terwijl zijn kapachtige ogen doordringend naar de menigte staren alsof ze iets zoeken. Hij ziet er zo dierlijk uit, alsof hij in predatormodus is. Rawrrr.
Verdorie, dat lichaam!
Mensen maken foto's van hem en uploaden ze op hun Snapchat- en Instagram-verhalen. Ik zie Rita proberen de hondenfilter op hem te zetten. Haar vriendinnen gluren naar haar telefoon en doen Awwwww!
"Goedemorgen mensen van de Damison Group." Zijn autoritaire stem galmt door de zaal. Een hoge, intense rilling loopt over mijn ruggengraat, waardoor ik dieper in mijn stoel zink. Zijn schorre stem veroorzaakt kippenvel op mijn armen.
Hij lijkt echt krachtig, ik kan niet mannelijk doen in zijn buurt. Ik ben waarschijnlijk nat.
"Hij is zo heet." "Ja, heel heet," bespreken Rita en haar vriendinnen.
Ja, absoluut! Hij is verdomd heet! Ik kan het niet meer eens zijn met deze meisjes.
• Mijn verstand zegt dat hij een CEO is, intelligent, een Griekse god, waarschijnlijk heeft hij vrouwen aan zijn voeten.
• Mijn hart beweert dat hij prachtig is, we zouden hem in een museum moeten zetten. Zelfs zijn handen zijn mooier dan mijn gezicht!
• Mijn vagina schreeuwt, NEEM HET, neem gewoon mijn maagdelijkheid. Neem me nu meteen op het podium. Voor de liefde van god, neem het gewoon.
Ik zou hem waarschijnlijk betalen om hem naakt te zien.
Hij is betoverend. Zijn donkere haar is netjes naar achteren gekamd, als een maffiakoning van de onderwereld. Zijn lippen zijn vol en bewegen in perfecte synchronisatie. Zijn gespierde armen houden het podium stevig vast. Ik wou dat die handen op mij waren, mijn keel en choki-
"Dank u voor uw tijd. U kunt uw taken hervatten." Zijn woorden brengen me terug naar de realiteit.
Wat de hel! Was ik aan het dagdromen tijdens zijn hele toespraak?
Hottie knoopt zijn pak dicht terwijl hij opnieuw naar de menigte staart. De hele Damison Group kan verdrinken in zijn bedwelmende ogen terwijl zijn kapachtige ogen door de hoofden van mensen priemen. Hij haalt diep adem, werpt een laatste blik op de fotografen en verlaat de zaal.
En ineens heb ik spijt dat ik achteraan zat.