Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 5

Ik bleef rennen totdat ik langs wat ik denk dat de studentenhuizen waren, omdat ik verschillende halfdronken studenten naar binnen zag strompelen. Ik stopte om een bijzonder grappige uitwisseling te bekijken van twee jongens die probeerden uit te vogelen welke sleutel in het slot paste. Voordat het te verhit raakte en de een de ander zou slaan omdat hij hem ervan beschuldigde de juiste sleutel te hebben gestolen, stapte er een jongen naar buiten en liet hen binnen.

Toen ik beter keek, realiseerde ik me dat het de jongen was die me de dag ervoor zijn nummer had gegeven. Geweldig, precies wat ik nu nodig had. Hier was ik mezelf aan het herinneren om menselijke jongens te vermijden en deze jongen verschijnt. Ik probeerde te voorkomen dat hij me zag, maar met weinig dekking om me heen zag hij me voordat ik ongezien kon ontsnappen.

"Hé nieuw meisje!" riep hij terwijl hij naar me toe jogde.

Mijn rug was naar hem toegekeerd, maar ik was gestopt en vervloekte zachtjes toen ik hem hoorde roepen. Ik draaide me om en gaf hem een ongemakkelijke glimlach.

"Oh hé... uh..." Ik kon me zijn naam echt niet herinneren.

"Tommy." zei hij lachend.

"Juist. Sorry, ik ben niet goed in het onthouden van namen." gaf ik toe met een zucht.

"Geeft niks! Soms ben ik ook niet goed met namen tenzij het gezicht erbij zo mooi is als dat van jou." zei hij trots.

Het kostte al mijn zelfbeheersing om niet met mijn ogen te rollen en hem boos aan te kijken.

"Wedden dat je dat tegen alle meisjes zegt." zei ik, proberend nonchalant te klinken.

"Eigenlijk niet! Jij bent echt het mooiste meisje hier." antwoordde hij een beetje blozend.

"Juist." antwoordde ik, hem niet gelovend.

"Eerlijk gezegd ben ik niet zo goed in flirten. De jongens plagen me er altijd mee!" gaf hij toe.

Ik keek hem een beetje verrast aan.

"Dat vind ik moeilijk te geloven. Je doet het zo natuurlijk." zei ik grappend.

"Blijkbaar alleen bij jou!" zei hij met een glimlach.

Oké, wat wil deze jongen?

Ik keek hem aan, niet echt wetend wat ik moest zeggen. Ik had nog nooit een jongen zo openlijk met me zien flirten, en ik wist niet hoe ik moest reageren.

"Sorry, heb ik je ongemakkelijk gemaakt?" vroeg hij een beetje in paniek.

"Nee! Nee, het is oké, ik denk dat ik gewoon niet gewend ben aan dit soort aandacht." vertelde ik hem.

"Echt? Ik zou denken dat veel jongens achter je aan zouden zitten." zei hij terwijl hij dichterbij kwam.

Ja, hij wil zeker iets.

"Niet echt, ik denk dat ik niet was wat ze zochten." zei ik met een lichte lach.

"Waarom zou je dat niet zijn?" vroeg hij terwijl hij weer dichterbij kwam.

Waarom blijft hij dichterbij komen?

"Ik denk dat ik niet zoals andere meisjes was, dus viel ik niet op." gaf ik toe.

"Als ik je had gezien, had ik je meteen opgemerkt." zei hij met een heesere stem.

Oké, er is hier iets vreemds aan de hand. Wat is zijn probleem?

Ik deed een stap achteruit om wat meer afstand tussen ons te creëren, maar hij was nu gefocust op mij.

"Nou, ik moet waarschijnlijk teruggaan." zei ik, proberend weg te glippen.

"Kunnen we nog wat meer praten? Ik... begrijp niet hoe, maar ik voel dat ik bij je in de buurt moet zijn." zei hij.

Huh? Is deze jongen high of zo?

Ik wilde hem niet boos maken door hem direct af te wijzen, want als hij high is, beseft hij waarschijnlijk niet wat hij doet. Misschien heeft hij hulp nodig.

"Voel je je wel oké?" vroeg ik hem.

Hij keek verrast door mijn vraag.

"Ja, ja! Ik ben oké! Het spijt me zo! Ik weet niet wat er met me aan de hand is!" zei hij terwijl hij de achterkant van zijn nek wreef.

"Het is oké. Misschien zie ik je later, oké?" zei ik met een oprechte glimlach.

"Ja, dat zou ik leuk vinden Maya! Stuur me maar een berichtje wanneer je wilt! Tot ziens!" hij zwaaide gedag en liep terug naar de studentenhuizen.

Nou, dat was raar.

"Beschermer." hoorde ik een zachte fluistering.

"Leah? Wat?" Ik probeerde mijn wolf meer te laten zeggen, maar ze herhaalde steeds hetzelfde woord.

Beschermer? Wie? Tommy? Wie beschermt hij?

Ze onderbrak me weer en ik slaakte een zucht van frustratie voordat ik begon terug naar huis te rennen.

Zodra ik thuis kom, voel ik me uitgeput, maar mijn gedachten blijven razen. Wat was er met Tommy aan de hand? Hij leek bijna bezeten of zoiets. Ik bedoel, ik heb nog nooit een jongen gehad die met me flirtte, maar zelfs dan leek het vreemd. Hij kwam zo sterk over en leek zo intens en niet zichzelf. Toen verscheen Leah en noemde Tommy beschermer, maar wie is hij of wie zou hij moeten beschermen? Waarom vertelt ze het mij?

Een hoofdpijn begint op te komen terwijl ik probeer te begrijpen wat er is gebeurd. Misschien denk ik te veel, ik moet ontspannen. Ik besluit dat een warme douche is wat ik nodig heb en dat deed zeker het trucje. Het voelen van het warme water op mijn huid voelde alsof het jaren van stress en zorgen wegnam, en ik voelde me zo verfrist daarna. Ik voelde ook dat mijn gedachten waren opgeklaard, mijn gedachten waren niet langer een warboel zoals voorheen.

Ik wist dat er zoveel dingen kunnen gebeuren die buiten mijn controle liggen, maar ik kan mijn eigen leven controleren. Dus dat is wat ik moet doen, dit nieuwe leven beter maken. Dit is een tweede kans die niet veel mensen krijgen, en het was tijd om te leven. Misschien kan ik uit mijn comfortzone stappen en proberen socialer te zijn. Ik had Tommy's nummer, en hij was aardig tegen me. Hoewel we dat rare moment hadden, voelde ik dat ik hem kon vertrouwen. Misschien kan hij me helpen uit mijn schulp te breken en eindelijk vrienden te maken. Ik haat dit soort dingen doen, maar ik moet dit doen zodat ik me normaal kan voelen.

Opgaan in de massa.

Ik pakte mijn telefoon en het kleine stukje papier met Tommy's nummer erop en typte snel een bericht. Godin, ik hoop dat dit geen vergissing is!


(Berichten:)

Maya: Hey Tommy! Het is Maya! Is dit het juiste nummer?

Tommy: Maya! Ja dat is het! Ben je veilig thuisgekomen?

Maya: Ja, dat ben ik! Bedankt! Jij?

Tommy: ja...sorry dat het even zo raar werd! lol! Ik zweer dat ik meestal helemaal normaal ben!

Maya: lol! het is oké! Ik ben gewoon blij dat ik hier überhaupt iemand heb om mee te praten. Ik ken niemand!

Tommy: Echt? Dus je bent ook nieuw in de stad?

Maya: Ja, ik woonde ongeveer 3 uur hier vandaan. Maar mijn ouders hebben een appartement vlakbij de campus voor me geregeld, dus ik ben afgelopen weekend verhuisd!

Tommy: Wauw! Jij boft! Slaapzalen stinken...

Maya: lol! Ik geloof het! Vooral met al die jongens die samenhokken!

Tommy: uh ja! Ik haat mijn gevoelige reukzin, het is een vloek in de slaapzalen!

Maya: hahaha...ik ook, ik kan alles ruiken! Het kan soms echt vervelend zijn! Er zijn gewoon bepaalde dingen die je niet wilt ruiken!!!

Tommy: JA!!! Nou, als je ooit een rondleiding door de stad wilt, weet je wie je moet vragen! Ik woon hier al 2 jaar in de slaapzalen, dus ik heb praktisch alles gezien en ken alle beste plekken!

Maya: Echt? Dat zou ik leuk vinden! Ik heb zin in een goede hamburger! Ken je een goede plek?

Tommy: Zeker! Mag ik je meenemen?

Maya: Oh je hebt het vast druk, dat hoeft echt niet.

Tommy: Maak je een grapje? Mijn kamergenoot is al een week bezig met een Call of Duty-marathon, ik kan wel een excuus gebruiken om hier weg te komen!

Maya: hahaha...oké, zeker! Bedankt!

Tommy: Hoe zit het met rond 5 uur?

Maya: Ja graag!!!

Tommy: Geweldig! Ontmoet me bij de ingang van de campus en we kunnen erheen lopen!

Maya: Oké! Heel erg bedankt!!!

Tommy: Altijd! Zie je later?

Maya: Ja, kan niet wachten! Tot ziens!

(Einde van berichten)


Ik ga dineren...met Tommy...zou dit als een date beschouwd worden? Nee, dat heeft hij niet gezegd. Noemen mensen dates een date zodat de andere persoon weet dat het een date is? Nee, waarschijnlijk niet. Is dit dan gewoon iets tussen vrienden?

Nou, nu doet mijn hoofd pijn.

Wat draag je naar een diner dat misschien wel of misschien niet een date is?!

Dit was zeker een vergissing.

Previous ChapterNext Chapter