Hoofdstuk 10
Romeo
Zaterdagavond laat ging ik naar mijn club in het centrum van Amsterdam, Club X. De manager had een nieuwe hippe en opkomende DJ ingehuurd om te draaien, en ik wilde de sfeer zelf ervaren. Ik was nog steeds boos op Maya omdat ze de telefoon niet had opgenomen. Ik had al een paar keer met haar gesproken, maar nu had ik geen manier om haar te bereiken. Dus het beste alternatief was werk. Toen ik bij de club aankwam, was het druk; er was geen plek voor een muis, wat geweldig was voor de zaken, maar minder goed voor de veiligheid. Als de brandweer zou komen inspecteren, zouden ze ons zeker sluiten. Ik besloot naar mijn kantoor te gaan en de live feeds vanuit daar te bekijken. Ik schonk mezelf een drankje in en keek naar de camera's. Eén meisje bleef mijn aandacht trekken, het was alsof ik haar kende, maar ik was niet zeker. Ze was met een paar vriendinnen. Iets trok de aandacht van een van haar vriendinnen en ze praatte met het meisje. Het meisje kon niet snel genoeg de club uit. Ze liep recht naar de deur, en net voordat ze de deur bereikte, greep een man haar arm. Toen ze zich omdraaide, realiseerde ik me dat het Maya was. Ik pakte mijn jas en probeerde zo snel mogelijk naar de voordeur te komen, maar met al die mensen om me heen, lukte het me niet op tijd buiten te zijn. Toen ik buiten kwam, was er niemand behalve de beveiliger JP, als ik me niet vergiste. "Kan ik u helpen, meneer?" vroeg hij me. Ik keek wanhopig om me heen. "Heb je...," begon ik, maar besloot toen dat de kans klein was dat hij haar had gezien of haar kende. "Laat maar, JP, alles is in orde." Ik belde Lucas om mijn G-Wagon voor te rijden; ik wilde gewoon naar huis. Ik had haar weer door mijn vingers laten glippen. Onderweg naar mijn huis keek ik uit het raam, alsof ik haar misschien zou zien. Wat was de kans? Toen ik thuis kwam, ging ik rechtstreeks naar mijn kantoor en keek naar mijn agenda. Ik zag dat ik dinsdag een welkomstfeestje had, waar ik absoluut geen zin in had. Ik was meer geïnteresseerd in de plannen voor vrijdagavond. Als ik iets gepland had, zou ik het zeker verzetten om weer naar de club te kunnen gaan. Ik moest Maya weer zien. Ik zou niet stoppen met zoeken naar haar; er was iets aan haar waardoor ik haar wilde, en ik wilde haar heel graag.
Jennifer
Maandag kwam snel. Ik had een heel druk weekend gehad en was nog steeds moe, maar mijn bedrijf kan niet zonder zijn eigenaar draaien. Ik stond om 4 uur 's ochtends op toen mijn wekker ging. Ik kleedde me aan en deed mijn haar in een knot, en toen was ik het huis uit. Toen ik bij mijn bakkerij aankwam, was Eleanor er al, druk bezig met haar eerste batch cupcakes.
"Goedemorgen, Eleanor."
"Goedemorgen, Jenn. Hoe was je weekend?" vroeg ze terwijl ze me een sterke kop koffie gaf.
"Druk."
"Goed, je bent nog jong, je moet eropuit gaan."
Eleanor was diep in de vijftig en meer een moeder voor mij. Ze kwam in mijn bakkerij toen ik net geopend was en vroeg om een baan. Haar man had net van haar gescheiden en ze had geen manier om inkomsten te verdienen. Ik had medelijden met haar en bood haar meteen een baan aan. Ik heb er geen dag spijt van gehad; Eleanor kan bakken. Ze maakt alle vanillecupcakes in de bakkerij. Vanille met aardbeien en room, vanille met sinaasappel, noem maar op, ze kan het bakken. Mijn specialiteit is meer de chocoladevarianten. Soms vraag ik om advies over mijn persoonlijke leven, maar ik probeer dat niet te vaak te doen. Ze weet wel over mijn vader en mijn ruzie over mijn 'hobby'.
"Hoe was de lunch gisteren?" vroeg ze terwijl ik bezig was mijn ingrediënten klaar te maken voor de batches cupcakes die ik moest bakken.
"Hetzelfde als altijd."
"Dat is goed."
"Eigenlijk erger. Ik moet dinsdagavond met hem naar een feestje, een welkomstfeest voor een van zijn vrienden."
"Als het een van zijn vrienden is, waarom moet jij dan mee?"
Heel goede vraag, Eleanor, zei ik tegen mezelf.
"Blijkbaar wordt het een black-tie event en je weet hoe mijn vader is; hij houdt er niet van om alleen naar een black-tie event te gaan, ongeacht waar het voor is."
"Ik neem aan dat rijke mensen geen feest kunnen hebben als het geen black-tie is?"
"Je hebt gelijk."
"Het spijt me, lieverd."
"Het is gewoon wat ik moet doen, Eleanor."
"Het is niet eerlijk tegenover jou."
"Ik denk niet dat mijn vader dat zo ziet."
Eleanor en ik werden stil terwijl we druk aan het bakken waren. Elke ochtend bakken we een nieuwe batch voor de winkel en we bakken tussen de klanten door wanneer we een bestelling hebben. Om 9 uur deed ik mijn schort af en zorgde ervoor dat de vitrines vol waren voordat ik de deur opende. We hadden een paar vaste klanten die elke ochtend binnenkomen voor hun suiker- en cafeïnefix. Ja, ik verkoop ook koffie. Een paar vaste klanten kwamen binnen en voor we het wisten was het al 10 uur.
Toen ik opkeek om de volgende klant te vragen wat ze wilden, keek ik recht in de ogen van mijn ex.
"Kyle."
"Goedemorgen, Jenn. We moeten praten."
"Nee, ik denk het niet."
"Kom op, Jenn, er is nu niemand in de bakkerij, slechts een paar minuten van je tijd."
Ik wist dat als ik het niet deed, hij niet weg zou gaan.
"Prima. Laat me het even aan Eleanor vertellen."
Ik liep naar de keuken. "Eleanor, Kyle is hier. Hij wil praten. Kun je een oogje houden op de voorkant, alsjeblieft?"
"Ja, maar als hij onbeleefd wordt, gooi ik hem eruit."
"Maak je geen zorgen, ik doe het zelf wel."
"Goed."
Eleanor ging naar de voorkant van de winkel en ik nam plaats met Kyle.
"Ik luister," zei ik geïrriteerd tegen hem.
"Het spijt me, oké? Ik wil je terug."
"Ik denk het niet, Kyle. Je hebt me alleen maar gebruikt. Je hebt het zelfs toegegeven. Ik neem je niet terug."
"Alsjeblieft, Jenn. We zijn voor elkaar gemaakt."
"Kyle, nee. En nu, als je wilt, ga alsjeblieft weg."
Hij vond het niet leuk dat ik hem wegstuurde. "Ben je nog steeds bezig met freaky seks?" sneerde hij naar me.
Ik had hem ooit gevraagd om mijn kont te slaan en nu ben ik ineens into freaky seks. Als hij eens wist.
"Rot op, Kyle."
"Je weet dat je niemand beter zult vinden dan ik."
"Echt, Kyle, je denkt wel heel veel van jezelf."
"Nee, schat, ik weet dat niemand jou wil. Als het niet voor het geld van je vader was, zou ik je ook niet willen."
Ik was geschokt. Ik stond daar gewoon, ik kon niets zeggen. Ik zag Eleanor naar me toe komen.
"Kyle, ga nu weg."
Blijkbaar zag ze dat Kyle onder mijn huid kroop.
"Je hoeft het me geen twee keer te vragen, ik ben klaar!" schreeuwde hij naar me voordat hij de bakkerij uitliep. Hij draaide zich zelfs om en zei: "Wie wil er nou gezien worden in zo'n waardeloze bakkerij?"
De tranen begonnen over mijn wangen te lopen. Hij speelde in op al mijn onzekerheden en hij wist het.