Hoofdstuk 9
Selene
De volgende ochtend vind ik mama vastgeplakt aan de tv, terwijl ze naar het ochtendnieuws kijkt. Blijkbaar is Alpha Koning Derek, Philips broer, vermist. Ik vraag me af of dat de reden is waarom iedereen vandaag zo gespannen lijkt.
"Hé mam," begroet ik haar.
Ze kijkt op met een glimlach. "Goedemorgen, lieverd. Heb je goed geslapen?"
Ik span me bij die vraag.
Helemaal niet.
Ik lag de hele nacht wakker, terwijl ik Phoenix' woorden herhaalde, en ik kon de pijn tussen mijn benen niet stoppen. En wetende dat hij in de kamer naast de mijne lag te slapen, hielp ook niet. Uiteindelijk probeerde ik naar de badkamer te gaan om wat water in mijn gezicht te spatten, en toen ik langs zijn deur liep, zag ik dat die een beetje openstond.
Onmogelijk om mezelf tegen te houden, duwde ik de deur iets verder open. Daar lag hij, zijn stevige lichaam onder de lakens, zijn haar dat over zijn ogen viel terwijl hij zachtjes snurkte. Verdomme, hij is letterlijk de meest sexy man die ik ooit heb ontmoet.
"Nee, ik heb niet goed geslapen vannacht," antwoord ik uiteindelijk.
Mama's gezicht betrekt van bezorgdheid. "Waarom? Wat is er aan de hand?"
"Ik voel me ongemakkelijk met Phoenix hier, mam," beken ik. "Je hebt me niet eens om mijn mening gevraagd voordat jij en Philip deze beslissing namen."
Ze tuit haar lippen. "Het spijt me, Selene. Maar hij is je stiefbroer. Ik kon Philip moeilijk nee zeggen."
"En wat dan met mijn gevoelens, mam? Ik dacht dat je ook om mijn welzijn gaf," zeg ik boos, terwijl mijn vuisten zich naast mijn lichaam ballen. "Zeg Philip gewoon dat zijn zoon ergens anders moet gaan wonen."
Zuchtend schudt mama haar hoofd. "Dat zou niet eerlijk zijn. Ik geloof dat hij een goed persoon is. Ik weet dat hij een verleden heeft, maar ik denk dat hij van zijn fouten heeft geleerd. We moeten hem een kans geven."
Ik laat een gefrustreerde lach horen. "Meen je dat, mam? Misschien ben je vergeten dat hij een glas voor onze neus kapot sloeg, of dat zijn moeder 'mysterieuze' overleed. Ik heb hem gisteravond opgezocht. Hij heeft niet eens een social media account. Wie heeft er tegenwoordig geen enkel social media account?" vraag ik, mijn stem verheffend.
Hij heeft mama misschien voor de gek gehouden, maar er is iets mis met hem, en het is niet omdat ik vlinders in mijn buik krijg elke keer als hij in de buurt is.
"Selene," waarschuwt mama met een afkeurende toon.
"Nee, mam," volhard ik. "Ik denk dat we samenwonen met een potentiële sociopaat. Wat als jij zijn volgende doelwit bent? Wat als hij je gewoon aan het inpalmen is om je in je slaap te vermoorden, net zoals zijn moeder?"
Plotseling vang ik een vleugje van zijn geur op. Als ik me omdraai, zie ik hem in de deuropening staan.
Verdomme, hij heeft waarschijnlijk alles gehoord wat ik net zei.
Zijn gezicht blijft onbewogen terwijl hij me aankijkt. Hij moet net van een hardlooprondje komen. Hij is shirtloos, zijn gebeeldhouwde buikspieren glinsteren van het zweet.
Ik stel me voor hoe ik zijn borst lik, mijn weg naar beneden werkend tot ik bij dat streepje haar kom dat naar zijn...
Stop met walgelijk doen, Selene!
Mijn wangen kleuren rood. Oké, misschien staat mijn hele lichaam in brand.
Helemaal van slag excuseer ik mezelf en haast me naar boven om een douche te nemen. Ik draai de knop naar de koudste stand, hopend mijn onzuivere gedachten over mijn stiefbroer weg te spoelen.
Wat is er in godsnaam mis met me? Zelfs toen hij me betrapte terwijl ik over hem praatte achter zijn rug om, kon ik alleen maar denken aan de dingen die ik met hem zou kunnen doen.
Hij moet woedend op me zijn, of misschien kan het hem helemaal niets schelen. Hij lijkt zich nergens om te bekommeren, zelfs niet om het feit dat hij ongepast flirt met zijn stiefzus.
Maar ik kan niet praten. Nu kan ik niet stoppen met denken aan het likken van het zweet van zijn borst, het proeven van de muskusachtige smaak van zijn huid.
Stop, Selene! berisp ik mezelf.
Terwijl ik de douche uitzet en me klaarmaak om eruit te stappen, realiseer ik me dat er geen schone handdoeken op de haak hangen. Ugh, dit gebeurde nooit toen we nog niet met jongens samenwoonden!
Ik overweeg om naakt naar mijn kamer te rennen, maar ik kan het risico niet nemen dat Phoenix me ziet. Ik zou doodgaan van schaamte.
Plotseling is er een klop op de deur, en voordat ik kan reageren, gaat hij open.
Wie de hel-
"Heb je een handdoek nodig, kleine wolf?" vraagt een bekende, zelfverzekerde stem.
Boze bijen zoemen in mijn buik. Hij is verdomme in de badkamer met mij.
"Ja," fluister ik, wetende dat hij me nog steeds kan horen.
Ik steek mijn hand uit vanachter de matglazen deur en voel de zachte katoen van de handdoek. Ik wikkel het snel om mijn lichaam, nog steeds Phoenix's silhouet in de badkamer ziend, en ik weet dat hij het mijne kan zien.
"Kun je nu oprotten?" vraag ik, de frustratie duidelijk in mijn stem.
Misschien zou ik aardiger moeten zijn omdat hij me een handdoek heeft gebracht, maar wat als hij het expres deed? Het kan geen toeval zijn dat er hier geen handdoeken zijn, er zijn drie omega dienaren die elke dag het packhouse beheren.
Hij lacht gewoon. "Dat zal ik doen, maar eerst wil ik een glimp opvangen."
Mijn adem stokt. "V-Van wat?" stamelde ik.
Hij moet een grapje maken, toch? Maar de gedachte vult een deel van mij—het deel dat blijkbaar het verschil tussen goed en fout niet begrijpt—met opwinding.
"Hmm, ik weet het niet. Laat je poesje zien of misschien die enorme tieten. Ik wil iets goeds om later mijn lul op af te trekken."
Verdomme!
Overweldigd door lust en schaamte verlies ik mijn grip en glijd uit, maar sterke handen grijpen me vast. Ik verstijf, voel mijn rug tegen zijn gespierde borst.
Is...is hij in de douche met mij?
"Voorzichtig, zusje. Je had lelijk kunnen vallen," fluistert hij in mijn oor.
Ik hap naar adem, niet in staat om te spreken.
"Heb je jezelf pijn gedaan, mijn lieve zus? Of heb ik je sprakeloos gemaakt?"
Ik voel de opwinding van mijn wolf bij zijn vingers die mijn huid branden. Zelfs met de koude douche sta ik weer helemaal in vuur en vlam.
Zijn hete adem strijkt over mijn nek, en mijn hart slaat op hol als ik zijn hoektanden tegen mijn nek voel. Ik ril hevig, wensend dat hij me zou bijten.
Wacht, wat zeg ik? Hij is niet mijn maatje. Dat kan niet gebeuren.
Ik schud mijn hoofd om mijn gedachten te verhelderen en duw hem van me af, draaiend om hem aan te kijken. Hij kijkt op me neer met een zelfingenomen glimlach. "Kun je stoppen met me je verdomde zus te noemen? Vooral terwijl je me aanraakt?" sis ik, hem een boze blik toewerpend. "Het is walgelijk."
Zijn grijns wordt breder. "Kus me dan. Misschien herinnert dat me eraan dat je niet mijn zus bent," spint hij.
Hem kussen. Waarom klinkt dat zo verleidelijk?
"W-Wat?" vraag ik ademloos.
Ik kijk naar beneden en zie de omtrek van zijn zeer harde lul langs de zijkant van zijn dij. Zoals de hele dij.
Verdomme, wat voedt hij dat ding?
Mijn kern trekt samen van verlangen. Hij is hard voor mij. Het geeft me een bedwelmende golf van opwinding en kracht.
Zijn blauwe ogen lijken te gloeien van honger, en ik kijk toe hoe hij naar beneden reikt en de omtrek van zijn lul aanraakt. "Kijk wat je met me doet, kleine wolf," zingt hij. "Ik stel voor dat je naar je kamer rent voordat de grote boze wolf je vangt."
Zijn stem is laag en dreigend. Een belofte.
Ik aarzel niet en storm de badkamer uit voordat ik iets doms doe zoals hem me laten vangen.