HOOFDSTUK DRIE
"...en één bagel met smeerkaas, alsjeblieft," zei Andy terwijl ze zich met een vragende blik naar Ava wendde, die het meteen begreep.
"Ik wil hetzelfde als zij," zei Ava tegen de ober.
"Dumbbell, kunnen we de documenten ondertekenen?" zei Logan terwijl hij zijn blik op Dumbbell richtte, die net met Andy begon te praten.
Ava dacht dat hij waarschijnlijk uitgeput moest zijn, misschien omdat ze hem steeds onder druk had gezet.
"Ik moet snel weg; ik heb veel te doen," vervolgde Logan.
"Probeer soms ook plezier te hebben, Logan," antwoordde Dumbbell terwijl hij de documenten uit de envelop haalde.
Logan las ze rustig door en gaf een deel van de documenten aan Dumbbell nadat hij ze had ondertekend. "Het spijt me, maar ik moet nu echt gaan," zei Logan terwijl hij opstond en met zijn deel van de documenten vertrok.
"Lacht jouw vriend ooit?" vroeg Andy meteen nadat Logan was vertrokken.
"Andy, ik moet naar het damestoilet." Ava was boos op Andy omdat ze haar daar helemaal alleen had laten zitten en tegelijkertijd voelde ze zich eenzaam.
"Okee, liefje," zei Andy terwijl ze haar gesprek met Dumbbell voortzette, glimlachend op een manier die haar glanzende, rechte tanden onthulde.
Ava pakte haar tas, en gelukkig merkte Andy het niet eens. Natuurlijk verwachtte ze niet dat Andy het zou merken, want ze genoot van een van haar beste momenten. Ze was er zeker van dat Andy vanavond in het bed van Dumbbell zou eindigen. Ava glimlachte kort om haar smerige gedachte; ze haastte zich zo snel als ze kon naar buiten terwijl ze haar chauffeur probeerde te bellen, die niet bereikbaar was – alles wat ze nu nodig had was haar bed.
"Mevrouw Miller!"
"Ben jij dat?" Ava herkende die stem meteen. Het was Logan. Hij kwam naar haar toe met zijn bewakers. "Is alles in orde?" vroeg hij.
Ava wenste dat de grond haar kon opslokken. Ze ontmoette deze zeldzame man voor de derde keer vandaag. Waar was haar geweten gebleven?
"Vind je het erg als ik je naar huis breng?" hij stak zijn hand naar haar uit.
"Het gaat wel," zei ze, trillend.
"Het is ijskoud hier. Je wilt toch niet doodvriezen." Logan begon zich af te vragen waarom hij zo wanhopig klonk.
"Okee, meneer Rodriguez," stemde ze uiteindelijk toe.
Andrew opende de passagiersstoel terwijl ze instapte en Logan volgde. Ava begon zich slecht te voelen over haar dag terwijl ze naar buiten door het raam staarde. Ze had kunnen huilen, maar hield haar tranen tegen. Misschien had haar vriendin medelijden met haar, ze haatte die gedachte, maar dat was alles wat ze kon bedenken. Liam had haar zo gemaakt, en nu wenste ze dat ze hem echt kon haten, maar toch miste ze hem meer dan ooit.
"Ik stop hier, mijn huis is net om de hoek," zei Ava terwijl ze haastig uitstapte. "Bedankt voor vandaag, meneer Rodriguez. Ik ben u erg dankbaar," zei Ava terwijl ze op weg was om te vertrekken.
"Excuseer me, juffrouw Miller," zei Logan terwijl hij haar rechterhand vastpakte. "Het spijt me, maar ik wil u graag beter leren kennen, juffrouw Miller. Hier is mijn visitekaartje."
Ava nam het kaartje aan zonder de intentie het te gebruiken, op dit moment wilde ze alleen maar in bed ploffen zoals ze gisteravond had gedaan.
"Ik verwacht uw telefoontje," zei Logan terwijl hij naar zijn auto liep.
"Ik zal u bellen," antwoordde ze terwijl ze eindelijk naar haar appartement liep. Ze vroeg zich af of Liam aan haar dacht, en toen gingen haar gedachten terug naar Logan. Ze was er zeker van dat de miljardair verliefd op haar was geworden. Hij bleef naar haar grote kont staren; ze glimlachte ondeugend terwijl ze opstond en naar zichzelf in de spiegel keek. Verdomme! Ze was heet, en hij was sexy, dacht ze. Ze had zichzelf bijna verloren vandaag door alleen maar naar hem te staren, als ze hem maar had ontmoet vóór Liam, begon ze zich uit te kleden zodat ze naar bed kon gaan.
Terwijl Logan naar zijn penthouse liep, dat omringd was door CCTV en een aantal lijfwachten die ervoor zorgden dat elke hoek gedekt was, gaf hij Andrew de opdracht om ervoor te zorgen dat alles in orde was terwijl Drake hem volgde. Terwijl hij naar de lift liep, gingen Logans gedachten terug naar Ava. Hij wist dat ze zich allebei tot elkaar aangetrokken voelden, ze had alles wat hij in een vrouw zocht – haar schoonheid, en vooral hield hij van haar billen. Ze was absoluut zijn type.
"Drake, ik wil dat je zo snel mogelijk alles over juffrouw Miller uitzoekt," zei hij terwijl hij de lift instapte.
"Ja, meneer Rodriguez," antwoordde Drake terwijl hij achter Logan aan liep toen de lift openging.
"Ik zie je morgen, Drake," zei Logan terwijl hij de deur naar het penthouse ontgrendelde met zijn gezicht.
"Oké meneer," zei Drake terwijl hij vertrok.
Logan kwam altijd naar het penthouse wanneer hij zijn overleden moeder, Chloe Rodriguez, miste. Ze stierf tijdens de bevalling, Chloe had haar kind overgedragen aan Evelyn, die toen de verpleegster van de familie Rodriguez was en later met zijn vader trouwde. Hij had maar een paar foto's van zijn moeder, maar hij had het hotel onder het penthouse naar haar vernoemd: 'The Chloe Hotel'. Logan ging op een stoel zitten terwijl hij zijn ogen sloot om te slapen.
Logans alarm bleef zoemen terwijl hij moeite had om het te pakken. Hij moet in zijn slaap hebben gelopen terwijl hij uit bed opstond. Hij drukte op de analoge telefoon naast hem.
"Goedemorgen meneer Rodriguez, hoe kan ik u helpen?" zei Gwen terwijl ze wachtte op het antwoord van haar baas.
"Breng mijn ontbijt over twintig minuten." Hij had honger; hij had gisteren nauwelijks gegeten. Logan hing op en liep naar de badkamer om te douchen. Toen hij de badkamer uitkwam, ging zijn telefoon.
"Goedemorgen meneer Rodriguez. De informatie over mevrouw Miller is klaar. Mag ik binnenkomen?" zei Drake aan de telefoon.
Logan hing op, trok een korte broek en een shirt aan terwijl hij naar de deur liep. "Je mag binnenkomen."
Drake overhandigde het document aan Logan, die het doornam. De deurbel ging weer, en Drake ging open doen. Het was een van de hotelbedienden.
"Goedemorgen, meneer Rodriguez. Hier is uw ontbijt," de bediende stapte achteruit na een buiging en vertrok.
"Je mag nu gaan. Ik bel je als ik je nodig heb." Drake boog en vertrok terwijl Logan verder ging met het bekijken van elk detail over Ava. Hij pakte zijn telefoon en besloot haar te bellen aangezien het weekend was. Hij moest haar waarschijnlijk eerst bellen; dames hielden er niet van om de eerste stap te zetten. Hij pakte zijn telefoon en draaide haar nummer.
Ava, die net wakker was geworden om haar tanden te poetsen, negeerde haar telefoon, denkend dat het Andy was die haar belde. Ze had geen zin om met haar te praten. Ze pakte de telefoon na het poetsen van haar tanden, net toen de telefoon weer ging, en het was niet Andy zoals ze dacht.
"Hallo. Spreek ik met mevrouw Miller?" vroeg Logan terwijl hij geduldig wachtte op haar antwoord.
"Ja, hoe kan ik u helpen?" zei ze terwijl ze rustig op haar bed zat.
"Goedemorgen, mevrouw Miller. Dit is Logan, we hebben elkaar gisteren ontmoet. Ik bleef wachten op je telefoontje, dus besloot ik maar eerst te bellen." De schok die haar greep, deed haar bijna haar telefoon laten vallen terwijl ze stil werd. "Ik wilde alleen weten hoe je schema er vandaag uitziet. Als je het niet erg vindt, wil ik graag later afspreken."
"Kan ik je terugbellen?" vroeg Ava uiteindelijk.
"Geen probleem. Ik verwacht je telefoontje," antwoordde Logan.
"Doei," Ava hing op terwijl ze zwaar uitademde. Ze was bijna van haar stuk gebracht. Hoe in hemelsnaam had hij haar nummer gekregen? Op dat moment maakte het haar niet eens uit dat hij overal connecties had. Het zou geen probleem voor hem zijn geweest. Ze pakte haar telefoon en draaide Andy's nummer. "Hallo Andy. Waar ben je?" Om de een of andere reden was Ava zo opgewonden, een scherpe verandering ten opzichte van de stemming waarin ze eerder die ochtend was.
"Kom je deur open doen. Ik sta buiten," hing Andy zoals gewoonlijk meteen op.
"Ze geeft nooit op," mompelde Ava tegen zichzelf terwijl ze meteen naar beneden haastte.
"Ik dacht dat je boos op me zou zijn, maar je stemming zegt iets anders," zei Andy toen ze binnenkwam.
"Die jurk is van gisteravond. Andy, heb je met Halter geslapen?!” vroeg Ava verward.
“Ik had het nodig, Ava. Ik beloof je, Ava, hij is mijn laatste snack," zei ze terwijl ze op de bank ging zitten.
Ava was om de een of andere reden niet verrast, maar ze hoopte gewoon dat Andy bij één man bleef en niet elke keer een nieuwe had.
"Geef me alsjeblieft wat water, Ava," zei Andy met een glimlach.
"Je zou niet moeten glimlachen, Andy. Ik ben nog steeds boos op je om wat je gisteravond hebt gedaan," zei Ava terwijl ze haar vriendin een glas water aangaf.
"Dan moet je me om een andere reden hebben gebeld," zei ze terwijl ze het water opdronk als een uitgedroogde kameel.
“Rodriguez belde me vanmorgen." Ava pauzeerde, terwijl ze Andy's opgewonden blik zag.
“En dus?" vroeg Andy ongeduldig.
"Hij vroeg me mee uit," eindigde Ava terwijl ze terug naar de keuken liep.
"Jackpot!" Andy rende naar Ava toe en schudde haar enthousiast.
"Oh, kom op Andy," zei Ava terwijl ze speels Andy's handen van haar lichaam sloeg.
"Als ik jou was, zou ik hem vandaag zeker nemen. Wie had gedacht dat die kerel ooit naar vrouwen keek. Heb je al besloten wat je gaat dragen? Je moet ook..."
Ava onderbrak meteen. "Andy, ik heb zijn verzoek nog niet eens geaccepteerd. Ik zei dat ik hem terug zou bellen," zei Ava terwijl ze een sandwich maakte.
"Maak je een grapje, Ava? Waar is je telefoon?" vroeg Andy snel.
"Ik heb hem in mijn kamer laten liggen. Hier, neem een sandwich."
Andy rende meteen naar boven zonder Ava te antwoorden. Niet lang daarna kwam ze naar beneden met de telefoon. "Het enige wat ik van je wil is dat je Logan vertelt dat je op een date gaat," zei Andy terwijl ze begon te bellen.
"Andy, ik heb niets om aan te trekken," zei Ava terwijl ze Andy achterna zat om het gesprek te beëindigen, maar het was te laat. De volgende stem was die van Logan.
"Hallo. Ben je daar?"
"Hallo, meneer Rodriguez. Ik wil graag weten hoe laat u me komt ophalen," zei Ava terwijl ze Andy aankeek die aan het giechelen was.
"Acht uur is perfect, als je het niet erg vindt."
"Acht uur is prima," antwoordde Ava zachtjes.
"Dag, juffrouw Miller. Ik zie je dan."
"Dag," hing Ava op en staarde fel naar Andy, die verward keek.
"Waarom kijk je me zo aan? Wil je het daarop laten aankomen?" zei Andy grappend tegen haar vriendin.
"Ik ben dood. Andy, je bent een slechte vriendin," zei Ava terwijl ze doorging met haar ontbijt. "Sorry dat ik je gisteravond heb verlaten. Ik had gewoon veel aan mijn hoofd, kun je me nu helpen een jurk uit te zoeken en laten we daarna boodschappen doen."
"Ik heb wel een andere outfit nodig, ik denk dat ik hier wat kleren heb laten liggen," Andy stond op om zich meteen om te kleden.