De honden, meneer?
Mei:
Dat was opwindend.
Ik heb me nog nooit zo levend gevoeld in een gevecht, en toen ik zag hoe de krijgers van Alpha Jack hun hoofden voor me bogen toen ik de arena verliet, maakte dat me van binnen glimlachen.
"Alpha Jack is best knap," merkte Kyou op.
"Ja, dat moet ik hem nageven," lachte ik terug.
Bij het betreden van onze tent werd ik begroet met een klap van Titan. Zijn donker wordende ogen en sinistere grijns gaven aan dat hij iets kwaads van plan was.
"Je denkt toch niet dat ik je laat gaan?" siste Titan, zijn warme whisky-adem in mijn gezicht.
"Nou, je hebt de Alpha gehoord die aankondigde dat als een vechter een van zijn krijgers kon verslaan, hij diegene een positie in zijn leger zou aanbieden. Ik ben er vrij zeker van dat 'nee' geen antwoord is," lachte ik terwijl ik naar de wasbak liep.
Een harde trap in mijn rug liet me voorover vallen tegen een houten paal, Titan duwde mijn hoofd stevig tegen de paal terwijl hij zijn hand langs mijn zij liet glijden.
"Ga nu van me af!" brulde ik trillend tegen de paal.
"Of wat?" siste hij in mijn oor terwijl zijn hand naar voren gleed en mijn borst vastpakte.
Zijn erectie voelde ik tegen mijn rug duwen, wat me deed kokhalzen. Ik gooide mijn been omhoog en raakte zijn zaakje stevig.
Hij huilde het uit en greep naar zijn kruis, terwijl hij op zijn knieën viel. Ik stond voor hem, klaar om zijn lichaam in stukken te scheuren, toen ik iemand zijn keel hoorde schrapen.
"Heb ik gestoord?" sprak een onbekende man, terwijl hij de tent binnenstapte en tussen Titan op zijn knieën en mij keek, met mijn klauwen volledig uitgestrekt.
"Wat, deze klootzak in filets snijden? Nee, je hebt niet gestoord," antwoordde ik terwijl ik mijn blik langzaam weer op Titan richtte die probeerde op te staan.
Ik trapte in zijn gezicht om hem neer te houden.
"Laat me mezelf voorstellen. Ik ben Eli Rockwell, Beta en broer van Alpha Jack, die je heeft gevraagd om ons te vergezellen bij het diner," verklaarde Eli trots, terwijl hij lichtjes boog.
"Ze gaat nergens heen, behalve terug met mij," hijgde Titan terwijl hij opnieuw probeerde op te staan.
Ik sloeg mijn knie in zijn gezicht.
"Blijf liggen, vuile klootzak," spuugde ik in zijn gezicht, terwijl ik mijn klauwen in de zijkant van zijn gezicht drukte. Grommend.
"Rustig aan, moordenaar, wij zorgen wel voor Titan, maar als je me nu zou willen volgen, zorgen we dat je je kunt wassen en aankleden," zei Eli terwijl hij zijn hand naar mij uitstak.
Met tegenzin trok ik mijn klauwen terug toen ik drie krijgers de tent zag binnenkomen die Titan bij de armen grepen.
"Wat zijn jullie van plan met hem te doen?" vroeg ik tussen opeengeklemde tanden terwijl ik naar Eli keek en zijn gezicht bestudeerde.
"Wat zou je willen dat we met hem doen?" grinnikte Eli terwijl hij opzij keek naar Titan.
"Ik zou zijn lul en ballen willen afsnijden en aan zijn honden voeren terwijl hij toekijkt," glimlachte ik sinister, terwijl Eli en de drie krijgers huiverden bij mijn woorden.
"Dat kan geregeld worden," glimlachte Eli terug, terwijl hij over zijn schouder naar de trillende Titan keek.
"Goed! Ik hoop dat jullie jongens niet te weekhartig zijn," lachte ik terwijl ik de tent uitliep, luisterend naar Titan die schreeuwde: "jij, gekke trut, ik zal je vermoorden."
Dat was het!
Ik draaide me sneller om dan Eli me kon grijpen, zette mijn klauwen in Titans kruis en sneed zijn ballen en lul eraf.
Ik draaide me om en gooide ze over mijn schouder naar zijn twee herdershonden die in de hoek zaten. De krijgers stonden bevroren, hun ogen en monden wijd open.
"VERDOMME! Daar gaat ons martelfeestje," lachte Eli terwijl hij zich omdraaide om achter me aan te lopen.
"Verbrand zijn lichaam, en alle winst die hij had gaat terug naar het huis," snauwde Eli terwijl hij met zijn hand in de lucht zwaaide.
"Wat doen we met de honden, meneer?" vroeg een krijger.
Ik stopte toen ik hen dat hoorde vragen, plaatste mijn middelvinger en duim in mijn mond en liet een harde fluittoon ontsnappen, beide honden kwamen naast me staan.
"Daar is je antwoord," lachte Eli terwijl hij zijn hoofd schudde.
We volgden Eli het enorme stenen huis binnen dat vijf verdiepingen hoog was, meer als een kasteel met al die glas-in-loodramen, donker mahoniehouten werk en grote kathedraalplafonds.
Eli liep naar een wand met houten panelen, waardoor ik mijn wenkbrauw optrok toen hij op een kleine knop drukte, een lift onthullend.
"Nou, shit! Welke andere geheimen verberg je hier nog?" vroeg ik terwijl ik de lift instapte, gevolgd door Eli en de vrouwelijke vechter. Eli lachte terwijl hij op de bovenste knop drukte.
"Blijf hier lang genoeg, en je zult misschien verrast worden door wat je ontdekt. Op dit moment is de enige beschikbare gastenkamer op de verdieping van de Alpha, maar aan de andere kant van de vleugel. Riley zal je helpen klaarmaken en je rondleiden tot het tijd is voor het avondeten," zei Eli terwijl hij over zijn schouder keek en naar de vrouwelijke vechter wees.
"Hallo, ik ben Riley," glimlachte ze breed en knikte met haar hoofd.
Haar zachte bruine schouderlange haar zwaaide zachtjes mee met haar hoofd, omlijst door haar grote amberkleurige ogen. Ze was misschien ongeveer mijn leeftijd, maar korter dan ik.
"Hallo, ik ben Mei," zei ik terwijl ik terug knikte met een kleine rechte glimlach.
De lift stopte en onthulde ramen van vloer tot plafond met uitzicht op het moeras, en ik leerde hoe deze plek heette toen we aankwamen.
Het was zo anders dan de bergen. Eli sloeg de hoek om en stopte voor massieve handgesneden mahoniehouten deuren, die hij opende om een enorme slaapkamer te onthullen met vloeren bedekt met zacht grijs-wit graniet dat door de hele kamer liep.
Grote glazen Franse deuren openden naar het terras, met uitzicht op een groot meer omringd door bomen.
De lucht veranderde in diepe violetten, roze en oranje tinten terwijl de avondzon in de verte achter het meer onderging en een spiegelbeeld van de lucht wierp.
Links stond een groot hemelbed met zachte grijze gordijnen die tot op de vloer hingen, het overdreven opgemaakte bed maskerend. Rechts was een flatscreen-tv, niet echt nodig, want ik mocht nooit tv kijken of had de luxe om dat te doen.
Twee deuren links van het bed onthulden een zeer ruime badkamer en de andere leek een kast te zijn.
"Wat wil je met de honden doen?" vroeg Riley terwijl ze naar Eli keek om te zien of het goed was.
"Laat Roger ze ophalen voor een bad en breng ze daarna naar de keuken voor het avondeten," zei Eli terwijl hij zich naar mij toe draaide om te controleren of het goed was. Ik knikte kort.
"Laat Roger weten dat het mannetje Lui heet en het vrouwtje Li," zei ik terwijl ik naar beneden boog om hun koppen te aaien.
"Alles geregeld. Ik heb hem gelinkt om over ongeveer dertig minuten hier te zijn, zodat je ze aan hem kunt overhandigen. We willen geen vingers kwijtraken," lachte Eli terwijl hij zich omdraaide om de kamer uit te lopen en mij een laatste knipoog gaf voordat hij de deur sloot.
"Goed. Laten we je douchen; ik weet zeker dat je je haar wilt wassen," zei Riley terwijl ze in haar handen klapte en naar de badkamer gebaarde.
De vloeren waren van hetzelfde graniet als de slaapkamer, een grote inloopdouche keek uit op de vloer-tot-plafond ramen, en rechts stond een badkuip groot genoeg voor vier personen met een prachtig uitzicht op het meer.
"Maak je geen zorgen, niemand kan naar binnen kijken, het zijn eenrichtingsramen," zei Riley terwijl ze de temperatuur van het douchewater aanpaste en acht waterstralen in alle richtingen spoot.
Oké, dit is totaal anders dan de wasbakbaden die ik gewend was te nemen, behalve die ene nacht.
Vergeet dat hij dood is.
Ik draaide mijn rug naar Riley om mijn kleren uit te trekken, geen reden om verlegen te zijn. Een luide zucht trok mijn aandacht, snel greep ik de handdoek om mijn voorkant te bedekken en draaide me naar Riley. Haar ogen waren wijdopen, bijna vochtig, terwijl ze haar hand over haar mond hield in pure schok.
"Je rug, Mei," fluisterde Riley terwijl ze langzaam naar me toe liep. Ze gebaarde dat ik me moest omdraaien.
"Mag ik?" vroeg ze om toestemming om de littekens en verse blauwe plekken op mijn rug aan te raken.
"Ik voel ze niet meer. Het is niets om je zorgen over te maken," zei ik terwijl ik over mijn schouder keek en mijn schouders ophaalde alsof het niets bijzonders was.
"Mei, sommige van deze zijn super diep, hoe lang?" vroeg Riley terwijl ze de langste volgde die van mijn rechterschouderblad naar mijn linkerheup liep, schade van de met zilver doorvlochten zweep.
"Sinds ik vier was, maar de echte marteling begon toen ik acht was. Dus, veertien jaar," zei ik terwijl ik me omdraaide en haar zachtjes op de schouder klopte. Ik liep naar de douche.
"Oh, Mei, het spijt me zo," fluisterde Riley terwijl tranen stilletjes over haar wangen rolden.
"Ik ga je kleren klaarmaken, geniet van die douche, je verdient het," glimlachte ze stralend naar me terwijl ik haar een zachte knik gaf en onder het hete water stapte, elke spier voelde schreeuwen terwijl ze ontspanden.
Ik hield mijn hoofd onder het water en zag het veranderen van een vuile roodbruine kleur naar helder. Ik merkte een lichaamscrub op en pakte het om een frisse kersbloesemgeur te onthullen, beter dan jasmijn.
Ik verafschuw die geur.
Ik kwam eindelijk uit de douche en wikkelde mezelf in de oversized crèmekleurige handdoek die aanvoelde als katoen om mijn lichaam.
Riley had een tandenborstel klaargezet bij de wastafel, met een glas blauwe vloeistof die mintachtig rook.
Ik had altijd een stukje stof om mijn vinger gewikkeld om mijn tanden schoon te maken, dus het daadwerkelijk poetsen ervan voelde vreemd maar verfrissend. Die blauwe vloeistof brandde als een gek in mijn mond, maar zorgde voor een erg frisse adem.
Ik liep de slaapkamer in en zag Riley wachten, die gebaarde dat ik moest gaan zitten met een borstel en wat andere hulpmiddelen.
"Hoe wil je je haar hebben?" vroeg ze terwijl ze mijn ebbenhouten lokken met zachte vingers borstelde.
Het was bijna hypnotiserend, hoe zacht haar vingers door mijn haar werkten.
"Ik droeg mijn haar altijd in een paardenstaart, één keer in een Franse vlecht, maar daar hou ik niet van," zei ik terwijl ik de herinnering van me afschudde en naar Riley in de spiegel keek, die mijn gezichtsuitdrukkingen observeerde.
"Wat dacht je van half opgestoken en half los, omdat je een hele mooie nek en sleutelbeen hebt?" Ze glimlachte breed en begon dingen te pakken, mijn haar omtoverend tot een kunstwerk.
Ze bracht iets aan dat "mascara" en "eyeliner" heette, en zei dat ik heel natuurlijke kenmerken had die geen extra accenten nodig hadden. Voordat ik mezelf kon bekijken, sleepte ze me naar het bed waar ze een verbazingwekkend eenvoudige zwarte jurk had liggen die zachtjes vanaf de heupen naar de vloer viel. De bandjes vielen naar de zijkanten, waardoor mijn schouders bloot kwamen te liggen maar mijn volle borst bedekt bleef.
Ze gaf me een paar slipjes en trok een wenkbrauw op terwijl ze naar me keek, vragend naar de keuze.
"Ze heten boyshorts. Je zult ze fijn vinden en aangezien de jurk een ingebouwde beha heeft, heb je alleen deze nodig." Ze glimlachte geruststellend over haar keuze.
Ik moet toegeven dat ze heerlijk comfortabel waren. Ze hielp me ze onder de jurk aan te trekken, mijn borst aanpassend zodat ze goed zaten, en gaf me een paar zwarte ballerina's. Toen ze me eindelijk in de spiegel liet kijken, was ik eerst bang, maar ontspande ik toen ik mijn spiegelbeeld zag.
"Je bent mooi, Mei," humde Kyou glimlachend.
"Wij zijn mooi," zei ik glimlachend terug naar haar.
Ik hoorde een klop, draaide me om en zag Riley de deur openen, waardoor een jonge man binnenstapte. Hij was ongeveer zestien, had kort zwart haar, heldere hazelnootkleurige ogen, een zeer gebruinde huid en een gespierd postuur.
"Mei, dit is Roger. Hij is hier voor Lui en Li," glimlachte Riley en wenkte me terwijl Lui en Li opstonden om Roger te begroeten.
"Hoi, Roger. Dit zijn Lui en Li, zorg goed voor ze... ze zijn mijn enige vrienden," zei ik terwijl ik omhoog keek en zag dat Riley haar hand voor haar mond hield en Roger knikte.
"Ze zullen behandeld worden als royalty," glimlachte hij terwijl hij op zijn been klopte zodat ze hem volgden. Ze keken allebei omhoog om zeker te weten dat het goed was. Ik gaf ze een zachte aai over hun hoofd en knikte.
"Als ze koppig worden, fluit dan gewoon, dan luisteren ze wel," zei ik terwijl ik met mijn vingers liet zien hoe ik naar ze fluit. Roger knikte en vertrok met Lui en Li die kwispelden met hun staarten.
"Nu laten we je naar het diner brengen. Zullen we?" glimlachte Riley terwijl ze gebaarde om te vertrekken.