2. Niet vandaag, Satan
2. Niet Vandaag, Satan
Emara Stone
Vandaag zal ik bidden.
Ik vouw mijn handen samen en sluit mijn ogen terwijl ik bid, "Lieve Heer, lieve Heer. Hoor me alstublieft. Laat me dit examen halen en ik zal oprecht studeren voor het volgende."
Amen.
Vandaag kan er niets misgaan. Ik heb een deal met God gesloten. Ik zal slagen.
Maar de waarheid is -
Ik was twaalf minuten te laat voor het examen.
Mijn verstand geeft me weer een preek over punctualiteit, maar ik concentreer me op de vragen op mijn papier. Ik zal later naar je luisteren, verstand.
Hoewel ik een paar minuten heb gemist, zal ik het snel inhalen. God is met me. Ik zal slagen.
Ik haal diep adem en lees de eerste vraag, maar op de een of andere manier voelt het vreemd voor me. Misschien komt het uit het hoofdstuk dat ik heb overgeslagen.
Ik draag Nikes, ik kan dit.
Ik laat negativiteit mijn stemming niet beïnvloeden, dus ik ga door met het lezen van de volgende vraag. En de volgende, en de volgende…
Wacht even! Deze vraag staat niet in het boek. Verdomme, het staat niet eens in de syllabus.
Ik weet zeker dat AND-poorten en OR-poorten niet in de syllabus van Java stonden.
Ik voel mijn bloeddruk stijgen terwijl ik het hele vragenblad lees om te zien of ik een gemakkelijke vraag kan vinden om mee te beginnen. Ik kijk om me heen en zie andere studenten ijverig schrijven en zelfs om extra papier vragen. Wat is dit!
Ik raak in paniek terwijl ik het vragenblad herlees. Er wordt geen enkel programma gevraagd, wat echt vreemd is! Waren de professoren dronken toen ze dit examen maakten?
Dan richt ik mijn aandacht op de bovenkant van het papier.
Mijn ogen worden zo groot dat mijn oogballen eruit kunnen vallen. Mijn vers geglosde mond valt wijd open van extreme schok en huiveringwekkende horror. Ik moest het van de cementvloer van de examenzaal oprapen toen ik de naam van het vak zag.
Vak: Digitale Circuits.
Verdomme!
VERDOMME!
V E R D O M M E!
Niet vandaag, Satan.
Na het verrassings-examen ben ik er niet zo zeker van dat ik zal slagen, maar één ding weet ik zeker, ik zal falen.
Het eerste wat ik doe als ik thuiskom, is mijn tas op de bank gooien en het examentijdschema controleren.
Morgen is het Java-examen.
AHHHHHHHHHHHHH!!!! Waarom God, waarom?
Ik kan dat kwaadaardige doolhof niet nog een nacht lezen. Ik ga op de vloer liggen en spreid mijn armen uit, zo moe voel ik me, alsof ik Rome in één dag heb gebouwd.
Ik heb een Plan B nodig. Dit afstuderen gaat voorlopig niet gebeuren. Ik heb niet eens een geweldig figuur om in een stripclub te werken. Hoe kan ik geld verdienen om onafhankelijk te zijn?
Ik vraag me af welke talenten ik heb…
Ik ben vlekkeloos met tongbrekers.
Ik kan mijn kaak draaien om meer eten in mijn mond te krijgen.
Ik kan mijn wenkbrauwen laten dansen.
Ik kan pennen extreem snel laten draaien.
Ik ben vloeiend in scheldwoorden.
Errrh... Ik ben een nutteloze zak aardappelen. Ik heb geen vriendje of een rijke sugar daddy. Ethan geniet waarschijnlijk van zijn vakantie in Europa en hier zit ik vast in dezelfde kamer, net als vorig jaar.
Mijn broer haalde een A1 in zijn eindexamens en heeft zoveel academische certificaten dat Google en Microsoft elk moment bij hem kunnen aankloppen om voor hen te werken.
En ineens lijkt de muur interessant.
Na vijf minuten naar de muur te hebben gestaard, pak ik mijn telefoon en zoek naar vacatures voor beginners bij multinationale bedrijven.
Een sluwe glimlach verschijnt op mijn gezicht terwijl ik mijn vrijheid en inkomen plan. Als God niet met me is, ben ik blij dat Satan dat wel is.
He-He Ha-Ha Hey-Hey.