Trouwen Met De Undercover Magnaat

Hoofdstuk 5 De rekening splitsen, ben je gek!

Thuis was Arya al in slaap, en Maggie sloop rond, voorzichtig om haar moeder niet wakker te maken.

Die nacht had Maggie last van slapeloosheid en kon pas vlak voor zonsopgang in slaap vallen.

Haar interne klok was punctueel, en zelfs als ze laat naar bed ging, werd ze om zeven uur 's ochtends wakker.

Ze maakte ontbijt voor haar moeder en verliet het huis, omdat ze haar auto naar de monteur moest brengen. Ze zou hem later nodig hebben voor haar marktkraam 's nachts.

Nadat ze haar auto had afgegeven voor reparatie, herinnerde Maggie zich dat ze hem nodig had om haar voorraden op de markt aan te vullen, wat haar ertoe bracht haar beste vriendin te bellen.

Na het telefoontje wachtte Maggie langs de weg bij de werkplaats van de monteur.

Ongeveer een half uur later stopte er een rode BMW naast Maggie, en haar beste vriendin Dulce Quixote zwaaide, "Maggie, stap in."

Maggie stapte in de auto, deed haar gordel om, en omdat Dulce haar bestemming kende, gingen ze rechtstreeks naar de markt.

"Je weet dat dat oude wrak van jou al lang met pensioen had moeten gaan. Waarom blijf je het repareren? Neem mijn advies aan en koop een nieuwe," zei Dulce.

"Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Een nieuwe auto kost geld," antwoordde Maggie met een glimlach. "Het is prima. Met wat reparaties rijdt hij weer."

Zij en Dulce kenden elkaar sinds de middelbare school en waren al meer dan tien jaar close.

Dulce runde een succesvolle schoonheidssalon en had in de loop der jaren veel bereikt. Maggie had vaak hulp van haar gekregen en was haar zeer dankbaar.

"Maggie, waarom doe je jezelf dit aan? Met jouw talent is werken op een nachtmarkt onder jouw niveau. Jij was de beste student en de schoonheid van onze klas. Als dat incident niet gebeurd was, dan zou je..." Dulce stopte abrupt toen ze bijna iets ongepasts zei en veranderde snel van onderwerp, toen ze Maggie's reactie zag. "Je bent nog jong. Ik heb geprobeerd je aan iemand te koppelen, maar je weigert steeds. Wil je echt voor altijd single blijven? Het is al jaren geleden. Ben je nog steeds niet over Samwise Gamgee heen? Ik hoorde dat hij weer in de stad is, een advocatenkantoor heeft geopend, en ik heb het nagekeken – hij is nog steeds single. Als je hem niet kunt loslaten, laat je vriendin hier je helpen hem te veroveren."

Bij het horen van de naam Samwise Gamgee voelde Maggie een vage, onbeschrijfelijke sensatie over zich heen komen, waardoor een automatische stroom van herinneringen werd getriggerd die snel vervaagden. Het leek erop dat sommige dingen inderdaad met de tijd vervagen.

Maggie schudde haar hoofd, "Dulce, ik weet dat je het goed bedoelt, maar het is niet nodig. Ik ben eigenlijk al lang verder gegaan."

"Als je verder bent gegaan, waarom heb je dan geen vriend? Ik hoorde van je tante dat ze je aan verschillende mannen heeft voorgesteld en dat je ze allemaal hebt afgewezen," ratelde Dulce als een mitrailleur, niet in staat te stoppen zodra ze begon.

Maggie onderbrak haar zachtjes, "Dulce, ik ben getrouwd."

"Getrouwd? En wat dan nog? Ik zei altijd al dat je die stap moest nemen..." Dulce realiseerde zich plotseling wat ze hoorde, haar ogen werden groot van verbazing terwijl ze naar Maggie keek, "Wat zei je net? Getrouwd? Je hebt niet eens een vriend, waar ben je getrouwd, heb je gewoon iemand van de straat geplukt?"

Het was ongelooflijk.

Het nieuws van Maggie's huwelijk was schokkender dan de zon die uit het westen opkomt.

Maggie lachte om Dulce's reactie en legde uit, "Ja, ik ben getrouwd. Het was niet iemand van de straat; mijn moeder heeft hem voor me gevonden op een datingsite, en we hebben al een huwelijksakte."

"Je had een bliksemhuwelijk?" Dulce trapte vol op de rem en parkeerde de auto, ze moest dit explosieve nieuws grondig onderzoeken.

Dulce nam Maggie mee naar een nabijgelegen drankjeswinkel, klaar om haar te ondervragen, "Spill de details of je krijgt problemen. Vertel me alles, wie is deze man?"

Maggie, gevangen tussen lachen en tranen, zei, "Zijn naam is Fiorello Flores. Hij werkt bij Visionary Futures Group, hij is een local, dertig jaar oud, een wees..."

Ze gaf de basisinformatie die ze wist.

Toen ze Maggie zo gedetailleerd hoorde spreken, kon Dulce niet anders dan haar geloven.

"Fiorello Flores?" Dulce herhaalde de naam, met een vaag gevoel van herkenning.

Maggie's familie was immers niet prominent genoeg om in de hogere kringen te verkeren. Ze waren van eenvoudigere komaf en maakten geen deel uit van dezelfde sociale kringen. Als CEO van Visionary Futures Group hield Fiorello een laag profiel, gaf nooit interviews en verscheen niet op televisie.

Dulce voelde een vleugje herkenning, maar ze stond er niet bij stil.

"Zeker, ik breng hem binnenkort langs zodat je hem kunt ontmoeten," zei Maggie.

"Ik moet hem ontmoeten, hij trouwt tenslotte met mijn beste vriendin," overwoog Dulce. "De echte vraag is nu, heeft hij een huis? Hoeveel verdient hij? Zal hij zijn salaris met je delen na het huwelijk? Wanneer plannen jullie de bruiloft?" Dulce vuurde een reeks pragmatische en realiteitsgerichte vragen af.

Maggie schudde haar hoofd, "Ik heb niet naar zijn inkomen gevraagd. Hij heeft geen huis maar wel een auto. Ik heb mijn eigen inkomen. Ik kan mezelf onderhouden. Ik hoef zijn loonstrookje niet. Wat de bruiloft betreft, het is slechts een formaliteit, geen noodzaak. We hebben afgesproken om een simpel leven samen te leiden, en we hebben besloten om alles eerlijk te verdelen."

Dulce was in shock. "Maggie, ben je gek geworden? Je vraagt nergens om en trouwt zonder een huis? Het zal moeilijker voor je worden op de lange termijn, vooral met de opvoeding van kinderen. Hoe kun je dat beheren zonder een huis? Een auto is nauwelijks een bezit. En alles verdelen, dat is nu prima, maar kun je dat ook doen als je kinderen hebt?"