Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 58

Zijn bloed kleurt mijn zilverwitte jurk rood terwijl ik – Nia – zijn nek vastpak en onze hoektanden in zijn keel zet, etend alsof we uitgehongerd zijn.

Maar op het moment dat we onze eerste hap nemen, worden we weggerukt. Nia vecht, grommend als een wild, ongetemd dier. Haar klauwen graven zich in ...