Trouwen Met De Undercover Magnaat

Hoofdstuk 7 De excentrieke kleine vrouw

Het horen dat ze een auto gingen kopen, verraste Maggie.

Haar auto was kapot gegaan, en hij had er gisteravond niets over gezegd. Ze had niet veel verwacht van haar man met wie ze in een opwelling was getrouwd, maar vandaag liet hij door zijn daden zien dat hij om haar gaf.

Maggie had altijd met haar moeder gewoond, alleen de twee van hen, zonder een man in huis. Ze moesten voor alles op zichzelf vertrouwen.

Maggie was al vroeg zelfstandig geworden. Of het nu ging om het repareren van een lekkende kraan, een toilet of een doorgebrande gloeilamp, zij was degene die de reparaties deed.

Dit was de eerste keer dat ze het gevoel had dat iemand haar beschermde tegen de hardheid van de wereld.

Zoals gisteravond, toen hij haar de paraplu aanreikte, de zware tassen uit haar handen nam, hij was het hoofd van het huishouden, die vooraan stond en haar beschermde tegen de elementen.

Maggie draaide haar hoofd om naar hem te kijken. Ze kende hem nog maar kort en kon zijn temperament of financiële situatie niet goed inschatten. Echter, ze wilde geen misbruik maken.

"Niet nodig. Mijn oude auto kan nog rijden na wat reparaties. Laten we geen geld verspillen."

Fiorello wist dat ze zou weigeren en zei: "Je bent met me getrouwd zonder iets te willen. Als dat bekend wordt, waar blijft mijn trots dan? Ik verdien niet veel, maar het is genoeg voor onze uitgaven. Ik heb door de jaren heen wat geld gespaard. Een auto kopen is geen probleem."

Als Holden Flores dit hoorde, zou hij er bewondering voor hebben.

Fiorello's vermogen ging niet alleen over het kopen van een auto – hij kon zonder moeite gebouwen kopen zonder dat het een deuk in zijn rijkdom maakte.

Fiorello speelde de mannelijkheidskaart, en Maggie wist echt niet wat ze moest zeggen.

De twee kwamen aan bij de autodealer, en Maggie durfde niet naar de duurdere auto's te kijken. Fiorello's eigen auto was net iets meer dan twintigduizend waard, dus het leek gepast voor haar om te mikken op een auto in die prijsklasse.

Uiteindelijk koos Maggie een auto met een hoge prijs-kwaliteitverhouding, volledig betaald voor €20.000. Toen het tijd was om te betalen, stond ze erop zelf €8.500 te betalen.

Ze had dat €8.500 in een jaar gespaard, door zuinig te leven en te sparen.

Ondanks Maggie's zachte uiterlijk, was ze vastberaden in haar beslissingen, waardoor Fiorello geen andere keuze had dan akkoord te gaan met haar plan.

Deze daad van onafhankelijkheid leverde haar een paar extra punten op in Fiorello's ogen. Van alle vrouwen die hij kende, behalve zijn moeder, was Maggie de enige die zijn rijkdom niet begeerde. Zelfs bij het kopen van de auto onderhandelde ze, wat resulteerde in heel wat gratis extra's van de dealer.

Voor Fiorello was het geld minder dan wat hij aan een paar schoenen zou uitgeven, maar dit was de manier van leven voor gewone mensen. Maggie's zuinigheid in het runnen van een huishouden was iets om te bewonderen.

Het betalen van het geld deed Maggie een beetje pijn, maar die pijn verdween zodra ze in haar nieuwe auto begon te rijden.

"Nieuwe auto's zijn echt anders, zowel in pk's als in acceleratie. Het is zoveel beter dan mijn oude," zei Maggie opgewonden, terwijl ze naar de auto in haar favoriete kleur - rood - keek.

Fiorello zag Maggie als een vrouw die te snel tevreden was.

Toen hij haar blijdschap zag, verscheen er een glimlach op zijn gezicht. "Wat dacht je ervan om een ritje te maken in je nieuwe auto met mij?"

"Geen probleem," lachte Maggie. "Stap in en doe je gordel om."

Fiorello stapte in de auto en deed zijn gordel om, het was de eerste keer dat hij door een vrouw werd gereden.

Denkend aan het stereotype dat vrouwen slechte chauffeurs zouden zijn, kon Fiorello het niet laten om te vragen: "Hoe zijn je rijvaardigheden eigenlijk?"

Maggie begreep meteen wat hij bedoelde en antwoordde lachend: "Heb je wel een verzekering afgesloten?"

"Ik koop er later wel een, en ik zet jouw naam erop als begunstigde."

De twee hadden een gemakkelijke verstandhouding, en Maggie had niet verwacht dat Fiorello zo'n gevoel voor humor had.

Maggie startte de auto en nam Fiorello mee voor een rondje door de buurt.

Maggie reed stabiel, haar reacties waren snel, en ze ging kalm om met onverwachte situaties.

Fiorello had haar nauwlettend in de gaten gehouden, en Maggie had zijn beeld van vrouwelijke chauffeurs volledig veranderd. Ze waren niet de nerveuze, timide wezens die vaak online werden beschreven.

"Weet je hoe je bij Cityhomes West komt?" vroeg Fiorello.

"Huh?" vroeg Maggie instinctief, "Wat gaan we daar doen?"

"Dat is je nieuwe huis."

Maggie was sprakeloos.

De afstand naar Cityhomes West was niet ver, en het was geen luxe wijk, maar in de hoofdstad betekende de locatie van Cityhomes West dat een driekamerappartement niet goedkoop was.

Om huur te besparen, konden zij en haar moeder het zich alleen veroorloven om buiten het drukke stadscentrum te wonen. Met haar inkomen was het kopen van een huis een onbereikbare droom.

Fiorello was ook voor de tweede keer in Cityhomes West. Voordat hij naar Stad A was vertrokken, had hij Holden gevraagd om hem te helpen een tweedehands appartement volledig te kopen. De plek had alles wat je nodig zou hebben - klaar om in te trekken.

Hij had het eerder die ochtend bezocht en alles vervangen en wat van zijn vaak gedragen kleren meegenomen.

Toen Maggie het appartement binnenkwam, was haar eerste indruk dat het gezellig en netjes was.

Dit verraste haar enigszins.

Hoe kon een alleenstaande man zijn plek zo schoon houden?

De keuken had zelfs potten en pannen, en de afzuigkap vertoonde gebruikssporen.

"Kook je vaak voor jezelf?" vroeg Maggie.

Fiorello wierp een blik op de keuken en merkte op dat hoewel de potten en pannen nieuw waren gekocht, de afzuigkap en andere items gebruikt waren - het was meteen duidelijk.

"Ja," antwoordde Fiorello zonder aarzeling. "Af en toe, maar meestal heb ik het te druk om te koken."

Een man die kon koken, kreeg meteen een paar punten erbij in haar ogen.