Hoofdstuk 1
Het is vrijdagavond, wat betekent dat het mijn vrije avond is. Ik probeer altijd mijn best te doen om geen andere afspraken te hebben op een vrijdagavond. Vrijdagavond is alleen voor mij. Het is de avond waarop ik even pauze neem van mijn normale schema van feestjes bijwonen met mijn vader, omdat mijn moeder en broer een paar jaar geleden zijn omgekomen bij een auto-ongeluk en hij nog steeds niet alleen wil gaan. Het is de avond waarop ik mijn bakkerij eerder sluit om naar de kapper te gaan en mezelf te verwennen. Ja, elke vrijdagavond ga ik naar een BDSM-club genaamd The Torture Garden. Het is de enige tijd waarin ik mezelf kan zijn en geen masker hoef op te zetten voor vrienden van mijn vader, kennissen of zakenpartners. Het is de plek waar ik geen klantklachten hoef af te handelen of met een cupcake gegooid word. Ja, mijn bakkerij is gespecialiseerd in cupcakes en om de een of andere reden gooide een klant er een naar me omdat hij niet smaakte zoals zij had verwacht. Je komt echt rare mensen tegen. Elke vrijdagmiddag ga ik naar de kapper om mijn haar te laten föhnen en in een stijl te laten brengen waar ik zin in heb. Mijn kapster weet niet waar ik elke vrijdagavond naartoe ga; volgens haar heb ik elke vrijdagavond een hete date en ik laat haar maar denken wat ze wil. Zelfs mijn beste vrienden weten niets van mijn geheime pleziertje. Later die avond trok ik mijn rode leren jurkje aan dat net mijn billen bedekte, mijn rode visnetkousen en mijn rode hakken. In ieder geval draag ik een fatsoenlijke jas wanneer ik uitga. Ik denk niet dat ik in deze outfit in een Uber kan stappen.
Om 10 uur bestelde ik mijn Uber; het feest begint normaal gesproken pas rond 11 of 12 uur, dus het heeft geen zin om eerder te gaan. Vroeger deed ik dat wel omdat ik zenuwachtig was, maar nu ben ik eraan gewend en zorg ik er altijd voor dat ik er tussen 10:30 en 11:30 ben, dan komen alle mensen die ik ken ook aan. Ik ben in alle opzichten een onderdanige, ik denk dat dat de reden is waarom mijn vader me zo vaak kan commanderen, omdat ik altijd iedereen wil plezieren. Ik haal er een zeker genoegen uit om iedereen tevreden te stellen. Toen ik bij de club aankwam, meldde ik me aan bij de deur en kreeg ik mijn witte armband die betekende dat ik een onderdanige was en beschikbaar om mee te spelen. De onderdanigen die in een relatie zaten hadden rode armbanden en de dominanten hadden zwarte armbanden. Ik liep de grote gemeenschappelijke ruimte binnen en begroette iedereen die ik kende. Ik ging naar de dungeon masters om hen te begroeten en te laten weten dat ik er was. Ze letten normaal gesproken op me, wat ik erg waardeer. Ik liep naar de bar en haalde een gin-tonic. Ik drink normaal gesproken maar één drankje op een feestje; ik wil helder van geest zijn wanneer ik met iemand speel, ik wil mijn sensaties niet verdoofd hebben. Ik nam mijn gin-tonic en ging zitten aan de tafel waar ik meestal zit om mensen te observeren en te kijken of er iemand is met wie ik zou kunnen spelen. Ik zou nooit een Dominant benaderen, maar ik kan hem wel een blik toewerpen en dan kan hij naar mij toe komen. Mijn lichaam spreekt meestal voor mij, vooral mijn billen en borsten die de meeste tijd bloot zijn.
Je zou nooit zeggen dat ik dezelfde persoon ben gedurende de week, maar op elke andere dag heet ik Jennifer, Jennifer Rynn, dochter van vastgoedmagnaat en casino-eigenaar Bradford Rynn. Maar hier ga ik door het leven als Maya. Ik wil niet dat iemand weet wie ik echt ben, ik bedoel, je hebt enge mensen die me misschien zouden chanteren met mijn levensstijl om mijn vader te vernederen en dan zou ik nooit met mezelf kunnen leven. Dus hier in de club kent iedereen me als Maya.
Toen de klok middernacht sloeg en er nog steeds geen geschikte dominanten waren om mee te spelen, aangezien mijn vaste partners vanavond niet waren gekomen, besloot ik me bij mijn clubvrienden op de dansvloer te voegen en gewoon de nacht weg te dansen. Als ik niet kan spelen, moet ik waarschijnlijk dansen. We dansten een uur toen ik een lange, donkere en knappe man bij de bar zag staan. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden; hij moet mijn blik hebben gevoeld want hij begon rond te kijken totdat zijn ogen de mijne ontmoetten en verdomme, ik denk dat mijn knieën gewoon knikten. Maar hij is duidelijk een nieuwe dominante in de club en ik zal hem niet benaderen.
We waren nog steeds aan het dansen toen ik handen op mijn heupen voelde en de persoon achter me begon de bewegingen die we maakten over te nemen. Ik keek naar de bar, maar Meneer Lang, Donker en Knap was er niet meer, hopelijk is hij het achter me, maar toen hij me omdraaide, keek ik in het gezicht van een jongen met blond haar en blauwe ogen, hij leek op een surfer. Ik val meer op oudere mannen die me kunnen leren, ik wil niet degene zijn die lesgeeft. Hij leunde naar voren en schreeuwde in mijn oor: "Je ziet er prachtig uit, wil je even praten?" Ik wilde niet onbeleefd zijn, dus zei ik ja en liep met hem van de dansvloer af. Mijn tafel was nog steeds vrij en ik wist dat een van de Dungeon Masters altijd dicht bij die tafel is, dat was de reden dat ik hem koos.
Toen we gingen zitten, vroeg hij me: "Dus, hoe heet je?" "Maya, en jij?" "Je ziet er niet uit als een Maya." "Hoe heet jij?" vroeg ik hem terwijl ik zijn opmerking negeerde. "Ik ben Andy." "Hoi Andy." "Hoi, vertel me nu je echte naam." Ik nam een slok van mijn water en zei tegen hem: "Ik ken je niet goed genoeg om je mijn echte naam te geven." "Kom op schat, we gaan spelen, ik heb je echte naam nodig." "En wie zei dat we gaan spelen?" vroeg ik hem. "Dat zei ik." "Zo werkt het niet, Andy, je moet het me eerst vragen." "Verdomme, waarom? Ik ben een dominante, jij bent een beschikbare onderdanige, waarom zou ik het je moeten vragen." "Omdat dat de regels zijn."
Hij kreeg een boze blik op zijn gezicht; hij greep mijn arm en trok me overeind. "Je doet wat ik zeg." "Dat doe ik niet." Ik drukte mijn hakken in de grond en probeerde met al mijn kracht terug te trekken zodat hij me niet naar zich toe kon trekken.
Het volgende moment zag ik twee hele grote mannen Andy bij de armen grijpen. Toen hij me losliet, viel ik achterover maar in de armen van iemand anders. Toen ik opkeek, keek ik in het gezicht van Meneer Lang, Donker en Knap. Hij was adembenemend mooi. "Gaat het?" vroeg hij me met een diepe, schorre stem. Ik kon mezelf al nat voelen worden alleen door zijn stem. "Dank je, nu wel." "Hoe heet je, schat?" "Maya." "Oké Maya, heb je zin om vanavond met mij te spelen?" Ik wilde niet te gretig klinken, dus knikte ik alleen maar. "Ik heb woorden nodig, Maya." "Ja, graag meneer."