Trouwen Met De Undercover Magnaat

Hoofdstuk 8 Is ze een goudzoeker?

Fiorello leidde haar naar de slaapkamers. "Er zijn hier drie slaapkamers. Je kunt er een kiezen die je bevalt. We zijn net getrouwd en hebben nog niet echt een diepe emotionele band. Ik neem aan dat je niet met mij een kamer wilt delen."

Maggie voelde zich een beetje ongemakkelijk omdat haar gedachten zo duidelijk gelezen werden.

Fiorello leek behoorlijk attent te zijn.

Maggie streek het haar achter haar oor en zei: "Ik zal mijn best doen om ons huwelijk te laten slagen."

Ze meende elk woord. Het leven was immers een reeks maaltijden en wisselende seizoenen. Een goede partner kiezen en een leven vol liefde en gezelschap ervaren, samen oud worden, dat was haar verlangen.

Ze kende Fiorello nog niet lang, maar tot nu toe was ze best tevreden met hem.

Fiorello lachte, maar hapte niet toe. In plaats daarvan zei hij: "Er is nog een kamer, dus je kunt je moeder hier laten wonen. Wat het huis ook nodig heeft, je kunt het regelen. Ik zal hard werken om een huis te kopen dat van ons is, zodat we in de toekomst niet meer hoeven te huren."

Eigenlijk was het huis, op een bepaalde manier, door beiden gekocht nadat ze getrouwd waren. Het omvatte Maggie's aandeel, maar dat wist ze niet.

Fiorello's woorden waren ook een test om Maggie's reactie te peilen, om te zien of ze het type was dat hebzuchtig was naar geld.

Maggie zei: "De buurt is fijn en het woon-werkverkeer is handig. Zolang we een plek hebben om te wonen, maakt het me niet uit of het gehuurd of gekocht is. Leg niet te veel druk op jezelf."

Met de gedachte aan het kopen van een huis, wist Maggie dat haar inkomen niet veel zou helpen. Met Fiorello's salaris zou het niet gemakkelijk zijn om een huis te kopen.

Hypotheekbetalingen kunnen een last zijn, en eerlijk gezegd, een plek om te wonen is genoeg. Huur is veel goedkoper dan de kosten van een eigen huis.

Fiorello's bereidheid om haar moeder bij hen te laten wonen raakte en verraste Maggie enorm.

Hoeveel schoonzonen zouden immers bereid zijn om met hun schoonmoeder samen te wonen?

Dit was vergelijkbaar met hoe de meeste schoondochters liever niet met hun schoonouders samenwoonden.

Maggie's begripvolle aard maakte dat Fiorello zich behoorlijk op zijn gemak voelde.

"Oké," zei Fiorello. "We doen het op jouw manier."

Zo'n gehoorzame echtgenoot hebben was een beetje onrustbarend voor Maggie. "Fiorello, je bent een buitenkansje – knap, een local, met een auto en een fatsoenlijke baan. Waarom zei de datingsite dat je zoveel dates hebt gehad en nog steeds niet de juiste hebt gevonden?"

Fiorello ging mee met Maggie's vraag: "Deze dingen gaan over het lot. Ik denk dat het gewoon niet de juiste tijd was. Ik verdien ongeveer vijftienduizend per maand, en met bonussen en de eindejaarsbonus is mijn jaarlijkse inkomen ongeveer twintigduizend. Tegenwoordig willen veel vrouwen een man met een huis, en in de hoofdstad, waar onroerend goed duur is, is het moeilijk om een huis te kopen met mijn inkomen. Mijn situatie is echt niet zo geweldig in de hoofdstad."

Hij vertelde de waarheid. Een man die ongeveer twintigduizend per jaar verdient in de hoofdstad zou het moeilijk hebben met autobetalen en een hypotheek, vooral zonder ouderlijke steun en de kosten van het opvoeden van een gezin.

Voeg kinderen toe aan de mix – babyvoeding, onderwijs – het was ontmoedigend om er zelfs maar aan te denken.

Het leven in de hoofdstad is kostbaar. Zelfs haar salaris van iets meer dan zesduizend per maand was nauwelijks genoeg om rond te komen.

"Oh," knikte Maggie lichtjes, en maakte zich toen zorgen of Fiorello misschien een verborgen ziekte had maar vond het niet gepast om het direct te vragen. Ze waagde zich voorzichtig: "Dus, waarom wil je met mij trouwen?"

"Als je zei dat het doel van daten is om te trouwen, en trouwen is een grote gok, en jij durft te gokken, wat heb ik dan te vrezen?" antwoordde hij.

Dat antwoord gaf zeker geen problemen.

Fiorello wierp een blik op het tweeslaapkamerappartement en zei: "Kijk eens wanneer je kunt verhuizen. Ik help je met de verhuizing."

"Ik ga met mijn moeder praten. Het kan elk moment..."

Voordat Maggie haar zin kon afmaken, ging haar mobiele telefoon over.

"Sorry, ik moet deze oproep aannemen."

Fiorello knikte, en gaf haar een seintje dat ze door kon gaan.

Maggie nam de telefoon op, en een dringende vrouwelijke stem klonk door. "Maggie, dit is mevrouw Carter. Je moeder is flauwgevallen en met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht."

Bij het horen hiervan werd Maggie's gezicht bleek: "Mevrouw Carter, mijn moeder was in orde. Hoe kan ze flauwgevallen zijn?"

Arya, die de eindjes aan elkaar probeerde te knopen, werkte als schoonmaakster in een hotel. De oproep kwam van Arya's collega.

"Ik weet het niet zeker. Ik was met je moeder de bedden aan het verschonen toen ze plotseling instortte. Je moet snel naar het ziekenhuis komen."

"Oké, bedankt, mevrouw Carter."

Maggie hing op en zei tegen Fiorello: "Mijn moeder heeft een ongeluk gehad en is in het ziekenhuis. Ik moet daarheen gaan."

Fiorello, die het gesprek had opgevangen, zei: "Ik ga met je mee."

Maggie knikte, en voelde zich totaal ontredderd. Zij en haar moeder waren afhankelijk van elkaar. Als er iets ernstigs met haar moeder gebeurde, wat zou ze dan doen?