Hoofdstuk 2
Sinds ik de Torture Garden binnenliep, viel het meisje met het blonde haar en de rode leren outfit me meteen op. Ze bewoog haar lichaam op een verleidelijke manier, ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Ik had mijn twee lijfwachten bij me, ik ben nieuw in de club en ga normaal gesproken alleen naar evenementen die bij mensen thuis worden gehouden, maar ze hadden me aangeraden hierheen te komen en daarom zijn de lijfwachten vanavond bij me. Ik moest de plek eerst even verkennen. Ik zag een blonde man naar het meisje in de rode outfit toe lopen en het voelde alsof ik haar al geclaimd had, want mijn bloed begon te koken. Ik liet het gaan en keek van een afstand toe, ik wist dat ze me eerder had gezien en ik wachtte op mijn moment om haar te benaderen. Toen ze probeerde weg te komen van de man en hij haar vastgreep, stuurde ik mijn twee lijfwachten meteen op hem af. Toen ze de kans kreeg om op te kijken, zag ik alleen maar heldergroene ogen die naar me staarden; ze was de mooiste vrouw die ik ooit had gezien, en ik heb er veel gezien. "Gaat het?" vroeg ik haar. "Dank je, nu wel." Flirtte ze met me? Laten we eens zien hoe ver ik dit kan pushen. "Hoe heet je, schat?" "Maya." Ik wist dat dat niet haar echte naam was, maar ik begrijp het belang van incognito blijven. "Oké Maya, heb je zin om vanavond met mij te spelen?" Eerst leek ze geschokt, daarna leek het alsof ze de kans wilde grijpen maar niet wilde laten zien hoe gretig ze was. Na een tijdje knikte ze. Maar zo werk ik niet, ik had verbale bevestiging nodig. "Ik heb de woorden nodig, Maya." "Ja, graag meneer." Toen ze 'meneer' zei, kwam ik bijna klaar in mijn broek. Wat is dit? Ik ben geen jonge jongen meer, waarom had ik zo'n reactie op haar? "Wil je iemand vertellen dat je met mij meegaat?" "Als je het niet erg vindt?" zei ze. "Ik zou het erg vinden als je niemand vertelde, dat zou betekenen dat je je veiligheid niet in overweging neemt." "Ik ben zo terug," zei ze. Ik zag haar naar een van de Dungeon Masters gaan. Ik kende de man met wie ze sprak en dat stelde me al gerust. Ze liet hem weten dat ze met mij mee zou gaan en hij moet zijn goedkeuring hebben gegeven, want ze glimlachte naar hem. Toen ze terugkwam, zei ze: "Ik ben klaar, meneer." "Goed, laten we naar mijn privé-dungeon gaan." Ik had een dungeon geboekt die ik elke vrijdagavond kon gebruiken. Het kostte me een rib uit mijn lijf, maar als ik een plek wil om te spelen, wil ik niet wachten omdat ze allemaal bezet zijn.
"Uw eigen kelder, meneer?" vroeg ze verbaasd. "Ja," was alles wat ik zei. "Als ik zo vrij mag zijn, ik heb u hier nog nooit gezien en ik kom hier elke vrijdagavond, hoe kunt u uw eigen kelderkamer hebben?" Ze was echt onderdanig en respectvol in alles wat ze zei. De manier waarop ze sprak, deed me denken dat ze ook buiten de club een echte onderdanige was. "Dit is mijn eerste keer in de club, je hebt gelijk, maar ik ben niet nieuw in de BDSM-scene en als ik een plek wil om te spelen, wil ik niet van tevoren reserveren of wachten, ik ben niet goed in wachten. Dus ik bood de eigenaar veel geld aan om mijn eigen kamer te hebben die alleen ik kan gebruiken." "Oh," was alles wat ze zei, ze knipperde niet eens met haar ogen toen ik over geld sprak. Duidelijk komt dit meisje uit een welgestelde familie en zal geld haar niet imponeren. Ze werd alleen maar aantrekkelijker in mijn ogen. "Dus kunnen we praten over je grenzen?" vroeg ik haar. Ze stond nog steeds in het midden van de kamer, waarschijnlijk wachtend tot ik haar toestemming gaf om te gaan zitten. "Ga alsjeblieft zitten." We gingen allebei zitten op de leren bank in de kamer. "Praat de komende paar minuten vrijuit. Wat zijn je grenzen?" vroeg ik haar opnieuw. "Geen bloedspel, geen medisch spel, geen anale fisting, geen zichtbare sporen en geen stokken." "Hoe zit het met ademspel?" vroeg ik haar. "Daar ben ik goed mee, ik wil alleen niet flauwvallen." "Oké, goed." Er werd op de deur geklopt en ik wist dat het een van mijn lijfwachten zou zijn die me een andere telefoon bracht. "Wacht hier even." zei ik tegen haar. Ik liep naar de deur, nam de telefoon en vertelde hen dat ze naar huis konden gaan omdat ik de hele avond bezig zou zijn. Ik liep terug naar haar met de telefoon en gaf die aan haar. "Waar is dit voor?" vroeg ze een beetje geschrokken. "Dat is een telefoon, ik wil je kunnen bereiken gedurende de week." "Waarom? We spelen alleen vanavond." "Ik weet het, maar ik wil je kunnen bellen en ervoor zorgen dat je geen sub-drop ervaart, Maya." "Ik heb nog nooit een sub-drop ervaren, waarom zou ik dat nu wel doen?" vroeg ze een beetje beledigd. "Maya, Maya, ik weet zeker dat je een heel goede onderdanige bent, dit staat niet ter discussie. Je neemt de telefoon en als ik je bel tijdens de week, verwacht ik dat je opneemt. Ik vraag je niet om je nummer of je echte naam, daarom geef ik je deze." Ze wilde iets zeggen, maar ik onderbrak haar. "Ik ben nog niet klaar, Maya. Als je nog nooit een sub-drop hebt ervaren, dan heb je met de verkeerde jongens gespeeld, want het konden geen mannen zijn. Ik beloof je dat je na vanavond een sub-drop zult ervaren en ik moet er voor je zijn. Ik weet dat je me waarschijnlijk niet buiten deze muren wilt zien, maar ik moet weten dat het goed met je gaat. Nazorg is voor mij net zo belangrijk als de daad zelf. Oké?" "Mag ik nog steeds vrijuit spreken?" vroeg ze me. "Ja, natuurlijk." "Ik neem aan dat ik geen keuze heb?" "Nee, of ik zal je vinden en ervoor zorgen dat je veilig bent en niet emotioneel." "Hoe, je kent mijn echte naam niet eens?" "En jij kent de mijne niet en je weet niet wat ik voor de kost doe. Als ik je wil vinden, schat, zal ik je vinden." "Oké, ik neem de telefoon." "Goed. Nu je veilige woord." "Cupcake." "Serieus?" vroeg ik haar. "Ja, Cupcake." "Oké dan, cupcake. Kleed je nu uit en ga in positie. Ik ga even naar de badkamer, als ik terugkom moet je naakt op je knieën in het midden van de kamer zitten."
"Oké, meneer." Toen liet ik haar achter om in positie te gaan.