Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 7 Ze wil een scheiding

Pearl werd op een zonnige dag ontslagen uit het ziekenhuis. Zodra ze naar buiten stapte, zag ze haar vriendin Janetta Clark op haar wachten.

"Waarom heb je me niet verteld dat je vandaag naar huis mocht?" vroeg Janetta, klinkend zowel bezorgd als een beetje geïrriteerd. "Je ziet er nog zo bleek uit."

Pearl forceerde een kleine glimlach. "Ik wilde je niet lastigvallen."

"Zeg dat niet," snauwde Janetta, terwijl ze haar hoofd geïrriteerd wegdraaide. Ze merkte plotseling het litteken op Pearl's voorhoofd op. "Ben je gewond geraakt? Wat is er gebeurd?"

Pearl raakte het litteken lichtjes aan. "Ik had een ongeluk op de bouwplaats."

"Bouwplaats? Wat deed je daar?" vroeg Janetta verbaasd.

"Ik ben verantwoordelijk voor het project," legde Pearl uit.

Janetta's ogen werden groot. "Jij? Een vrouw? Op een bouwplaats?"

"Ja, maar ik kan het werk net zo goed doen," zei Pearl vastberaden.

Janetta keek haar aan met een vleugje bewondering. "Je blijft me verbazen. Maar weet Oscar van je verwonding?"

Toen Janetta Oscar noemde, werd Pearl's blik donkerder. "Hij weet het, maar hij is niet langsgekomen."

"Waarom?" vroeg Janetta, verbaasd.

"Hij is bij Haley," zei Pearl bitter.

"Wat?" Janetta staarde haar geschokt aan. "Hoe kon hij dat jou aandoen?"

Pearl reageerde niet, ze boog alleen zwijgend haar hoofd. Janetta voelde een golf van woede opkomen. "Je verdient een betere man!"

Pearl keek op naar Janetta. "Je hebt gelijk. Ik verdien beter. Daarom heb ik besloten om te scheiden."

"Scheiden?" Janetta's ogen werden groot. "Weet je het zeker?"

"Ja, ik weet het zeker," zei Pearl vastberaden. "Ik wil geen tijd meer verspillen aan Oscar."

Janetta keek haar aan met een flits van bewondering. "Ik steun je! Als je hulp nodig hebt, laat het me weten!"

Pearl keek haar dankbaar aan. "Dank je, Janetta."

Pearl ging direct terug naar haar appartement nadat ze ontslagen was. Ze begon haar spullen in te pakken, zich voorbereidend om de plek vol herinneringen te verlaten.

Terwijl ze druk bezig was met inpakken, ging plotseling de deurbel. Ze opende de deur en zag Oscar's bezorgde gezicht.

"Ben je terug in het appartement? Waarom heb je het me niet verteld?" vroeg hij met een vleugje verwijt in zijn stem.

"Waarom zou ik het je vertellen? Als ik het je vertel, zou je Haley dan verlaten om mij te komen zien?" Pearl's toon was koud en sarcastisch.

Oscar's uitdrukking veranderde. "Weet je alles?"

"Ja, ik weet alles." Pearl draaide zich om, niet in staat zijn hypocriete gezicht te zien. "Laten we scheiden."

"Scheiden?" Oscar leek verrast door haar verzoek. "Weet je het zeker?"

"Ik weet het zeker." Pearl's stem was vastberaden en koud. "Ik heb geen man nodig die aan een andere vrouw denkt."

Oscar zweeg een moment. "Denk er nog eens over na."

Zijn reactie verraste Pearl. Ze had verwacht dat hij haar zou proberen over te halen, maar dat deed hij niet. Misschien hield hij niet meer van haar.

Pearl bleef stil, ging gewoon door met het inpakken van haar spullen. Oscar stond voor de deur, keek naar haar drukke figuur en voelde een golf van onverklaarbare emotie. Onzeker over zijn eigen gevoelens, draaide hij zich om en verliet het appartement, een eenzaam figuur achterlatend. Pearl bleef inpakken, wetende dat de weg vooruit lang was, maar ze geloofde dat ze het kon redden.

Ze zou Oscar vergeten, dit mislukte huwelijk vergeten, en een nieuw leven beginnen.

Previous ChapterNext Chapter