1 bloederig verjaardagsfeestje
Proloog
"Dames en heren, het volgende item in onze veiling is ons goedkoopste veilingstuk, met een startprijs van 50 gouden munten."
Een zwart doek werd opgelicht en een enorme roestige ijzeren kooi werd onthuld. Ik knielde op handen en knieën in de kooi, met een zware ketting om mijn nek gebonden.
De verblindende schijnwerpers richtten zich op mij, en mijn tranen stroomden oncontroleerbaar uit mijn ogen.
Talloze weerwolven met clownsmaskers zaten in de ronde tribunes en wezen naar mij, het goedkoopste veilingstuk.
"Geef me korting. 40 gouden munten! Kijk naar haar enorme buik. Ze is zwanger. Niet-maagden zijn niet veel waard!"
"Maar ze is mooi," de presentator met een nepglimlach greep mijn haar en trok het naar achteren, waardoor ik mijn hoofd moest optillen en mijn gezicht aan iedereen moest laten zien, "Kijk naar haar mooie gezicht. Als ze een maagd was, zou haar startbod zeker meer dan 10.000 gouden munten zijn."
"Minimum 50 gouden munten, geen onderhandelingen. Ik garandeer dat het een goede deal is. Ze wordt verwacht binnen een halve maand te bevallen. Als ze een meisje krijgt, dan heb je in de toekomst twee seksslaven. Als ze een jongen krijgt, dan krijg je een extra mannelijke dienaar. Koop één, krijg één gratis. Je hebt een fortuin gemaakt!"
"55 gouden munten! Ik wil haar!"
"Ik geef je 60 gouden munten!"
Ik beet stevig op mijn trillende lippen. Ik kon niet geloven dat ik, Elizabeth, de meest geliefde dochter van de Alfa van de Blue Moon Pack, zou worden gereduceerd tot het laagst geprijsde seksslaafje in zo'n sjofele en vuile ondergrondse handelsmarkt.
Plots vielen er talloze gouden munten van bovenaf en onderbraken het bieden. Een ontelbare regen van gouden munten maakte iedereen gek.
"Gouden munten! Gouden munten! Raap ze op!"
"Pak ze niet van me af!"
Terwijl iedereen vocht om het geld op te rapen, zag ik 9 knappe mannen uit de lucht neerdalen, vergezeld van 9 majestueuze, grimmige stemmen.
"10 miljoen gouden munten, we willen haar kopen!"
"En, de levens van jullie allemaal!"
"We zullen geen van jullie sparen! Jullie gaan allemaal dood!"
"Brandon, Austin, Caleb, Isidore..." mompelde ik de namen van elk van hen, mijn partners, de vaders van mijn baby. Tranen vielen uit mijn ogen.
Een scherpe pijn kwam uit mijn buik. Verdomme! Mijn water brak! Ik ga vroeg bevallen!
Ik stortte in elkaar op de vloer van de pijn, krampend, rollend en sissend. Ga ik dood?
Ik zag mijn 9 partners naar me toe rennen, maar mijn bewustzijn dreef steeds verder weg.
Hun rennende figuren wiebelden voor mijn ogen als de schaduwen van de bomen die buiten het raam zwaaiden.
Ik kan het niet helpen, maar denk terug aan die middag 10 jaar geleden toen ik in mijn kamer lag te dutten met mijn gezicht naar het raam. De gevlekte, kleine lichtpuntjes dansten over mijn oogleden. Toen waren alle tragedies nog niet gebeurd. En was ik niet van de hemel naar de hel gevallen...
Als ik kon, zou ik liever mijn 9 partners nooit hebben ontmoet in ruil voor het niet ervaren van die hartverscheurende verleden...
1 Bloederig verjaardagsfeestje
Tien jaar geleden
Elizabeth's POV
"BANG!"
De deur werd van buitenaf opengetrapt. Een schurk met een litteken op zijn gezicht stormde mijn kamer binnen met een mes.
Het mes was rood, en bloed bleef van de punt druppelen.
"Wie ben jij? GA WEG!" schreeuwde ik en krulde mijn lichaam op.
"Oh, hier is een slapende schoonheid." De schurk bekeek me met een kwaadaardige blik, van top tot teen.
"Rot op uit mijn kamer!"
Mijn vader was de Alfa van de Blue Moon Pack, en ik was zijn enige en meest geliefde dochter.
Vandaag was mijn verjaardag.
Mijn vader zei dat hij verjaardagsuitnodigingen had gestuurd naar de Alfa-familie van de Black River Pack. Er zouden een groot aantal weerwolven op het verjaardagsfeestje vanavond zijn. Het zou het grootste en meest opwindende feest van het jaar worden.
En ik, zou de rechtmatige ster van het verjaardagsfeestje zijn. Ik zou de mooiste nieuwe jurk aantrekken en de zegeningen en uitgebreide geschenken accepteren die door iedereen werden aangeboden.
Met de verwachting van mijn verjaardagsfeestje ging ik 's middags op mijn bed in het packhuis liggen slapen. Ik was verdwaald in een mooie droom, die te maken had met mijn verjaardagsfeestje dat vanavond zou worden gehouden.
Ik was zo gelukkig dat ik het gevoel had dat ik in de hemel leefde, maar een paar seconden geleden brak een binnendringende schurk alles kapot.
Ik werd wakker uit een prachtige droom, en vanaf dat moment werd mijn leven een nachtmerrie waaruit ik nooit meer kon ontwaken.
Als de hel bestaat, dan leefde ik er elke dag in na die verschrikkelijke dag.
De kwaadaardige schurk bleef met een mes naar me toe komen.
Geschokt en walgend kon ik niet anders dan me onder het bed verschuilen, schreeuwend: "Lily! Lily! Help me!"
Lily was mijn dienstmeid en een vrouwelijke krijger. Mijn vader had Lily geregeld om voor mij te zorgen, voornamelijk om mij te beschermen.
"Lily, waar is ze?" De schurk keek rond in de kamer en zei met een brede glimlach: "Ben je haar aan het zoeken? Is zij Lily?"
Hij hief zijn linkerhand op, en Lily's afgehakte hoofd werd vastgehouden in zijn hand.
"Hier is ze. Jouw Lily," De schurk glimlachte gemeen en gooide Lily's hoofd op het bed.
Hij gooide het voor me neer.
"Ahhhhhhhhhhh ----" Ik schreeuwde hysterisch. Lily's bloed bevlekte mijn pyjama.
Ik was zo bang dat ik de dekens over mijn koude lichaam trok. Lily's hoofd rolde als een bal van het bed af, een lange bloedspoor achterlatend waar het langs ging.
"Mijn kleine kuiken, je ziet er bang uit. Kom op, laat me je troosten."
De schurk kwam naar me toe terwijl hij zijn broek naar beneden trok.
Ik was te jong om te begrijpen wat zijn wellustige glimlach betekende. Ik was gewoon bang voor hem die dichtbij kwam. Ik was bang voor de littekens op zijn gezicht, en ik was bang voor het mes dat bloed druppelde uit zijn hand.
"Ga weg! Je hebt Lily vermoord! Je bent SLECHT! Je bent een klootzak!"
Ik huilde en sloeg hem met een kussen, maar dat weerhield hem er niet van dichterbij te komen.
"Mijn kuiken, maak me niet boos als je niet wilt dat ik je handen en voeten afhak." Hij bedreigde me met een lage grom en trok mijn dekens weg.
Ik schreeuwde en rende van het bed af, maar hij trok me hard terug en gooide me op het bed.
Ik wist niet wat hij van plan was. Hij scheurde mijn pyjama in stroken. Hij maakte me bang.
"Je bent zo verdomd schattig, klein kuiken. Je gaat ooit een schoonheid worden. Maar ik zal je die kans niet geven."
"Ik zal je doden, nadat ik van je genoten heb." De schurk lachte en drukte zich tegen me aan.
Op dat moment zag ik mijn moeder binnenstormen met een dolk in haar hand.
Haar doel was om de schurk in de rug te steken.
"Mam..." Ik riep onbewust uit.
Ik had geen geluid moeten maken, ik had stil moeten blijven zodat de schurk mijn moeder niet zou opmerken.
Maar ik was zo jong, ik wist niet dat mijn roep mijn moeder zou doden.
Zodra de schurk mijn roep hoorde, besefte hij onmiddellijk dat er iemand achter hem stond. Zonder om te kijken, greep hij het mes en stak het achterwaarts.
Ik zag het mes met mijn eigen ogen mijn moeders borst doorboren.
"Mam ------" Ik liet een scherpe kreet horen.
Bloed spoot uit de borst van mijn moeder en kwam op mijn gezicht en in mijn mond terecht. Dit was de eerste keer dat ik bloed proefde. Het was zout. Zouter dan tranen.
Mam klampte zich van achteren aan de schurk vast terwijl ze viel, "Elizabeth, ren! Ren!"
"Val dood!" De schurk trok zijn mes en stak mijn moeder nogmaals hard in de buik.
Ondanks dit hield mam de arm van de schurk vast en liet helemaal niet los.
"Mam-----" Ik kon de tranen die uit mijn ogen stroomden niet tegenhouden. Ik wilde haar helpen, maar mam hield me tegen.
"Mijn dochter, ren! Je moet leven. Moet leven."
"Doe wat je gezegd wordt, mijn lieve meisje. Ren! Ren!"
Ik sprong uit bed en rende naar de deur op aandringen van mijn moeder. Ik durfde niet weg te gaan. Ik wist dat zodra ik wegging, mijn moeder zeker door die schurk vermoord zou worden.
Ik zou haar misschien voor altijd verliezen!
"Ga naar de hel! Trut! Denk je dat je me kunt tegenhouden door dat te doen? Ik zal je eerst doden, dan je dochter!" De schurk gooide mijn moeder met kracht op de grond en sloeg haar in het gezicht.
Hij probeerde zich om te draaien en mij achterna te zitten, maar mijn moeder hield plotseling zijn been vast en liet hem niet gaan.
Ik zag mijn moeder bedekt met bloed. In mijn herinnering droeg mijn moeder, als de nobele Luna van de Blue Moon Pack, altijd witte en schone jurken, mooi als een godin.
Maar op dit moment was ze bedekt met bloed en modder. Door mij werd ze zo ellendig.
Ze keek me aan met ogen vol tranen en verdriet en spoorde me luid aan met een schorre stem.
"Ren! Ren om hulp!"