Hoofdstuk 12
Jennifer
Die nacht kon ik niet slapen, ik lag de hele nacht te woelen en draaien. Als het niet Kyle's woorden waren die steeds terugkwamen om me te achtervolgen, "Ik ben niets waard, niemand zal me willen, ze willen me alleen maar voor het geld van mijn vader," dan was het wel Meneer Lang, Donker en Knap die me geselde. Ik hoorde alle wrede dingen die Kyle zei en werd dan wakker, om vervolgens weer te woelen en draaien tot ik weer in slaap viel. Maar dan was ik weer terug in de club in de armen van Sir, en dan geselde hij me weer. Ik wilde hem zo graag mijn overgave geven, maar net op het moment dat ik dat zou doen, werd ik weer wakker. Tegen drie uur 's nachts gaf ik de hoop op slapen op en stond ik op om me klaar te maken voor werk. Tegen de tijd dat Eleanor binnenkomt, zou ik klaar zijn met al mijn cupcakes. Ik reed met mijn Audi naar mijn bakkerij en ging via de achterdeur naar binnen. Ik zette de muziek aan en begon aan mijn cupcakes. Terwijl ik aan het bakken was, dacht ik hoe 'verdomd geweldig' ik eruit zou zien met al die wallen onder mijn ogen, ja, ik kan ook sarcastisch zijn. Ik heb de mooiste jurk om te dragen, maar ik zal er doodmoe uitzien. Nou ja, het was maar een uitje met mijn vader, geen date of zo, maar ik zou mijn best doen om er niet moe uit te zien. Mijn vader zou het niet leuk vinden als ik er moe uitzie. Ik besloot een afspraak te maken bij de spa voor een behandeling, dan kunnen ze ook mijn haar en make-up doen. Hopelijk kunnen ze de vermoeidheid verbergen. Om half vijf hoorde ik sleutels in de deur toen Eleanor binnenkwam. Ze was geschokt om mij daar al bezig te zien met het glazuur.
"Goedemorgen kind, hoe laat was je hier?" "Goedemorgen Eleanor, ik kon niet slapen, ik ben hier sinds net na drie uur." "Hoe ga je de avond doorkomen?" "Geen idee, ik dacht dat ik naar de spa zou gaan en hen zou vragen om mijn make-up te doen en misschien deze donkere, gezwollen ogen van mij te verbergen." "Je kunt het proberen Jenn, maar het spijt me te zeggen dat je er erg moe uitziet. Heb je een jurk gekocht?" "Jeez, dank je Eleanor. Ja, ik heb de mooiste jurk die ik ooit heb gezien, schoenen en een clutch, maar ik ga er niet geweldig uitzien." "Waarom kon je niet slapen?" "Kyle," was alles wat ik zei. Ik ga haar zeker niet vertellen over Meneer Lang, Donker en Knap. "Oh Jenn," was alles wat ze kon zeggen. We bakten als een bezetene, om negen uur deed ik de deuren open voor onze vaste klanten. Toen de drukte voorbij was, maakte ik snel een afspraak bij de spa. Ik had veel geluk dat ik een afspraak kon krijgen. Na de lunchdrukte zei ik Eleanor gedag en ging ik naar de spa. Toen ik bij de spa aankwam, stonden ze klaar voor me met een mimosa en namen me meteen mee naar achteren. Soms krijg je speciale behandeling als je je achternaam noemt, ik schaam me om te zeggen dat ik mijn achternaam heb gebruikt.
Romeo
Ik was sinds zaterdag in een slecht humeur, als ik eerlijk ben, miste ik Maya. Ik weet niet wat er met me aan de hand was, ik heb tenslotte maar één keer met haar gespeeld. Misschien komt het omdat ze de telefoon niet aannam, ze nemen altijd de telefoon aan, sterker nog, ze smeken erom. Maar duidelijk was Maya niet hetzelfde. Het was dinsdagavond en de avond van mijn welkom-thuis-feest. Te zeggen dat ik het een paar keer wilde afzeggen, is een understatement. Ik weet dat ik nog niet al mijn vrienden heb gezien, maar konden we niet gewoon iets gaan drinken in een club of zo? Moesten we echt een formeel diner hebben bij Arlo thuis? Probeerden ze me op te zetten of behandelden ze me als een koning? In mijn wereld ben ik de koning, maar dat weten zij niet. Ik weet zeker dat ze vermoeden dat ik niet helemaal zuiver ben, maar ze hebben geen concreet bewijs en dat zal zo blijven. Ik weet dat geen van hen ooit de moed zal hebben om het me gewoon te vragen. Ik was de boeken van mijn stripclub aan het doornemen, ik had geld dat ik door de boeken wilde laten lopen, ja, kortom witwassen, maar ik wilde het subtiel doen. Ik zag in de agenda dat er een vrijgezellenfeest aankwam, ik besloot dat ik het geld die avond door de boeken zou laten lopen. Toen ik tevreden was, leunde ik achterover in mijn stoel. Ik was die ochtend de boeken van al mijn legale bedrijven aan het doornemen om een plek te vinden. Uiteindelijk vond ik die plek. Ik begon net te ontspannen toen mijn telefoon ging. Ik zag dat het mijn cocaïnedistributeur was. "Sebastian." "Romeo, ik moet je zien." "Waarom?" "Ik heb een probleem." "Waarom kom je met jouw probleem naar mij, jij bent mijn distributeur, dat is alles." "Ik weet het Romeo, maar ik heb een probleem met de volgende zending." "Verdomme, waarom zei je dat niet meteen, wanneer wil je afspreken?" "Ik kan je alleen vrijdag zien." "Verdomme," schreeuwde ik bijna. "Ik neem aan dat je plannen hebt." "Het is goed, ik verander ze wel. De stripclub om 22:00?" zei ik zeer geïrriteerd. "Dat werkt, dank je Romeo." Ik wilde iets gooien toen ik de telefoon ophing. Ik wilde vrijdag naar de BDSM-club om Maya te zien en nu moet ik mijn distributeur ontmoeten, wat de fuck? Wil het universum ons niet samen, is dat het probleem?