Hoofdstuk 3 Michael opende zijn ogen
Toen hij Elizabeth aankeek, bevroor Anthony even. Was dit echt dezelfde Elizabeth die hij kende?
Elizabeth was altijd zo lief en gehoorzaam geweest, ze ging altijd mee met wat hij zei. Ze had hem nog nooit zo aangekeken.
Had ze iets ontdekt?
Anthony voelde een steek van schuld en kon haar niet in de ogen kijken.
Hij wierp een blik achter haar en plotseling werden zijn ogen groot, alsof hij een geest had gezien.
"Michael," flapte hij eruit.
Elizabeth draaide zich om.
Op het bed had Michael op de een of andere manier zijn ogen geopend.
Onder de kristallen kroonluchter leken Michaels ogen op diepe, gevaarlijke edelstenen.
Het bezorgde Anthony rillingen over zijn rug.
Zijn gezicht werd bleek van angst en hij deed een paar stappen achteruit. "Elizabeth, het wordt laat. Ik zal jou en Michael niet langer storen!"
Anthony stormde de slaapkamer uit alsof hij werd achtervolgd door een demon.
Elizabeth keek hem in paniek zien vluchten, en draaide zich toen om naar Michael die rustig op het bed lag.
Was Michael wakker?
Hij zou toch op sterven liggen?
Elizabeth riep haastig naar beneden, "Susan, Michael is wakker! Hij heeft zijn ogen geopend!"
Susan hoorde de roep en kwam snel naar boven.
Ze keek naar Michael op het bed.
Met een zucht schudde ze hulpeloos haar hoofd.
"Mevrouw Thomas, meneer Thomas opent elke dag zijn ogen. Dit betekent niet dat hij echt wakker is. Zie je, we praten nu, en hij reageert helemaal niet," zuchtte Susan. "De dokter zei dat voor iemand in de toestand van meneer Thomas, de kans op wakker worden erg klein is."
Nadat ze Susan had uitgezwaaid, waste Elizabeth zich, trok haar pyjama aan en ging in bed liggen.
Elizabeth zat op het bed en keek naar Michaels knappe gezicht naast haar.
Zijn kille houding leek aangeboren, alsof hij geboren was om een koning te zijn. Omdat hij lag, was zijn kraag een beetje open, en vanuit Elizabeths hoek kon ze net de helft van zijn sleutelbeen zien.
Elizabeth staarde stilletjes naar zijn knappe gezicht, "Michael, kun je me horen?"
Michael lag op het bed met zijn ogen stevig gesloten, zonder enige reactie.
Elizabeth dacht aan haar eigen problemen, en toen ze naar de bewusteloze Michael keek, dacht ze aan zijn pech.
In tegenstelling tot Michael, die een vreselijk auto-ongeluk had gehad en in coma lag, voelde Elizabeth plotseling dat zij toch niet zo'n pechvogel was.
"Michael, je moet snel wakker worden. Als je dat niet doet, zal die eikel Anthony al je geld en je bedrijf overnemen. Wat moeten we dan doen?" Elizabeth ging naast hem liggen, maar ze kon alleen haar eigen zucht horen.
Voor nu, zelfs al was Michael in coma, hij ademde nog steeds.
Zij was de huidige mevrouw Thomas, dus voorlopig zou niemand het wagen haar lastig te vallen.
Maar wat als hij echt zou sterven? Wat zou ze dan doen?
Hoe zouden de familie Thomas en de familie Jones haar behandelen?
Haar toekomst leek somber.
Dus, ze moest haar status als mevrouw Thomas gebruiken om alles terug te winnen wat ze had verloren voordat hij stierf!
Ze zou iedereen die haar had gepest laten boeten voor wat ze hadden gedaan!
De volgende ochtend om acht uur stipt.
Susan nam Elizabeth mee naar de Villa van de familie Thomas om Mary te bezoeken.
Mary bekeek Elizabeth en werd steeds tevredener naarmate ze langer keek. Elizabeth leek een makkelijk slachtoffer.
Mary overhandigde haar een paarse doos, "Elizabeth, dit is een klein cadeautje van mij. Alsjeblieft, accepteer het."
Elizabeth durfde Mary's vriendelijkheid niet te weigeren en accepteerde het meteen, "Dank je wel."
"Elizabeth, ik weet hoe ongelukkig het voor je is om met Michael te trouwen. Je kunt tenslotte niet genieten van een leven zoals normale koppels dat doen," zei Mary, terwijl ze Elizabeth aankeek en haar gedachten onthulde. "Michael lijkt niet veel tijd meer te hebben. Hij was altijd druk met werk en had zelfs nooit een relatie, laat staan dat hij een kind op de wereld heeft gezet."
Bij het horen hiervan draaide Elizabeth nerveus aan haar mouwen.
Zou het kunnen dat Mary wilde dat ze een kind kreeg met Michael?
Maar Michael lag in coma.
Hoe konden ze een kind krijgen?
Ze hoopte dat ze haar niet zouden dwingen met een andere man te slapen.
Als dat het geval was, zou ze liever sterven!
"Ik wil dat je een kind krijgt met Michael om zijn bloedlijn voort te zetten," zei Mary.
Mary's woorden verrasten iedereen die aanwezig was.
"Mam, Michael ligt in coma. Hoe kan hij een kind krijgen met Elizabeth? Ben je gek geworden?" sprak Michaels oudere broer, William Thomas, op.
Michael was nog niet eens dood, en deze mensen hadden al hun oog op zijn eigendommen.
Mary lachte, "Maak je geen zorgen. Michael heeft zo'n groot vermogen, hij moet een eigen kind hebben om het te erven. Ik heb al regelingen getroffen."
Alle ogen richtten zich meteen op Elizabeth.
Ze voelde enorme druk.
"Elizabeth, je zit nog op school, toch? Als je nu zwanger wordt, zal dat zeker je studie beïnvloeden," zei Williams vrouw, Karen Martinez.
William stemde toe, "Ja! Elizabeth is nog zo jong. Ze wil waarschijnlijk haar studie niet opgeven om thuis te blijven en een kind te krijgen!"
Mary wist natuurlijk wat William en Karen dachten, en daarom stond ze erop om Michael's bloedlijn voort te zetten.
"Elizabeth, ben je bereid om een kind te krijgen met Michael?" vroeg Mary haar botweg. "Je moet weten dat jij en Michael's kind in de toekomst Michael's vermogen zullen erven. Zijn vermogen is genoeg om jou en het kind een comfortabel leven te bieden."
Elizabeth aarzelde niet, "Ja, dat wil ik."
Als ze kon voorkomen dat Anthony Michael's vermogen zou overnemen, was ze bereid het te proberen.
Bovendien leek het alsof ze geen keuze had.
Bij het horen van haar antwoord, glimlachte Mary tevreden, "Goed, ik wist dat je anders was dan die dwaze vrouwen daarbuiten!"
Daarna verliet Elizabeth de Villa van de familie Thomas en maakte zich klaar om terug te keren naar Michael's landhuis.
Onderweg werd ze onverwachts gestopt door Anthony.
Alleen al het zien van Anthony maakte Elizabeth nu misselijk.
Ze wilde helemaal niet met hem te maken hebben.